Напишите предложения правильно: іні - сөре - терезенің алды - еден - сүрту.

Иним сорени,терезенин алдын,еденди суртти

Менің досым.

Дос адам жанының айнасы тәрізді. Себебі адам өзі қандай болса, дәл сондай өзі сияқты жанына жақын жанды іздейді. Ойы, арман - тілегі, мақсат, ең бастысы өмірдегі құндылығы бір адамдардың шынайы дос болып, өмір бойы араларынан қыл өтпейді.

Менің ең жақын досымның есімі – Аружан. Екеуміз ата – аналарымыз арқылы танысқан болатынбыз – біздің аналарымыз мектептен бері жақын құрбылар. Енді міне сол достықтары бүгінгі күнге шейін ұласып, өз балаларында жалғасын тапты. Біздің достығымыздың өзі он жылға жуық жалғасып келеді, Аружан екеуміз осы уақытқа дейін еш ренжісіп көрмеппіз, себебі менің құрбымның мінезі сабырлы, байсалды, бәрін ақылмен шешуге тырысады, ашуға жол бермейді. Бірақ бір ренжіген соң қатты ренжиді. Сондықтан мен оның көңілін қалдырмауға тырысамын.

"Дос тұтқанды қадірле" демекші, мен өз досымды бағалаймын, екеуміздің достығымызды мақтан тұтамын.

Аружан - оқу озаты әрі мектепте үлгілі, сыпайы оқушы.

Үйінде бауырларына қамқор, ата - анасына көмекші.

Өмірде осындай, Аружан сияқты досым бар мен бақыттымын. Өмірде дос таңдаудан жаңылмадым деп есептеймін. Достығымыз мәңгілік болып, біздің балаларымыз да өзіміз секілді жақын дос болсын деп тілеймін!

Негізі тіл үйренуге мүлде қабылетсіз адам болмайды. Тіпті ақыл-есі шектеулі адамдардың өзі де әйтеуір бір тілде сөйлеп, оқып, жазып біледі ғой. Бұрын қазақ мектебін бітірген қыз-жігіттер оқу іздеп ауылдан қалаға келгесін, тез арада ортаға бейімделіп, қиналса да сабақты орыс тілінде оқып, тым жақсы маман боп шығып жататын. Бір орысы жоқ қазақ ауылдарынан шыққан ер балалар армияға барғасын, екі жылдың ішінде орыс тілін үйреніп қайтушы еді. Былайынша еңбекқор, пысық жандар болса да қазақ тілін үйренуге ерінетін, тіпті өздерінің жалқаулығын жасыру үшін: «Менің тіл үйренуге түк қабылетім жоқ, қанша оқысам да миымда тұрмайды» дейтіндер толып жатыр.
Қазақ тілін үйренемін деушілердің бәріне тіл үйренгіңіз келген екен, шыдамды болыңыз, сабырлы болыңыз, тез үйрене қоймадым деп күйгелектенбеңіз, Абай атамыз айтқандай, «Ақырын жүріп, анық бас, еңбегің кетпес далаға» дер едім. Тек ерінбеңіз. Иә, еріншектік қашанда бәріміздің қыр ізімізден қалмайтыны рас, ал біз әлсіз пендеміз. Бірақ еріншектікке ерік бермей басып тастай білуіміз керек.