перевести на казахский моя семья дружная. моя мама, папа и бабушка меня любят. еще у нас есть кошка, она тоже наша семья. бабушка всегда готовит нам что-то вкусное. мама занимается делами. а папа нас всех любит и !

Менің отбасым өте мейрімді. Менің анам, әкем және әжем мені катты жақсы көреді. Бізде тағы мысық бар, олда біздің отбасынын мүшесі. Әжем бізге үнемі дәмді ас дайындап береді, анам үй шаруасымен айналысады. Ал әкем бізді жаксы көреді және еркелетеді.

Сейчас январь — середина зимы. С утра светит яркое солнце на голубом чистом небе. Снег переливается разноцветной радугой, легкий морозец. В такой день приятно встать на лыжи и пойти в зимний сказочный лес. Тут необычайно тихо. Таинственно стоят ели, укутанные в теплую белую шубу из снега. Дунул легкий ветерок, с ближайшей ветки осыпался снег. Пролетела большая ворона и смахнула снег на дорожку. Я иду вдоль опушки и наслаждаюсь этой суровой и сказочной красотой. Кажется, все замерло вокруг, но это обманчивое впечатление. Где-то на верхушке сосны суетится белка, вдали заяц-беляк. Зима диктует свои законы, но жизнь не останавливается ни на минуту, обитатели леса заняты своей повседневной работой. Я тоже иду домой — пора готовиться к учебной неделе. Разгар зимы. Холодно, ветрено. Как хорошо, что сегодня воскресенье и не надо никуда выходить. Я подошла к окну, чтобы посмотреть температуру на градуснике. Минус десять. Даже поежилась, мысленно представила, как пробирает до костей этот пронзительный ветер. У нас под окном растет рябина. Она заметно раскачивается под напором ветра. Вдруг ее облепила стая снегирей. Они деловито расселись на ветках, огляделись по сторонам и стали клевать яркие сочные ягоды. Дерево большое, алых кистей изобилие, поэтому птицы не суетятся, всем хватает. Наклевавшись вдоволь, снегири выпятили ярко-красные грудки, как на выставке. Вероятно, они ждали команды вожака. Отдохнув после обильного обеда, птицы улетели. А я удивилась — дерево было серое, не осталось ни одной красной грозди. Как хорошо, что есть такие зимние столовые для наших птиц!

Басты мәзірді ашу Өңдеу Бұл бетті бақылау Домбыра Домбыра Суреті Жіктелуі екі ішекті (кейде үш ішекті) музыкалық аспап Туыстас аспаптары Қомыз Музыканттар Құрманғазы Сағырбайұлы, Дина Нұрпейісова, Сүгір Әліұлы Дәулеткерей Домбыра - қазақ халқының ең кең тараған екі ішекті, көп пернелі музыкалық аспабы. Ол – қазақтар өмірінде маңызды орын алатын, өзіндік музыкалық сипаты бар аспап. Алғаш эпикалық дәстүр шеңберінде жыр, толғау, термелерді сүйемелдеуге қолданылған домбыра кейін аспаптық шығарма – күй жанрының қалыптасуына ықпал еткен. Қазіргі кезде домбыра жеке әнді сүйемелдеуге, күй тартуға, халықтық-фольклорлық музыкада, классикалық шығармаларды орындауға қолданылатын, мүмкіндігі кең музыкалық аспап болып табылады. Домбыра ежелде қазақтың тарихын баяндаған музыкалық аспаптардың бірі. Домбыраның тарихы Өңдеу XIX ғасырда қазақ халқының тұрмысында анағұрлым кең тараған Музыкалық аспап екі ішекті домбыра болатын. Егер бұрынғы заманда көне аспаптар ән, жыр, ертегі-аңыздарды сүйемелдеу үшін ғана қолданылған болса, енді домбыра жеке шығарма орындауға арналып, күрделі аспаптардың қатарына қосылды. Почта маркасындағы домбыра Әр түрлі ескерткіштерге, сондай-ақ этнографтардың жазып қалдырған еңбектеріне жүгінсек, домбыра және өзге халықтардың осы тектес аспаптары тіпті сонау орта ғасырларда белгілі болған екен. Мысалы, Әбу Насыр әл-Фарабидің еңбектерінен тамбур аспабы жайында оқимыз. Өзбектердің домбыраға өте ұқсас екі ішекті дутары алғаш рет әл-Хусейнидің «Музыкалық канон» деген трактатында ауызға алынды. Қазақтың халық аспабы домбыра XIV ғасыр жазбаларында кездеседі. Оның бастағы түрі мен құрылысы қазақтың домбырасынан аумайды, осындай аспап аттарының ұқсастығы да олардың түпкі шығу тегі бір екекін көрсетсе керек. Өткен жүз жылдықта ұлы халық композиторы Құрманғазымен бірге Дәулеткерей, Тәттімбет, Сейтек, Байсерке, Қазанғап секілді саңлақ күйшілер дүйім жұртты аузына қаратқан еді. Бұлар бармағынан бал тамған майталман домбырашы болуымен бірге нелер бір ғажап күй де шығарған шын мәніндегі өнер иелері-тін. Солардың арқасында домбырада тартылатын күйлердің музыкалық формасы үздіксіз жетілдіріле түскен-ді. Домбыраның техникалық мүмкіндіктері артқан сайын домбыра тарту өнері де едәуір өрге басып, байи түсті. Қазақстанның батыс аудандарында домбыра тартудың өзгелерге ұқсамайтын бөлек дәстүрі қалыптасқанын айту керек. Батыс аудандардағы домбыраның негізгі өзгешелігі, көлемі үлкен болып келеді, сондай-ақ шанағы сопақ, мойны жіңішке, перне саны көбірек. Сондықтан мұндай домбыраны тартқанда қолданылатын техникалық, тәсілдерді шанағы жалпақ домбыраға қолдану қиын, өйткені бұл соңғы домбыраның мойны едәуір енді және ондағы перне де аз. Шанағы жалпақ домбыраның бірнеше нұсқасы кең тараған. Егер батыс аудандардағы домбыраларға 12—14 перне тағылса, ал шанағы жалпақ домбыраға не бары 7—8 ғана перне байланған. Перне санын арттыру процесі өте баяу жүрді және оның өзі орындалатын репертуарға тікелей байланысты еді. Әдетте, жаңа перне онымен алғаш орындалатын күйдің атымен аталынды. Пернелердің бірі домбырада «Түрікпен күйін» орындағанда байланды да, «Түрікпен пернесі» деп аталды. Бейтарап терция интервалын беретін басқа бір перне Қазақстанның батыс аудандарында «Сарыарқа пернесі» деп аталады. Аңыз-ертегілердің бірінде аспаптағы жоғарғы тиектің қалай пайда болғаны жайында айтылады. Жаумен шайқасып, одан соң алыс сапар шегіп әбден қалжырап келе жатқан батыр жолшыбай демалуға аялдайды.