Написать сочинение на казахском языке. тема : "менін елім - қазақстан". 20 .

Менің туып өскен жерім - егеменді Қазақстан. Қазақстанның байлығы өте көп және қазынаға бай ел. Біздің еліміздің табиғаты өте сұлу. Биік-биік асқар тау, мөп-мөлдір көлдер, неше түрлі өсімдіктер мен дәрілік қасиеті бар шөптер өседі. Қазақстан жерінде аңдар мен құстар, неше түрлі жануарлар өмір сүреді. Сол жерде біздің ата-бабаларымыз, батырларымыз, ақындарымыз, ғалымдарымыз туып өскен. Қазақстандай жері шұрайлы, шөбі шүйгін өлкені мен әрқашан да мақтан тұтамын.Қазақстанның кең даласындай байтақ дала еш жерде жоқ шығар. «Отаның-алтын бесігің», «Отаны жоқтық – нағыз жоқтық»- деп дана халқымыз бекер айтпаған. Өз Отанын сүю, өз ана тілін ардақтау - әрбір азаматтың бірінші міндеті. Ал біздің халқымызда атамекенді ардақтау сезімі өте терең деп ойлаймын. халқымыздың басынан қандай қиын кезеңдер өткенде де ата-бабаларымыз елімізді сыртқы жаудан қорғай білген. Өз елі үшін жанын да, барын да аямаған. Халқымыздың осы бір қасиеті жанымызға ана сүтімен тарап, ана тілімен дарып, ақ нанымен бекуі тиіс. Өйткені Отан біз үшін оттан да ыстық. 

Абыралы өңірінен шыққан өнер саңлақтарын сөз еткенде, алдымен ауызға алатынымыз — Әміре Қашаубаев.
Әміре 1888 жылы Семей облысы, Абралы ауданына қарасты Дегелең тауының етегінде туды.
Әкесі Қашаубай кедей адам болған. Ауылды жерде тиянақты кәсіп болмаған соң, Қашаубай көп ұзамай Семейге көшіп барды.Қалада да кәсіп істеу оңай болған жоқ. Дала байы мен қала байының кедейдің, жалшының еңбегін жеуде қандай айырмасы болсын, Әміре әрең дегенде үй ішін асырап тұрды. Қашаубайдың денсаулығы күннен күнге нашарлап, жұмысқа жарамайтын халге келді.Әміренің шешесі Тойған да үй ішінің ұсақ-түйегі болмаса білекпен келетін ауыр жұмысқа жарамады.Барлық ауыртпалық Әміренің мойнына түсіп, Жаңа Семей жағында тұратын Исабек деген байдың көлік айдаушысы болады. Осы жұмыста Әміре үнемі әндетіп өлең айтып жүретін. Ат айдаушы екенін ұмытып, әннің қызығына түсіп, қожасынан сөгістер алып қалатын.. Әкесінде айта қалғандай өнер жоқ болса да «жаман» Қашаубайдың баласының музыкаға деген қабілеті оның атшылығынан бұрын «әнші бала», бері келе «әнші жігіт» деген атағын шығарды.Бүкіл Жаңа Семейдегі ойын -сауық Әміресіз өтпейтін болды. Әншілігінің үстіне әсем мінезді, ақ көңіл жігіт халықтың назарын үнемі өзіне тез аударып алатын. Осындай екі бірдей қасиетінің арқасында Әміренің атағы көп ұзамай Ертісті кесіп өтіп, Семей қаласына жетті. Әміренің дауысы түнгі Семейді тегіс аралап, әнқұмар қауым құлақтарын тосып тыңдап ләззат алды. Исабекпен есеп айырысып, Арқа әншілерінің Мекесі болған Қояндыға жол тартты. Қояндыға келуі, әнші үшін ән дүниесін ашуына себепші болды.1925 жылы Халық Ағарту комиссары Луначарскийдің шақыруымен Парижде болатын дүниежүзілік көрмеде қойылатын этнографиялық концертке қатысуға жолдама алды. Париж сахнасында әнші өзінің сүйікті «Ағаш аяқ», «Үш дос», «Екі жирен», «Дудар», «Қос барабан», «Қызыл бидай» әндерін орындады.Әміре Парижден елге келген соң, онда көп бола алмай, күзге қарай Қызылордаға келіп, ол кездегі Қазақстанның астанасында ашылғалы жатқан театр труппасына жұмысқа кіреді. 1926 жылы Мұхтар Әуезовтың «Еңлік-Кебек» пьесасымен қазақ тарихында бірінші рет Әміре қойшы Жапалдың ролін ойнайды.1927 жылы Әміре Москваға шақырылады. Советтер съезінде концертке шығып, үлкен табысқа ие болады. Сол жылы Германияның Франкфурт- на Майне қаласында болатын дүние жүзілік музыкалық көрмеге жіберіледі. Әнші Франкфурттың үлкен театрында 9 концерт берді. Әміре осы жерде екінші рет көзге түсті. Ол қазақ халқының ән байлығын шетке көрсетіп жүрген өнер қайраткерлерінің ішіндегі ең жас әнші еді.Әнші Қызылордаға қайтады. 1928 жылы театр Алматыға көшкенде, театрмен бірге Алматыға келеді. Қаракөзде Доскелді, Айман — Шолпанда Жарастың бейнелерін сомдады.1934 жылы музыкалық театрға ауысады, бірақ көп ұзамай қайтыс болады.
Әміре — ұлы әнші, азамат, Үздік әншілік өнері қазақ халқының бай өнерін дүние жүзіне паш етті. Заманымыздың ұлы жазушысы М.Әуезов «Әміренің әнінде ақындық тазалықтың шамшырағы жанғандай. Әміре әншіліктің ақыны» деген еді.

