Алматинское метро 6-8 предложений на казахском

Алматы метросы туралы.

Алматы метросы 2011 жылдың 1 желтоқсанында іске қосылған болатын. Бұл - көптен күткен керемет жаңалық пен қала қонақтары мен тұрғындары үшін өте үлкен сый болды. Метроның іске қосылуымен қала көшелеріндегі кептеліс азайды. Міне, бүгінде сегіз жылдан астам уақыт бойы қала тұрғындары мен қонақтары қолданып келеді. Өте ыңғайлы, бағасы да тиімді, бар болғаны 80 теңге. Ең басты ыңғайлылығы – жолда кептеліс болмайды. Ол смарт-карта мен смарт-жетон арқылы төленеді. Пойыздар жылдам жүріп, қажетті жеріңе апарады. Тереңдiгi – 40 метр. Метрополитенде 7 бекет (станция) үздіксіз жұмыс істеп тұр. Олар:

1. Райымбек бекеті Райымбек атындағы даңғыл мен Фурманов атындағы көше қиылысында;

2. Жібек жолы бекеті - Гоголь атындағы көше мен Панфилов атындағы көшенің қиылысында;

3. Алмалы бекеті – Қарасай батыр мен Панфилов атындағы көшелердің қиылысында;

4. Абай бекеті – Абай атындағы даңғыл мен Фурманов атындағы көшенің қиылысында;

5. Байқоңыр бекеті - Абай атындағы даңғыл мен Байтұрсынұлы атындағы көшенің қиылысында;

6. Әуезов театры – Абай атындағы даңғыл мен Жандосов атындағы көшенің қиылысында;

7. Алатау бекеті – Абай атындағы даңғыл мен Жароков атындағы көшеннің қиылысында.

Тиын бұтақтан бұтаққа секіріп жүрді. Ол қасқырдың үстіне құлап түсті. Қасқыр оны ұстап алғысы келді. Тиін қасқырдан оны жемеуін өтінді.

— Қасқыр мен жеме! Мені жіберші және біз достасып кетеміз!

Қасқыр тиынды жіберіп, былай деді:

— Неге мен залыммын?

— Сенен бәрі қорқады! Сен ешкіммен сөйлеспейсің. Ал біз тиындар көңілдіміз және ешкімді қорқытпаймыз. Біз ешкімге жамандық істемейміз.

Қасқыр айтты:

— Мен енді ешкімді қорқытпайтын боламын?! Саған сөз беремін! Мен залым болмаймын!

Қасқыр тиыннан ақыл сұрай бастады. Ал тиын оған "Мейірімді және шыншыл бол" деді.

Объяснение:

Қазақтың тілі шұрайлы, бай тіл деп көп айтамыз. Бірақ салғырттығымыз бен құнтсыздығы­мыз­дың салдарынан тіліміздің көркемдігін өзге түгіл, өзіміздің қарапайым жұртқа дәлелдей алмай жүрген жайымыз бар. Мөңке би бабамыз «Алашұбар тілің болады, дүдәмал­дау дінің болады» дегенде, қазақтың қара сөзінің осындай күйге ұшырарын біліп айтты ма екен?.. Арада бір жарым ғасыр өтіп, ел іші үш рет жаңарғанын ескерсек, тілді қолдану үрдісі заманға сай өзгергені хақ. Бірақ дәл бұлай қарабайырланып кетпесе керек еді?.. Бұған не себеп, тілдің көркемдігін сақтап қалудың қандай жолдары бар