Просклонять барыс и табыс септык аныз

Ежелден ұзындық пен салмақты адамдар өз дене м лерімен өлшеген: қолын қаншалықты соза алады, иығына қа ша жүк көтере алады және т.б. Сондықтан адамның ең алғаш есептеу құралы оның қолдары мен аяктары болды. Бұл ыңғайлы да: аяқ-қолың қашанда өзіңмен бірге ғой.

Түрлі халықтарда күрделі және шиеленіскен өлшем жүйені қалыптасты. Әрқайсысы, тіптен ең кішкентай мемлекеттің әр кала өз өлшемдерімен өлшеді. Бұл құндылықтарды есепке алу кезінде және әсіресе сауда жасауда улкен колайсыздык туғызды. XVIII ғасырда әртүрлі елдерде қолданылатын 400-дей өлшем түрлері болды. Өлшемдердің алуан түрлілігі сауда бары сын киындатты. Сондықтан әр мемлекет өз елi үшiн бiрынгай өлшем түрін енгізе бастады.

Объяснение:

Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]

Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.