1)

Табиғат

Қазақ кӨшіп-қонып Өмір кешкен халық. Олар көшіп жүріп жер бедерінің сан

алУан түрін кездестіретін және соның әрҚайсысына ат қойып отырған. Ал бҰл

кӨріністермен ерте кездегі Қазақ балалары туа таныс болатын. Өйткені бҮкіл

тіршілігі табиғат аясыНда өтетін еді.

Табиғат демеКші, әлемде табиҒаттай күрделі, құдіретті, бай нәрсе жоқ. Ол

адамнан бастап, өлі-тірі заттыҢ бәрін де жарата алады және шетінен жойып та

отырады. МысАлы, жанды зат Өледі, өсімдік шіриді, тас үгіледі, сөйтіп,

топыраққа айналады. Сондықтан да дҮниедегі ең асыл зат топыраҚ десек,

қателеспейміз. Өйткені әлемдегі бар затты бойына сіҢіретін де, оны қайтаратын

да – топырақ. ТопыраҚтан сан алуан өсімдІктер: шөптер ағаштар, жемістер,

дӘнді дақылдар, гҮлдер т.б. өз қажетін алып, өсіп шыҒады.

БайҚап көрсек, жер атымен атаУы осындай бір ерекшелігІне немесе бедеріне

қарай аталады екен.

БұрынҒы ауыл балалары бҮгінгідей ғылыми зерттеп білмесе де, көзімен кӨріп,

ортасында өсЕтін. Бір сөзбен айтқанда, табиҒатты туа танитын.

2)

Табиғат:

3 буын, 2 ашық, 1 бітеу буын.

Ашық -та. Ашық-би. Бітеу-ғат.

7 әріп, 7 дыбыс

Т-дауыссыз, қатаң;

а-дауысты, жуан, ашық, езулік;

б-дауыссыз, ұяң;

и-дауысты, қысаң, жіңішке, езулік;

ғ-дауыссыз, ұяң;

а-дауысты, жуан, ашық, езулік ;

Т-дауыссыз, қатаң.

2.1)

Өсімдік:

1 ашық, 2 бітеу.

Ө-ашық, сім-бітеу, дік-бітеу.

7 әріп, 7 дыбыс.

Ө-дауысты, ашық, еріндік, жіңішке;

с-дауыссыз, қатаң;

і-дауысты,қысаң, езулік, жіңішке;

м-дауыссыз, үнді;

д-дауыссыз, ұяң;

і-дауысты, қысаң, жіңішке, езулік ;

к-дауыссыз, қатаң.