. Нешінші жылы орыс тілінен сабақ берді? А) 1932ж. Ә) 1950ж. Б) 1952ж. 5. Мұқағали балаларға нелер жазды? А) әнгімелер Ә) романдар Б) өлеңдер 6. Мына өлең жолын кімге арнады? Әке, сенің жасынан асып барам, Кезі-кезі келгенде тасып та алам. Кезі-кезі келгенде жасып қалам, Мына өмірге, бәрібір ғашық балан. А) Анасына Ә) Ағасына Б) Әкесіне 7. Әкесі нешінші жылы соғысқа кетті? А) 1940ж. Ә) 1941ж. Б) 1942ж. 8. Мұқағали қандай тілдерді білді? А) Орыс, Неміс, Қазақ Ә) Ағылшын, Неміс, Орыс Б) Орыс, Парсы, Түрік 9. Неше жасында жетім қалды? А) 9 Ә) 10 Б) 12 10. Анасының аты? А) Күлпаш Ә) Нағиман Б) Гауһар

Дәл қазір жұмыста маңызды істердің барлығын бітірп, қолып босап отыр, Сол себепті керекинфоға жаңадан тіркеліп алуға бел будым  Осы жаққа жазып жатқаныма Нұрлан достым ренжитін шығар (блогтайм) . Мен бұрын осында жазатынмын, сол себепті осында жалғастырғаным дұрыс болар.

Ал, көп созбай, тақырыпқа қайта оралайық. "Қол босап қалды, не істеймін? Үйге кетіп қалуға тағы болмайды, басекелерден және әріптестерімнен ұят болар" — деген ойлар біразымыздың басымызға келетін болар. Жалғыз мен емес шығар деген үміттемін . 

Қолым босаған кезде, ең бірінші, оқып жатырған кітабымды жалғастырамын. Дәл қазір Олдос Хаксли ағамыздың «О дивный новый мир» атты кітабын оқып жүрмін. (кітап керемет, барлықтарың міндетті түрде оқыңдар). Кітапты шамамен жарты сағаттай оқимын. Екінші қолға (көзге) алатыным — мақалалар. Мақалалар болғанда, мен әлемде не болып жатқаны жайлы жаңалықтарды оқымаймын. Достарымнан естіп жатқаным жеткілікті. Оқымайтын себебім, мыйымды керек емес ақпаратпен толтырғым келмейді. Және, сол типтес мақаларды оқыған кезде, қатты шаршаймын, орнымнан шығарып жібереді. Онымен қоса, еш әсерімді келтіре алмайтын оқиғалар жайлы білудің не керегі бар? Мен оқитын мақалалар, өзіме тікелей әсер ететін мақалалар. Мысалы: «кешке жүгірген дұрыс па әлде таңертен ба?», «Интернет-маркетологқа қажетті құралдар» немесе «Мақсатты қалай қойған дұрыс» — деген секілді. 

Айналысуға болатын тағы бір пайдалы іс — өзіңнің қай жерде екеніңді блокнот немесе ақ параққа жазу. Мен басымдағы барлық ойларды блокнотқа түртіп отырамын. Бос уақытымның жарты сағатын өзім жайлы жазамын. Мен қазір қай жерге келдім? Не істеп жатырмын? Қойған мақсатыма дұрыс келе жатырмын ба? Қазір қанша тенге тауып жатырмын? Жарататын ақшам қанша? — міне осы сұрақтарды өзіме қойып, барлығын жызып қоямын, Бұл процессті айына бір рет қайталап тұрамын.

Қолың бос па? Құр отырмай, өзіңе пайда алып келетін заттармен айналыс. Кофе іше бермей, жай ғана ыстық суды ішіп көр 

Мұның бәрін неге айтып жатырмын? Қазір көбіміз, менімен қоса, уақытымызды үнемдемейміз. Үнемдеместен бұрын, оны құр жаратып жатырмыз. Ал уақыт дегеніміз қайта қалпына келмейтін ресурс. Өтіп кеткен уақытты қайта қайтара алмаймыз. Сол себепті жас кезімізде есімізді жиып, уақытты үнемді пайдаланайық. 

Болашағымыз өзіміздің қолмызда, қисыққолдылар 

P.S. Жазбағаныма өте көп болды. Басымды біраз қызықты ақпараттарға толтырып алдым. Енді, қолым босағанға байланысты, жазып, бөлісіп отырамын.

етікші»

Ертеде бір кедей етікші болыпты. Оның көп балалары болды. Етікші таңнан кешке дейін белін түзетпей еңбек етті, бірақ тапқаны балаларын бір-ақ рет тамақтандыруға жетеді. Ауылда жұмыс болмаған кезде етікші иығына шеге таққан жәшігін алып, көрші ауылдарға жол тартады.

Бірде етікші алыстағы ауылға кетіп бара жатыр екен. Жол бейтаныс, етікші адасып қалды.

Ол шаршап ұзақ жүрді. Ақыры жолда бір үйге тап болды. Етікші терезені қақты, бірақ ешкім жауап бермеді. Сосын ішке кірді. Үй бос еді.Жарайды, мен түнеймін, ертең біз жаңа күшпен жолға қайтамыз», - деді етікші өз-өзіне және түнге қоныстанды.

Түн ортасында қатты дыбыс шығып, соқтығысты. Етікші басын көтеріп, есіктен сығалап кірген алып құбыжықты көрді. Маңдайында жалғыз көз жарқырайды. Бұл үлкен дәу еді.

-Менің үйімде кім бар? - дяу қорқынышты дауыспен айқайлады.

- Мен етікшімін.

- Сен не істей аласың?

«Мен етік тігемін», - деп жауап берді етікші.

- О, жақсы. Менің етігім тозған. Ұйықта, таңертең жұмыс істейсің.

Осыны айтып, алпауыт босағаның алдына жатып қалды да, лезде күрсініп жіберді.

Етікші ұйықтап жатыр деп өтірік айтады, өзі де ойлайды:

«Менің өмірім аяқталды. Мен өлсем, балаларым аштықтан өледі».

Бірте-бірте қорқыныш өтіп, етікші оны алыптан қалай құтқаруды ойлай бастады. Ол ұзақ ойланып, ақыры дяуды өлтіру идеясына келді. Өткір етік пышағын қолына алып, ұйықтап жатқан дәуге үнсіз басып барды да, құбыжықтың көзіне бар күшімен сұқты.

Алпауыт қатты ауырып айқайлады да, соқыр болып, жауын ұстау үшін қолдарын созып, бөлмені аралай бастады.

Етікші байқамай көшеге тайып, солай болды.

Таң атса етікші мұңайып қалды.

- Мен қорапсыз не істеймін, онсыз өзімді қолсыз сезінемін - мен жұмыс істей алмаймын.

Ол мұңайып, мұңайып, алпауыт үйіне қорабына оралды. Үйде тыныштық орнады. Бір етікші кіріп, көрді:! дәу бөлменің ортасына созылып, дем алмай жатыр. Ол күшейіп, дяудың үй-жайын жарыққа қарай бастады да, алтынға толы сандық тауып алды. Етікші қуанғаннан қорабын ұмытып, әйтеуір иығына алтын салған сандықты көтеріп, үйіне қайтты.

Содан бері етікшінің отбасы жоқшылықты білмей келеді