Ер туған жеріне, ит тойған жерінеЧеловека тянет туда, где он родился, собаку тянет туда, где она наелась.Гүл өз жерiнде ғана – гүл, адам өз отанында ғана - адамЦветок лишь на своей поляне – цветок, человек лишь на родине – человекӨзіңнің ғажайып Отаныңды ұмытпа, өз туған жеріңе ешқашан соқпай өтпеСвою Родину прекрасную никогда не забывай, места, где ты родился, никогда не обходи.Отаныңның әр ағашы күлімдеп тұрады.На своей родине каждое дерево улыбаетсяТамырсыз жусан да өспейдіБез корня и полынь не растётҚұртақандай торғай да, Өз ұясын қорғайды.Маленький воробей и тот свое гнездо оберегаетҮйде оңбаған, Түзде де оңбайды.Если не нашел счастье дома, не обретешь и на чужбине.Отанды сүю – от басынан басталадыЛюбовь к Родине у семейного очага зарождается.Ауыл итінің қүйрығы қайқы.В своем ауле и собака хвост трубой держит.Отанға опасыздық еткенің, Өз түбіңе өзің жеткенің.Родину предать – себя заживо схоронить.
galkavik
31.05.2021
Не поленись,прочитай.Ел аузындағы аңыз-әңгімелерге қарағанда, ол Тәуке ханның белгілі би-батырлары бастаған елшілігіне ілесіп алғаш рет қалмақ қоңтайшысы Цэван Рабданға барғанында 14 жаста екен. Қылышынан қан тамған қаһарлы қалмақ ханының алдында қазақ билері жасқаншақтық танытып, күмілжіңкіреп қалған сәтте жасөспірім Қазыбек: “Дат, тақсыр!” деп жұлқынып алға шығады да: “Қазақ деген мал баққан елміз, ешкімге соқтықпай жай жатқан елміз. Елімізден құт-береке қашпасын деп, жеріміздің шетін жау ба деп найзасына жылқының қылын таққан елміз. Дұшпан басынбаған елміз, басымыздан сөз асырмаған елміз. Досымызды сақтай білген елміз, дәм-тұзын ақтай білген елміз. Бірақ асқақтаған хан болса – хан ордасын таптай білген елміз. Атадан ұл туса – құл боламын деп тумайды, анадан қыз туса – күң боламын деп тумайды, ұл мен қызын жатқа құл мен күң етіп отыра алмайтын елміз. Сен темір болсаң, біз көмірміз – еріткелі келгенбіз, қазақ-қалмақ баласын теліткелі келгенбіз. Танымайтын жат елге — танысқалы келгенбіз, танысуға көнбесең – шабысқалы келгенбіз. Сен қабылан болсаң, мен арыстан – алысқалы келгенбіз, тұтқыр сары желіммен жабысқалы келгенбіз. Бітім берсең – жөніңді айт, бермесең – тұрысатын жеріңді айт!” – депті. Жас баланың бұл сөздерінен бас алыспақ батырлықты да, ынтымаққа шақырған ізгілікті де аңғарған қалмақ ханы әділдікке жығылып, өжеттігі мен шешендігіне риза болып: “Дауысың қаздың дауысындай екен, бұдан былай сенің есімің Қаз дауысты Қазыбек болсын”, – деген екен. Соның арқасында елшілік жау қолындағы 90 тұтқынды шабылған мал, тоналған мүлігімен шашау шығармай қайтарып алып, елге олжалы оралған екен. Қазыбек бұдан кейін де жоңғарларға екі рет елшілікке барып, ел намысына дақ түсірмей, көздеген мақсатын орындап қайтқан.
Aleksandrovna-Marina
31.05.2021
Однажды животные спорили и хотели быть главой года. Все животные говорили свою пользу и хвастались этим. И тогда мышка придумала хитрость : "кто первый увидит восход солнца, тот пусть и будет главой года" - сказала она. А сам залез на горб верблюда. И так, он стоя на горбу верблюда первым увидел восход солнца. Так мышка стала главой года. После мышки восход солнца увидела корова, тигр, заяц, улитка, змея, лошадь, коза, обезьяна, курица, собака и свинья. А верблюд поверил своему росту и остался без года.
Ер туған жеріне, ит тойған жерінеЧеловека тянет туда, где он родился, собаку тянет туда, где она наелась.Гүл өз жерiнде ғана – гүл, адам өз отанында ғана - адамЦветок лишь на своей поляне – цветок, человек лишь на родине – человекӨзіңнің ғажайып Отаныңды ұмытпа, өз туған жеріңе ешқашан соқпай өтпеСвою Родину прекрасную никогда не забывай, места, где ты родился, никогда не обходи.Отаныңның әр ағашы күлімдеп тұрады.На своей родине каждое дерево улыбаетсяТамырсыз жусан да өспейдіБез корня и полынь не растётҚұртақандай торғай да, Өз ұясын қорғайды.Маленький воробей и тот свое гнездо оберегаетҮйде оңбаған, Түзде де оңбайды.Если не нашел счастье дома, не обретешь и на чужбине.Отанды сүю – от басынан басталадыЛюбовь к Родине у семейного очага зарождается.Ауыл итінің қүйрығы қайқы.В своем ауле и собака хвост трубой держит.Отанға опасыздық еткенің, Өз түбіңе өзің жеткенің.Родину предать – себя заживо схоронить.