Диалог на тему пословицы на казахском языке 25 ​

ответ:Ел боламын десең бесігіңді түзе. Бала тілі бал. Жақсыдан үйрен,жаманнан жирен. Бірлік болмай,тірлік болмайды. Еңбек етсең ерінбей,тояды қарның тіленбей. Не ексең соны орасың. Жақсылыққа жақсылық әр кісінің ісі, жамандыққа жақсылық ер кісінің ісі Жаяуға жол алыс. Аш бала, тоқ баламен ойнамайды. Тоқ бала, аш болам деп ойламайды. Аспаннан киіз жаусада Сорлы ұлтараққа жарымайды. Ұста пышаққа жарымас, Етікші етікке жарымас. Жоқшылық  ердің қолын байлар. Біреу тойып секіреді, Біреу тоңып секіреді. Батыр туса ел ырысы Жаңбыр жауса жер ырысы Есекке алтын ноқта тақсаңда есек болады. Балықшы балықшыны алыстан таниды. Өтірік өрге баспайды. Қанағат қарын тойдырады. Анаңды Меккеге үш рет арқалап барсаңда қарызыңды өтей алмайсың. Балалы үйде өтірік жатпайды. Өзге елде сұлтан болғанша,өз еліңде ұлтан бол Айтылған сөз атылған оқпен тең. Ақылы көпті дау алмайды, досы көпті жау алмайды. Жігітке жеті өнерде аз болады. Алыстағы туыстан жақындағы көршің артық.

Дерек көзі: https://erketai.org/makhal-matelder/makhal-matelder/

Объяснение:

Жеті қазынаның бірі "Жеті қазынаның бірі" саналатын ит он екі мүшел жылдың бірі, жеті қазынаның бастысы. "Ит" сөзінің түрік тілдеріне ежелден төл атау екендігін ертедегі түркі жазба ескерткіштеріндегі деректері дәлелдейді ("Древнетюрский словарь", Л., 1969, 215-6.). Түрік тілдерінің кез келгенінде болса да "ит" сөзі дыбыстық құрамы жағынан бір-бірімен сәйкес келеді. Мысалы: татарша "эт", туваша "ыт", өзбекше "ит", түрікменше, қырғызша да "ит" (осы тілдердің сөздіктерінен). Түрік тілдерінің ішіндегі ең көне деп саналатын саха мен чуваш тілдерінен байқайтынымыз: сахаша "ит" ("Рус. -як. сл." М., 1968, 593-6.), чуваштар "йыта"("Чув. -рус, сл", М., 1985. 132-6.).

Объяснение:

Абай Кунанбайулы родился в Чингизских междугорьях Чингизской волости[2], Семипалатинского уезда Западно-Сибирского генерал-губернаторства (с 1845 года Семипалатинская область) (по нынешнему административному делению в Абайском районе Восточно-Казахстанской области) в семье крупного бая Кунанбая Оскенбаева (Ускенбаева) рода Тобыкты из казахского племени Аргын. Семья Абая принадлежала к местной знати; дед (Оскенбай) и прадед (Иргизбай) главенствовали в своём роду в качестве правителей и биев.

Начатое в детстве домашнее обучение у муллы было продолжено в медресе у муллы Ахмет-Ризы в Семипалатинске, где преподавали арабский, персидский и другие восточные языки. Одновременно посещал русскую школу. К концу пятилетней учёбы начинает писать стихи, сначала приписывая их авторство своему другу Кокпаю Джантасову. С 13 лет отец Кунанбай начинает приучать Абая к деятельности главы рода. В возрасте 28 лет Абай отходит от неё, целиком занявшись самообразованием, но только к 40 годам создаёт свои первые взрослые стихотворения. Значительным событием для Абая явилось его общение с политическими ссыльными Е. П. Михаэлисом, Н. Долгополовым, С. Гроссом.

На формирование мировоззрения Абая оказали влияние поэты и учёные Востока, придерживавшиеся гуманистических идей (Фирдоуси, Алишер Навои, Низами, Физули, Ибн Сина и другие), а также произведения русских классиков, а через них и европейская литература вообще. Он переводил Крылова, Лермонтова, Пушкина, Гёте и Байрона.

Характерна история стихотворения «Қараңғы түнде тау қалғып» («Горы дремлют в тёмной ночи»), ставшего народной песней. Гёте написал «Wanderers Nachtlied» («Ночную песню странника»), Лермонтов переложил её на русский язык («Горные вершины спят во тьме ночной…»), а спустя ещё полвека Абай Кунанбаев передал её содержание на казахском языке.