Написать эссе по казахском на тему "мой родной город".

с детства я живу в небольшом городе, если захотеть, то можно обойти его за пару часов,  несмотря на его размеры он просторный и чистый. пусть в нем мало красивых улиц и достопримечательностей, нет разводных мостов и небоскребов,  я люблю свой город. здесь много уютных дворов, дорогих сердцу мест и, конечно же, родных людей. здесь  живут мои друзья, здесь моя любимая школа.

больше всего я люблю наш парк, здесь всегда красиво, когда осенью заходишь в него, то попадаешь в золотое царство, дорожки усыпаны яркими желтыми листьями клена, на деревьях шелестят золотые монетки. зимой здесь все белоснежное, деревья стоят в пуховых шапках, блестит снег. весной все постепенно оживает, а летом все цвета радуги можно увидеть в парке, и постоянно слышен веселый смех детворы.

я люблю то, что здесь нет огромного количества машин и предприятий, которые загрязняют воздух. в отличие от больших городов мой город лишен суеты, шума, километровых пробок.

мой город построен на живописном месте, он стоит на реке волге, недалеко от города есть сосновый лес, в котором в теплое время года всегда можно найти грибы и ягоды, а недалеко от города раскинуты широкие поля и луга, много березовых рощ.  горожане гордятся природой своего города. все гости города отмечают природное богатство нашего края.

может быть, когда я окончу школу, я уеду в другой город, но я знаю точно, что никогда не забуду свой родной город, и с радостью буду сюда приезжать.

Мен ата – анама көмектесемін.

Біздің отбасымызда апалы – сіңлілі үш қызбыз. Ең үлкен әпкеміз қаламыздағы беделді жоғарғы оқу орындарының бірінде білім алады, оқу озаты, бос уақытында кәсіби би үйірмесіне қатысады. Одан кейін – мен, гимназияның жетінші сыныбында оқимын, бос уақытымда домбыра үйірмесіне қатысамын; және үйіміздің кенжесі – сіңіліміз биыл екінші сыныпта оқиды. Үйде ата – анамыз жоқ кездері үлкен әпкеміз бізге бас – көз болып, сабағымыз бен тәртібімізді қадағалап отырады. Анамыз бізді кішкене кезімізден үй шаруасын жасауға, тамақ әзірлеуге үйретіп, қазіргі уақытта бізді алаңсыз өзімізді үйде қалдырып кете береді, себебі біз үй шаруасын барлығымыз бірлесіп жасаймыз: біріміз еден жусақ, екіншіміз шаң сүртіп, енді басқамыз қоқыс шығарамыз. Бұл ретте анамыз үнемі бізге «Істегенің маған жақсы, үйренгенің өзіңе жақсы» деп айтып отырады. Бұл қағида қашан да біздің есімізде.

Ата – анамыз жұмыстан келгенше, қайсымыз ерте келсек, тамақ әзірлей береміз. Демалыс күндері анамызбен бірге дүкенге барып, үйге керекті азық – түлік алғанды ұнатамыз. Осылайша, ата – анамызға көмектесу арқылы біз болашақта өздігімізше өмір сүріп, шешім қабылдауға үйренеміз деп ойлаймын. Қолымыздан келгенше ата – анамызға көмектесейік.

Бол- сыпайы шонжарды означает, как себя жүргіз-.әдеп - адамның сол моралдіқ сапасы, үшін нешінші үшін қадір к адамдарға тәртіптің күнбе-күнгі шамасымен және айналымның әдеттегі қиюымен мен қапта- болып табыл-. ол : абайлау, ізгіліктің айқында- к барлыққа ішіне алады, қызмет көрсету даярлық бас-басы, кім ара осы мұқтаж болады, жарқындық, әдептілік, әдептілік, сыпайылық. Даусыз, ер- этикетке және бол- сыпайы - итер- ближнего бақытының значит және не арада коем уақиғада тигізбеппін кісінің абзалдығының. Сияқты в өзін уақытты Р. Эмерсон айтты, "өмір сонша қысқа, қарамастан