Можете сделайте 4 ребусов и 5 загадок на казахском языке с ответами по теме природа для 5-ого класса

1.Көкте сары түсті плита ілулі тұр. Сары тақта табандылықпен қарсы алады. (Күн)

Жёлтая тарелка на небе висит.
Жёлтая тарелка всем тепло дарит.
(Солнце) 

2.Қараңғы аспанда шашыраңқы бұршақ түсті қанты чиптен түсі бар карамель, Таңертең келгенде ғана, барлық карамель күтпеген жерден ериді. (Жұлдыздар)

По тёмному небу рассыпан горошек
Цветной карамели из сахарной крошки,
И только тогда, когда утро настанет,
Вся карамель та внезапно растает. (Звёзды)

3.Ковбой-бриз оның мүйізін сындырды. Көктемдер аспан ағысының жанында жиналды. (Бұлттар)

Ветерок-пастушок затрубил в свой рожок.
Собрались овечки у небесной речки.
(Облака)

4.Бақшада көрінбейтін қақпасы Slams, кітап арқылы жапырақтары үстелге, әжесінің бас киімсіз түскен шертпелі қорқып тінтуірдің шелест, мүгедектер арбасында Свету жылы дірілдеп, жапырақтарды атқаратынын қандай, сенiңiздер маған! Ал, әрине, (жел) ... болып табылады.

Это что за невидимка
Хлопает в саду калиткой,
На столе листает книжку,
Шорохом пугает мышку,
Сорвал с бабушки косынку,
Покачал в коляске Димку,
Поиграл листвой, поверьте!
Ну, конечно, это… (Ветер)

5.Бұлттар жамандық еді, Жаңбыр шелек тәрізді құйылды, Су тамшылары құлады, Леоидтерде көбік ... (су).

Набежали тучи злые,
Хлынул дождь, как из ведра,
Капли падают большие,
В лужах пенится ... (вода).

В центре новой столицы суверенного Казахстана возведен уникальный по художественному значению и масштабам архитектурный ансамбль. Главная его составляющая – Акорда – резиденция Президента Республики Казахстан.

Акорда является одним из зримых образов новой философии развития страны. Символическое и функциональное предназначение резиденции нашло свое отражение в оформлении фасадов и интерьеров – их стилистическом и цветовом решении. Традиционное для европейской архитектуры решение наполняется новыми смыслами. Казахские и восточные мотивы в архитектурном убранстве дворца выражены темой кругов и орнаментальным декором.

Объяснение:

ответ:Жазушы Тәкен Әлімқұловтың «Қараой» әңгімесіне 19-ғасырдағы Қазақстанның батыс өңірінде болған Исатай Тайманұлы бастаған көтерілістің жалынды жаршысы болған Махамбет Өтемісұлының соңғы күніндегі оқиғалар өзек болған. Әңгіме «Қараой» жерінің табиғаты мен сипатын танытудан басталады. Қазан айының қара суығы әлі түспеген кезеңде Махамбет «Қараойдың» өзіндік ерекшелігін көз алдынан өткізіп, бірде осы мекенді оттай ыстық санаса, бірде жаттай көріп, оймен заманның тарылмаған, Исатайдың бар кезіндегі шаққа ойысып, өзіңнің қазіргі жайына іштей мүжіліп күйінеді. Қоңыр үйде қоңырқай тірлік кешіп жатқан, жалғыздықтан жанын мұң торлаған Махамбет ішінде алай-түлей ой арпалысы жүруде. Таң атқалы сондай. Ешкімге сенгісі жоқ. Сенім мен күмән теңдей, итжығыс түсіп жатыр. Әр нәрсеге елегзіп, әр нәрседен секем алады. Досы азайып, қасы көбейген кезде Ықыластай бұрын бірге жүрген адамға сенейін десе де, әлденендей күдіктер бой көтеріп, ойын тұрақтата алар емес. Шығармада осылайша Махамбеттің осындай ой арпалысы монолог түрінде өрбіп, батырдың жан күйін нақты бейнеленеді. Әңгіме тақырыбының «Қараой» болуы тегін емес. Махамбет осы «Қараойда» ізіне түскен сұлтанның итаршы тобының қолынан қаза табады. Батырдың шешіле сөйлесуін, қаруын тастауын өтінген және ойындағысын болдырған Баймағамбет сұлтанның тіліне азған топ адам өз үйі, ошақ қасында жары мен баласының көзінше батырды мерт етеді. «Бүлінгеннен бүлдіргі алма» деген аталы сөздің парқына бармаған опасыздар жапан далада қалған жетімектер мен жесірді аңыратып, батырдың бәйге атын мініп жүре береді. Сонымен «Қараой» бір кездері елдің құт мекені саналса, бүгінде сол күнгі оқиғамен қайғы жамылдырған жайды ұқтырар мекен болып қалғандай. Жарық күн де мына қаралы жайды көргісі келмегендей ұясына батуға асығып барады.