Разобрать слово по подежам по казахскому языку курылысшы

В древности лошадь смотрел на солнце:

- Ой, хорошо, Солнышко! Меня называют самым красивым из животных. Я тоже Я знаю. Тем не менее, я хочу сделать некоторые части своего тела красивее. - Так где исправить? - с улыбкой спрашивает солнышко.

- Если бы мои ноги были длиннее, я был бы быстрее. Моя шея Если бы он был длиной с лебединую шею, я бы стал еще красивее. Было бы хорошо, если бы у меня был мужчина, которого никогда не забрали бы у меня, чтобы нести мужчину.

- Подожди, - с улыбкой говорит Солнышко. Солнце подводит верблюда к коню. - Вот такие длинные ноги, длинная шея и муж как угодно. Ну так как Вы хотели быть - спрашивает Солнце.

Когда лошадь видит уродливое животное, она дрожит. - Нет нет! - от страха говорит он. - Достаточно красоты! «Каждый должен ценить свои качества». Солнце говорит лошади. С тех пор лошадь по-прежнему дрожит от страха каждый раз, когда видит верблюда.

Аңызақ жел – желдің отын құрғататын оңтүстік-шығыстан соғатын жел;

Ескек жел – топырақты кептіріп жіберетін, көктемнің басында соғатын жылы жел;

Қара жел – күзде соғатын суық жел;

Алтын күрек жел – қыстың аяғында қарды әкететін жел;

Жапырақ жел – күзгі ағаштың жапырақтарын үйіріп әкететін жел;

Қума жел – бірде басылып, бірде үйіріп соғатын жел;

Өкпек жел – жазғытұрымда солтүстік-шығыстан соғатын жайсыз жел;

Әуір жел – шілдеде соғатын ыстық жел;

Үскірік жел – суық жел;

Қазанның қара желі – күздегі қара суық жел;

Терімсал – шілдеде соғатын ыстық жел;

Мал-жанға жайлы жер: қоңыр жел, самал жел, мырза жел, жайдақ жел, майда жел;

Мал-жанға жайсыз жел: ызғырық жел, үскірік жел, өкпек жел, сары жел;