Қазақ халқының қонақ күтуі мен қонақжайлығы туралы.
Баяғы заманнан бері осы күнге дейін жеткен дәстүріміздің бірі мен бірегейі – келген қонаққа дастарқан жаю. Бұл дәстүр тек қонақжай қазақ халқына ғана тән дүние десем, артық айтпаспын, себебі үйге қандай кісі келмесін «ең болмаса нан ауыз тиіп кету керек» деген ұғым санамызда бала кезімізден қалыптасқан. Қазағым қашан да бар асылын, бар тәттісін «қонақ жесін» деп сақтаған. Қазақ халқы үшін дастарқаннан үлкен, дәмнен үлкен нәрсе жоқ. Ақсақалдар да үнемі «Дастарқан тек қуанышты себептермен жайылсын! Дастарқан мол болсын! Осындай үлкен дастарқан басында жинала берейік!» деп бата беріп, тілектерін айтып жатады.
Дастарқан жайғанда міндетті түрде ең алдымен нан қойылады. «Ас атасы – нан» деген мақал осыдан шықса керек. Ұннан жасалынған тағамдар бағзыдан-ақ ақ дастарханымыздың сәні болып келген. Қазақ өзінің шаңырағындағы кез келген жиында дастархан үстінен нанды алыстатпайды.
Сыйлы қонақ келсе, бұрынғы кезде мал сойылып, ет асылса, қазіргі заманда мал сойылмаса да, қазанды отқа қойып, қонақтың кәдесін асып береді. Күн демей, түн демей қазан асуға келгенде қарап қалмайтын қазақ аналары мен келіндері ет тамақты нақышын келтіріп дайындайды. Бүгіндері қырық күн тойын, отыз күн ойын жасамасақ та, кез келген жиында осы ас бірінші мәзірде тұрады.
Жалпы алғанда, қазақтың дастарханы – киелі нәрсе. Бұл тек жайылған шүберек немесе оған қойған ас-ауқат қана емес, бұл – адамның пейілі, ішкі жан-дүниесі, мейірім-шапағаты. Ендеше дастарқанымыз тек қуанышқа жайылсын!
ОИ атасы мен әжесі ауылда тұрады. Бұл ананың ата-анасы. Олар екеуі де зейнетте, жұмыс істемейді және демалады. Мен оларға барғанды жақсы көремін. Олар қатал емес, ант бермейді және бәрін шешеді.
Атасы ауырады, бронх демікпесі бар, сондықтан ол орман мен шалғындарды аралап, дәрілік өсімдіктерді жинайды. Оның арнайы кітабы бар. Ол оны өзімен бірге алады. Содан кейін ол ұсақ режет өсімдіктер кеуіп және складывает арнайы жәшіктер. Күн сайын ол дәрілік шайларды өзі қайнатады. Ал өзі күліп, ақшасы бар портфельді іздеп жүргенін айтады.
Ал әже тоқылған. Ол маған тоқылған және тоқылған тоқуды үйретті. Оларда "Зингер" неміс фирмасының аяқ тігін машинасы бар. Атасы оған шалбар тігеді, өзі жөндейді және оны майлайды. Сонымен қатар, ол аяқ киімді қалай жөндеуді біледі, мысалы, өкшелерді толтырады.
Менің атам үнемі бәрін араластырады. Ол әжесін жолдың артында, ауылда тапқанын айтады. Оның қыздың аты-Задорожная. Олар бір ауылдың атасымен бірге.
Менің сұрағым, Мен қайдан келдім, атам өз тарихын ойлап тапты. Болды ойлап табу дегелек және қырыққабат, а деп тауып, мені шақырады жанында арна. Бұл көпірден ер а қ аулайды. Тіпті маған бұл көпірді көрсетті. Содан кейін ол мені әжесіне үйіне алып келді. Ол бұл баланы тастап кету керек деді. Содан кейін мен мектепке барған кезде балалардың қайдан келетінін білдім, бірақ маған бұл оқиға көбірек ұнайды.
Атам мені мектепке дейін оқуға үйретті. Мен онымен бірге көбейту кестесін арнайы суреттерден үйреттім. Атам мен әжем маған ән айтты, өйткені мен кішкентайымды қыңырладым. Дәрігер маған ән айтуды үйрету керек деді. Атасы мен әжесі Украинадан, Харьков қаласының астынан шыққан, сондықтан олар маған украин тілінде көптеген әндер айтты.
Атасы әскер мен флотта қызмет еткен. Сондықтан ол қатаң әскери тәртіп бойынша өмір сүруді жалғастыруда және әжесін бұған үйретті. Олардың барлығы кесте бойынша. Атасы таңертең ерте тұрып, жаттығу жасап, таңғы асқа отырады. Содан кейін ол шөптерін жинауға барады. Ал әже үй шаруашылығын жүргізеді. Ол өте дәмді тамақ дайындайды.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Морфологиялық талдау слова тұлғалары !
лар- коптик жалгауы
ы-тауелдик жалгаудын копше туринин ушинши жагы