Мəтінді жалғастыр. қорққаным-ай! мен таңертең сабаққа шықтым.мектептің жанына келгенде бұрыштан бір ит шыға келді.

Мен қорыққаннан жүре алмай қалдым. Ит менің жаныма келіп ол да тоқтап қалды. Мен бекер қорқыппын, ол мен күнде көріп жүрген, көршінің иті екен. 

Мен үрейлене түстім.Қатты қорықтым.Сосын ол ит жаныма келді.Ол ит адасып қалыпты.Ол өте мейірімді ит болып шықты.Тіпті мен оған ат қойдым.Енді ол иттің аты-Ақтөс.Менің жаным ашып оны үйіме апардым.Ол итке тамақ бердім.Ата-анаммен таныстырдым.Біз ол мен жақын дос болып қалдық.Міне қазір ол ит менің ең жақын досым.

Ертеректе бір қарияның балаларының аты Қамысбай, Қасқырбай, Қойбай, Қубай, Субай, Қайрақбай, Пышақбай, Баубай, Балтабай екен. Балтабайы үйге келін түсіріп, сол жаңа түскен жас келінді сынамақ болған атасы өзеннің ар жағынан сасқалақтап жүгіріп келіп: «Судың ар жағында, қамыстың бер жағында қойды қасқыр жеп жатыр. Жылдам ауылға хабар бер. Балтабай пышақ қайрап әкеліп, адал бауыздап алсын. Мен қасқырды қуып кеттім», - депті. Мұнысы - «қысылтаяң шақта келінім көргенсіздік танытып, өзінің қайын аға, қайын атасының атын атап қояр ма екен?» деген ойы ғой. Сөйтсе, келіншек не істепті десеңші, шапшаң төбеге жүгіріп шығып, күйеуіне: «шапқы-ау, шапқы, шапшаң кел. Сарқыраманың ар жағында, сылдыраманың бер жағында маңыраманы ұлыма жеп жатыр. Атам: «жаныманы білеуітке жанып әкелсін» дейді. Өзі ұлыманы қуып кетті», - депті

Тәуелсіздік жолында қазақтың талай ұлтжанды азаматтары қыршынынан қиылды. Жазықсыз өмірден ерте озды. Олар халқына қуаныш сыйлады, бірақ сол қуаныштың дәмін өздері тата алмады. Олар – қазақтың маңдайына біткен жарық жұлдыздары. Тәуелсіздік үшін күрескен батырлар - қазақ елін лаулаған оттан да, тар қапастан да алып шыққан азаматтар. Қазақ елін арқасына байлап, шыңға өрмелеп, елді сол шыңға жеткізіп, өздері құздан құлаған хас батырлар. Олар өзім деп қара басын ойлаған емес. Олардың бар мақсаты тәуелсіздік болды емес пе? Ғалымның хаты, жақсының аты ұмытылмақ емес. Олардың бізге салып берген сара жолы,бүгінде бізге дара жол болды.