Мәтіннен сабақты етістікті тауып, оны өзі тіркесіп тұрған сөзбен бірге теріп көшіріңдер. парламентте дауға түсіп жүрген бір мәселе - жер дауы. конституция айтады: жер - мемлекеттікі. ал, халық болмаса, ұлт болмаса, мемлекет болма ма? сондықтан жер, ең алдымен, халықтікі. халық болғанда да осы жерде атам заманнан бері өмір сүріп келе жатқан, осы жер үшін ата- қанын төккен, жанын қиған халықтікі. рас, қазақстан - көпұлтты мемлекет. басқа ұлт өкілдерін шөміштен қағайын деп отырған ешкім жоқ. қазақтың кеңдігін, дарқандығын, қонақжайлылығын сыйласын. қазақ - кеңпейіл, кеңқолтық. соған қарап оны мәнжубас, момын, жуас екен деп ойламасын. тарпаңдығына тап болма! өтінемін көмектесіңіздерші!

Халық өмір сүріп келе жатқан,Халық  қанын төккен,Қазақстан-мемлекет,ешкім  қағайын деп отырған жоқ,кеңдігін сыйласын, дарқандығын сыйласын, қонақжайлылығын сыйласын,қазақ - кеңпейіл,казак -кеңқолтық, Соған қарап оны  жуас екен деп ойламасын, Соған қарап оны мәнжубас екен деп ойламасын.  Соған қарап оны момын екен деп ойламасын.  Тарпаңдығына тап болма!

Мен бос уақытымда кітап оқыимын. Кітап тұнып тұраған білім емес пе?! Кітап оқығанның ой-өрісі көбейеді. Мен мысал ертегілер, аңыздар оқығанды ұнатамын. Себебі ертегілер мен аңыздар өте қызық. Кейде ғаламтор арқылы (н/е кітап деуге де болады) Мұхтар Әуезовтың 4 томдық романын оқимын. Онда Абайдың өмір баяны, бастан кешкен оқиғалары туралы жазылады. Бос уақытыңды осылай пайдалы іспен өткізсең білімің артады. 
                         Кітап - білім бұлағы,
                         Білім - өмір шырағы.
(сондықтан оқу керек)

Қыстың желтоқсан жұлдызы. Қар көптен жауып, нағыз қыс болды. Күн әбден қысқарған. Күннің көзі көрінсе де жылынбайды. Өзенді, көлді мұз қаптап, жұрт үстімен жүре бастады. Қалың қардан шөптің басы көрінбейді. Қыс күні аяз күшті болып, үскірік борандар да аз емес. Орман қарайған, ішінде қүстарды көре алмайсың, қоян күндіз жасырынып, түнде ғана жүгіріп жас ағаштарды кеміріп жүр. Иелері жылы қораға шөп салып бағып-қақса да, қысты күні үй хайуандарына да бапсыз. Адамның өзі де суықтан қорғанып үй салып, жылы киім киіп, үйлеріне от жағып, дәйім жұмыстарынан қала алмайды. Қыстыгүні жылқышыларға бек қиын: қандай суық борандарда күні-түні далада жүргені, қасқырдан бір қорқып, бораннан екі қорқып, бейшараларда тіпті рақат жоқ. Жалтаң аяз көбінің беттерін қарыған. Шилі бет байғұстар желге де қарсы қарай алмайды. Сабаққа мезгілімен жүретін баланың да ертеңгі аяз есінен көпке дейін шығатын емес.