Нужно короткое сочинение про абая кунанбаева на казахском языке.

Алем халыктары бири саулет онеримен,енди бири музыкасымен,тагы бири шешендик онеримен мактанатын болса,казак халкы бай соз онеримен,озинин бас аквны Абаймен мактана алады.Казак адебиети тарихындагы кайталанбас зор тулга,улы акын,философ,агартушы Абай (Ибрахим) Кунанбайулы 1845 жылы казирги Шыгыс Казакстан облысындагы(бурынгы Семей облысы) Шынгыс тауынын бауырында дуниеге келген.Оленин ол 1887 жылы жазган.Бул-казакокушыларына ертедегн белгиги,биик тургыдагы олен.Журген бала Абай Шыгыс поэзиясын кызыга окып оленге деген куштарлыгы оянды.Шыгыс акындары улгисине олен жазуга талаптанды.

         Адам гүлзарға гүл отырғызды. .Гүл жақсы жақсы ауа райының, таза судың арқасында гүлдеді. Адам өте қуанышты болды.
         Бірақ, бір күні арамшөп пайда болды:
- Ей, сен қатты тәкаппарлық танытпа, өзіңнің өмірге келгеніңе өкінетін боласың,- деді арамшөп шаңқылдаған даусымен. Бұл сөздер гүлді қатты қапаландырды және ол жабырқай бастады. 
- Жабырқама!- үлкен гүл оны сабырға шақырды. Адамдар бұны арамшөп деп атайды. Бұл тек өзін ғана ойлайтын жауыз шөп. Үлкен гүл осындай сөздермен оның көңілін көтеріп тастады. Тез арада адам келді және сол арам шөпті жұлып тастады. 

Жалпы қазақ әдебиетінің зерттелуі де, жоғары дәрежелі оқу орындарында пән ретінде өтілуге тиісті материалдарды сұрыптауы да совет үкіметі кезінде, дәлірек айтсақ, 20-30 жылдардың бер жағында ғана қолға алынды. революцияға дейінгі шығыс халықтарының тұрмыс-салты, тарихы, тілі, әдебиетімен шұғылданушы орыс авторларының еңбектеріне көз жіберсек, олар қазақ ішінен өздері жинаған әдеби нұсқаларының бәрін ауыз әдебиеті сапында қарап, сол тұрғыдан бағалайтындықтарын көреміз. ол авторлардың жинаған, бастырған еңбектерінде xviii - xix ғасырлар әдебиеті тарихына жататын ақындардың аттары да, шығармалары да кездеседі. бірақ тарихи әдебиет өкілдерін ауыз әдебиетінен бөліп алып қарау байқалмайды. мысалы, в.в.радловтың «түрік рулары әдебиетінің нұсқалары» деп аталатын көп томды кітабының ііі томында (1870 ж.) жанақ пен түбек, орынбай мен шортанбай т.б. бар. тек хх ғасырдың бас кезінде «қырғыз поэзиясы туралы» деген в.н.белослюдовтың мақаласында  ғана хіх-хх ғасырлардағы тарихи әдебиет, жазба әдебиеттерден ауыз әдебиетін бөле қарап, жазба әдебиеттің нағыз өкілдері кімдер екендіктері арнайы сөз болады.