2-тапсырма. Тірек сөздерді пайдаланып, достарыңның жазғы демалыстане істейтінін жаз.Тірек сөздер: жазғы демалыс, жоспарлау, тау, аралау, өзен, бару, демалу, танысу, бос уақыт, «Думан».​

Объяснение:

Біз достарымызбен бірге үнемі жазғы демалыста не істейтінімізді жоспарлаймыз. Лагерьге барамыз немесе тау аралаймыз. Әрқашан жаңа жерлермен танысамыз. Былтырғы демалыста біз өзенге бардық. Суға шомылып, көп демалдық. Бос уақытымызда барлығымыз «думан» жасадық. Думанға біз ғана емес, басқа балалар да қатысты. Мен достарыммен бірге думанға келген балалармен таныстық. Қысқасы өте көңілді болды. Енді біз ертен тағы жиналып, бұл жолы қайда баратынымызды жоспарлаймыз.

Аяз бидің қандай би болғаны, адамгершілік қадір-қасиеті жөнінде қазақ энңиклопедиясында былай жазылған: "Бұрынғы қойшы, кедей Аяз өзінің ақылдылығы, даналығы арқасында уәзір болады. Ол Мадан ханның бірнеше сынынан өтеді. Оған шөп жаманы — қоға, құс жаманы — сауысқан екенін дәлелдеп береді. Ханның тұлпарының сиырға, өзінің қара халыққа шатыстығын айырады. Шартты жұмбағын шешіп, бай қызы Меңді сұлуға үйленеді, ханның күншіл, ақылсыз қырық уәзірін өлімнен қүтқарады. Аяздың даналығын, достыққа адалдығын, сертке беріктігін, қайырымдылығын, әділдігін Мадан мойындап, халық қалап, оны хан етіп көтереді

«Талаптың мініп тұлпарын...» -Абайдың 1895 ж. жазған өлеңі. Әрқайсысы 4 тармақты 5 шумақтан тұрады. Өлең ақынның сүйікті ұлы Әбдірахман өліміне арнап шығарған жан тебіреністі жырларының бірі.Ақын өнегелі іспен енер еріне құлаш ұрған жанның өжеттікпен алған биігін мақтан тұту арқылы сүйікті ұлының жарқын бейнесін жасайды. Петербургте білім алған баласыныңхалық игілігі үшін қызмет ете алмағандығына құса болады. Дүние жалғанның опасыздығынан, құр сүлбісін сүйретіп шығып, өлексе өмірсүруге де болатындығын көкіректің пәлсапалық күңіренісімен дәлелдеді. Жалпы адамгершілік жолындағы небір қиян асулардың оңай еместігін және оған жалындаған жігер, топшысы берік төзім, ерінбей істер еңбек қажет екенін өлең жолдары арқылы өзгелерге өнеге ретінде ұсынады.

«Талаптың мініп тұлпарын,Тас қияға өрледің,Бір ғылым еді іңкәрің,Әр қиынға сермедің...»-

деген жолдардан Әбіштің бойындағы өжеттік көрінсе, екінші жағынан білімге, ғылымға деген құштарлық айқын аңғарылады. Өлең тұжырымынан қанша жерден қайғырғанмен тағдыр жазмышына еш қауқар жасай алмайтынын түсінген өкініш сезіледі. Өлең 6-8 буынды шапыс ұйқас үлгісімен жазылған. Алғаш ақынның 1933 ж. жарық көрген толық жинағында жарияланды. Басылымдарында текстол. өзгерістер кездеспейді. Туынды қарақалпақ, қырғыз, орыс,өзбек, ұйғыр т. б. тілдерге аударылған.