Перевод на ! василий васильевич радлов 1837 жылы берлинде туған. берлин университетінің шығыс тілі және философия факултетін бітірген. 1858 жылы 21жасында философия ғылымының докторы атағын алған. 1858 жылы петербургке келеді. 1884 жылы ресей ғылым академиясына мүшелікке сайланады да, түркі тілдерінің аса көрнекті маманы, әдебиеті мен жазба мұраларының білімпазы атанады. ол монғолияда, түркістанда, қырымда ғылыми экспедициялар ұйымдастырады. радлов 1872-1883 жылдары қазанда тұрып, қазақтарға, татарлар мен башқұрттарға еуропаша білім алуға көмектеседі. осы жерде оның көп томдық "түрік тілі граматикасы", төрт томдық "түрік әдебиет нұсқасы" жарық көреді.в.в.радлов 1918 жылы 84 жасында ресейде қайтыс болады.

Василий Васильевич Радлов родился в Берлине в 1837 году. Восточный язык и окончил факультет философии в Берлинском университете. В 1858 году получил звание доктора философии 21jasında. Санкт-Петербург в 1858 году. В 1884 году был избран действительным членом Академии наук России, самый видный специалист тюркских языков, чтобы стать экспертом в области литературы и письменного наследия. Он организует научные экспедиции в Монголию, Туркестан, в Крыму. Радлов в 1872-1883, казахи, татары и башкиры до европейской октября образования. На данный момент в его многотомном «турецком языке gramatïkası» легкой «версия четырех томах» Турецкая литература köredi.V.V.Radlov умерла в России в 1918 году в возрасте 84 лет

Несіпбек Айтұлы - 1950 жылы 22 қыркүйекте Шығыс Түркістанның Тарбағатай аймағы, Шәуешек ауданына қарасты Теректі ауылының Апиынды бұлақ деген жерінде дүниеге келген.

1962 жылы ата-анасымен атамекенге оралып, орта мектепті бұрынғы Семей облысы, Шұбартау ауданы, Баршатас ауылында бітірген. Еңбек жолын Шұбартау аудандық «Жаңа өмір» газетінде бастаған. 1974 жылы Қазақ Мемлекеттік университетінің журналистика факультетін бітірген.

1974—1984 жж. «Балдырған» журналы поэзия бөлімінің меңгерушісі, «Жалын» ба редактор, 1984—1994 жж. Қазақстан Жазушылар одағында әдеби кеңесші, 1995—1996 жж. «Ақын» қауымдастығының директоры, 1997 — 2001 жж. «Қазақ әдебиеті» газетінде сын бөлімінің, «Жұлдыз» журналында поэзия бөлімінің меңгерушісі болып, 2001 жылдан бері Нұр-Сұлтандағы Л.Н.Гумилев атындағы Еуразия ұлттық университетінде, Президенттік Мәдениет орталығында қызмет істеген. Қазір «Алтын тамыр» журналының бас редакторы.

Алғашқы «Балалық» деген өлеңі 1965 жылы Шұбартау аудандық «Жаңа өмір» газетінде,

алғашқы топтамасы 1972 жылы Мұқағали Мақатаевтың сәт сапар тілеуімен «Лениншіл жас» (қазіргі «Жас алаш») газетінде,

алғашқы кітабы 1974 жылы «Қозыкөш» деген атпен жарық көрді.

«Жүректегі жаңғырықтар»,

«Әке туралы сыр»,

«Жаңбыр әні»,

«Түнделеп ұшқан тырналар»,

«Рухымның падишасы»,

«Мұқағали-Желтоқсан»,

«Бәйтерек»;

балаларға арналған «Бала-бақшаға барар жолда»,

«Желкілдеп өскен құрақтай»,

«Күміс күйме» («Серебряный сундучок»)

«Қартаймайды күн неге?» атты кітаптары,

«Ескендір қорғаны» (Ә.Науан),

«Игорь жорығы туралы жыр», т.б. аударма кітаптары шыққан.

Түріктің ВЫЫ ғасырда өмір сүрген ұлы ақыны Жүніс Еміренің, қытайдың көне дәуір ақыны Бо Цызюдың, француз ақыны ДЖ. Родаридың, сондай-ақ М.Исаковский, А.Барто, С.Михалков, С.Баруздин, Б.Берестов, Т.Сыдықов, С.Жусуевтің өлеңдерін тәржімалаған.

«Бас сүйектері» (1976),

«Жасынның сынығы» (1977),

«Найзағай» (1978),

«Жүректегі жаңғырықтар» (1979) поэмалары кезінде «Жалын» альманахы жариялаған республикалық конкурстардың жүлделерін,

«Мұхтар мен Абыз» толғауы М.Әуезовтің 100 жылдығына арналған мүшәйраның бас жүлдесін алған.

«Мұқағали-Желтоқсан» поэмасы 2001 жылы республикалық әдеби конкурстық жүлдесіне ие болса,

«Бәйтерек» поэмасы әдеби қауым тарапынан жоғары бағаланды.

2004 жылы Мәдениет министрлігі жариялаған Республикалық патриоттық әндер конкурсының Бас жүлдегері.

«Көз жасым» (2006),

«Бөрітостаған» (2007),

«Құланойнақ» (2009) атты кітаптары және

«Бөгенбай»,

«Бердіқожа»,

«Шақантай»,

«Қара-өткел қырғыны» т.б. поэмалары жарық көрген.

Қазақстан Жазушылар одағының Мұқағали Мақатаев және Халықаралық Жамбыл атындағы сыйлықтардың лауреаты. «Парасат» орденінің иегері

ответ:ХVІ ғасырдың бірінші ширегінен бастап , Жайық-Каспий жағалауына Ресей патшасы өкіметінің саясатына шыдамаған және патша үкіметін мойындағысы келмеген қашқын орыс еріктілері, күнкөріс іздеген крепостной шаруалар, қылмыстық элементтерден тұратын Волга бойы казактары келіп қоныс тебе бастаған. Олар келе сала өз кәсіпшіліктерін ашып,балық аулау, балық тұздау қостарын ұйымдастырып, жатар тұрақ орындарын тұрғызады. Сол уақыттан бастап тұрғызылған тұрақтар «Үйшік» атанып кеткен.

Жайық-Каспий жолы Азия елдерімен басқа да елдерге жол ашатын «әрі қақпа,әрі кілт» болатынына көзі жеткен патша өкіметі,ХVІІ ғасырдың 30-шы жылдарының аяғында Ярославлдық көпес, бай саудагер Гурьевтер әулетіне Жайық бойында балық кәсіпшілігін ашуға және бекініс тұрғызуға рұқсат қағазын береді. 1640 жылы Гурьевтер әулетінің басшысы Гурий Назарьев, балалары Михаил, Иван және Андреймен Жайық бойына келіп қоныстанып, өнеркәсіптерін ашып, Жайық және Ембі өзені балықтарын өндірістік және сауда мақсатында пайдалана бастайды.

Бой көтерген қала мен балықшылық өндіріс табыстары осы өңірді мекендеуші байырғы қалмақтар мен орыс казактарының қызғаныштарын туғыза бастайды. Ақыры қашанда көршілерімен жауласып-қырқысып отыратын қала, қалмақтардың тонауына ұшырайды.

Объяснение: