Султанмахмут торайгыровтын "шилде" атты оленине арнап эссе жазу! отинемин !

Жаз төрт мезгілдін бірі.Жаз айлары өте ыстық, асіресе шілде айы.Балалар демалысқа шығып, таннан кешке дейін асыр салып ойнайды.Ал кейбірі жуктерін жинап алыстағы туыстарына жол тартады.Жазда кун ыстық, дегенмен де арасында жанбыржауып турады .Менінше жаз ен керемет айлардын бірі. Себебі, алыстан қустар ушып келеді. Олар да шуласып, аспанда шыр айналып журеді.Жане сайраған булбулдар, қанқылдаған қаздар, тоқылдаған тоқылдақтар осынын барі жаздын сані деп ойлаймын.

Шырқ айналар шіркін тауық, Жемің болса қолында, Қайдағысы сені тауып, Топырлайды жолында. Досыңмын деп ант береді, Жем іздеген жанама. Жем таусылса жалт береді, Сенерлік дос, санама. Нағыз достар, бір-ақ қалып. Шыңдап берік сүйіскен. Бір-біріне сыр ақтарып, Сыр түйінін түйіскен. Әр адамның ішкі сыры, Берік қойма сақталған. Сол қойманың бір түкпірін, Достың досы-ақ ақтарған. Кейде ашуға сол түкпірді, Іздейді жан жақынын. Шертеді жан сырлы жырды, Сырлас жанын шақырып. Тыныс керек кейде жанға, Кейде жанға ән керек. Күй шертуге анда-санда, Сырласарлық жан керек. Ішкі сырды мысал етіп, Біраз ғана жырлайын. Суреттеуге тауға кетіп, Суретті ептеп сырлайын.

Орман міні, Мұның да үні Кейде жұмсақ, кейде шу. Кейде тынық, Кейде сұлық, Кейде дауыл гу де гу. Қалың орман, Ойға толған, Тұнжырайсың иіліп, Еңбек сырлас, Сәулем құрдас, Әр рудан жиылып. Жоқ бір қалып, Кейде ырғалып, Сен де көлше шулайсың. Басты шайқап, Желді жайпап, Аласұрып тулайсың. Аппақ қайың, Қарағайың Қосылыпты табысып. Сұлу терек, Жасыл желек Құшақтасып қабысып. Кейде қыбыр, Кейде жыбыр, Кейде жұмсақ желбіреп. Көйлегің көк, Өрнегі көп, Құлпырады елбіреп. Сұлу терек, Жасыл желек, Сәулем, саған не керек.