Объяснение:
Мен үшін Жеңіс күні өте маңызды және салтанатты күн. Бұл, шын мәнінде, көзіне жасарған мереке. Бұл сарбаздар үшін ауырғандардың көз жастары. Және зұлымдықты жеңу үшін қуаныш пен мақтаныш көзіне жасарады. Біздің заманымызда барлық балалар тарихты мұқият үйретпейді. Көптеген адамдар соғыс уақытында болған қасіреттер мен қорқынышты оқиғалар туралы тіпті білмейді. Сарбаздар біздің еліміздің болашағын қорғады. Олардың арқасында біз қазір өмір сүріп, үйреніп, жұмыс істей аламыз, балаларды тәрбиелеп, көтере аламыз. Өлген жауынгерлер біздің ортақ Отанымызға бақыт пен гүлдену сыйлады. Және де бұл өмірде бекер болмас еді, біз сәйкес келуіміз керек. Отанына қамқорлық жасау керек.
Біз қаза тапқан сарбаздарды, сондай-ақ артында жұмыс істейтін, қару-жарақ пен майданға қажет нәрселерді, тамақты құрған адамдарды еске алуға тиіспіз. Жараланғандарды шайқас алаңынан алып жүрген медбикелердің ерліктері мен ауыр еңбектері еске алынуы керек. Біз соғыстан кейін елден және біздің қаланы қалпына келтірген ата-бабаларымызды ұмытып кетпеуіміз керек, трамвай жолдарын қолмен қайта құрдық. Егер бұл адамдардың бәрі үшін болмаса, бізді және біздің тыныш, бейбіт өміріміз болмас еді. Мен Лешенконың «Жеңіс күні» әнін естігенде, мен әрқашан көзіме жас алды. Әдетте соғыс әндерін жақсы көремін. Ал «Славянка қоштасу» маршының астында мен әрдайым мақтаныш сезіміне толы. Келесі Жеңіс күнінде, анаммен бірге, «Әділетсіз полкі» жобасына сөзсіз қатысатын боламыз. Біздің атамыздың суретін түсіріп, онымен бірге біздің қаламыздың басты алаңында жүре беріңіз. Аталмыш акцияға қатысушыларға соңғы рет қараған кезде, анасы тіпті жылап кетті.
Ұлы Отан соғысына қатысушылардың ерлігін ұмытпауымыз керек. Ардагерлерге қамқорлық жасау, оларға қамқорлық жасау керек, себебі олардың аз ғана бөлігі қалды. Ең бастысы, оларды 9 мамырда ғана емес есте сақтаңыз. Жеңілген жауынгерлердің ерлігі - өлмес. Және біз бақытты болатынымызды есімізде ұстауымыз керек.
Ұлы Отан соғысының ардагері ұшқыш Талғат Бигельдиновке 1944 жылы 26 қазанда немістің төрт самолетін атып түсіргені үшін Кеңес Одағының Батыры атағыберілді.
Соғыста ерлік жасаған қазақтың қос батыр қызы бар. Оның бірі Әлия мерген қыз Молдағұлова жаудың 78 солдаты мен офицерінің көзін жойды.
Пулеметші аға сержант Мәншүк Мәметова Кеңес Одағы Батыры атағын алған тұңғыш қазақ қызы болды.
99-мамыр Жеңіс күні соғысқа қатысқан барлық ардагерлерді құттықтаймыз. Жазушылар соғыс ардагерлер туралы мақалаларын газет бетіне жариялады.
Объяснение:
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
10 ! рассказ на казахском с переводом на . тема: памятники орхон
Орхо́н (монг. Орхон гол) — река в Монголии, правый приток реки Селенга.
Содержание [скрыть] 1География2Достопримечательности3Исторические события и предания4Примечания5СсылкиГеография[править | править вики-текст]Бассейн СеленгиДлина 1124 км, площадь бассейна 132,8 тыс. км². Река берёт своё начало в Хангайских горах в аймаке Архангай, в верховьях имеет узкую, местами каньонообразную долину, образует водопад Улаан-Цутгалан высотой около 20 м и шириной 10 м. В среднем течении долина глубокая, извилистая, в низовьях, по выходе из гор, русло Орхона расширяется до 100—150 метров.
Орхон ровно на 100 км длиннее Селенги и является второй по протяжённости рекой Монголии после реки Керулен (1254 км), однако, принимая во внимание, что Керулен имеет протяжённость в пределах Монголии лишь 1090 км, можно говорить, что Орхон — самая длинная река в пределах границ Монголии.
Средний расход воды вблизи устья около 120 м³/с. Весеннее половодье от таяния сезонных снегов, летние дождевые паводки. Замерзает с ноября по апрель.
Крупнейшими притоками Орхона являются реки Туул и Тамир-Гол.
Достопримечательности[править | править вики-текст]Водопад на ОрхонеВ долине реки расположены, в числе множества памятников, два значительных по территории археологических комплекса: Хара-Балгас, древняя столица раннефеодального государства уйгуров, и Каракорум, столица Монгольской империи. П. К. Козлов обнаружил в долине реки несколько гуннских гробниц.
С 2004 года значительная территория (ядро: 7537 га, буферная зона 143 867га), включающая Каракорум, Хар балгас, тюркские монументы и другие объекты вдоль берегов реки Орхон, стала объектом Всемирного наследияЮНЕСКО[1] под названием «Культурный ландшафт долины реки Орхон».
Исторические события и предания[править | править вики-текст]В 1731 году, во время второго вторжения джунгар во Внешнюю Монголию, решающее сражение между ними и войсками Цинской империи произошло на берегу Орхона, близ монастыря Эрдэни-Дзу. Существует легенда, что когда джунгары вошли в храм, статуя его божества-покровителя прогнала их оттуда, акаменные львы при входе зарычали. Джунгары в ужасе бежали в сторону Орхона и тонули в нём. Цинский император Юнчжэн, узнав об этом предании реке за в победе княжеский титул и выделил 300 лян серебра ежегодного содержания, которое сбрасывалось в воду