Жағдаят: мағжан жұмабаевтың «қазақ тілі» елеңінің мазмұны туралы досың екеуің сөйлесіңдер. бір-біріңнің ойыңды жалғастыра отырып, автордың бұл өлеңді кімге арнағаны, не үшін жазғаны туралы айтыңдар.

Перевод.

«Гостеприимство – национальная черта, присущая казахскому народу».

Гостеприимство – национальная черта, присущая казахскому народу. Оно символизирует уважение и заботу между людьми, показывает нравственность человека.

Встреча гостя – очень большая ответственность для казахского народа. В давние времена, путник мог остановиться в любом ауле и погостить в любом доме. У казахов существует народная мудрость «Из сорока хоть один да окажется Хызыром (т.е. один из сорока человек, пришедший в дом, обязательно принесет счастье)», «Вместе с гостем в дом приходит благо и достаток». Любого человека, пришедшего в дом, казахи почитали и всегда усаживали на тор (почетное место в глубине зала напротив входа в комнату). Хозяин дома угощал гостя самыми вкусными блюдами. Традиция встречи гостя казахского народа укреплению добрососедских отношений между народами, уважению друг друга, уважению детей старших и заботу о младших. Богатый дастархан и доброжелательность гостеприимного казахского народа всегда удивляет иностранных путешественников и ученых.

Біздің еліміздің табағаты өте ерекше. Жыл мезгілінің қай тұсын алсаң да, я қаламыз, я ауылымыз жайнап тұрады. Қазір қыс мезгілін алсақ, терең тыныс алатын таза ауа, ақ көрпесін жамылған жер, екі беттері алмадай боп шана тепкен балалар. Ал, енді көктемге мезгіліне сипаттама берсек, жан-жақтың бәрі көгеріп, жер астынан бәйшешегіміз бүршік атып шығады, Жаз нағыз жеміс-жидектің пісіп, балалардың мәз-мейрам болатын уақыты. Күзге тоқталсақ, бұл жыл мезгілі әсіресе ақын аға-апаларымыз тілін түсіне білетін алтын уақыт.