Сегодня, я хотела бы написать о моем любимом писателе Абае Кунанбаеве. «Абай»-ведь это не имя , а прозвище данное, любимой, мудрой бабушкой, что означает –внимательный, осторожный.
Сегодня мы отмечаем 175-летие со Дня рождения великого Абая, почему он великий и мой любимый автор? На эти вопросы я хотела бы ответить.
Впервые о нем я узнала на уроках литературы в начальных классах, но нужно отметить, что заучивая его стихотворения, я не вникала в их смысл.Уже в пятом классе прочитав, его слова назидания, я стала понимать насколько актуальны его слова по сей день. К примеру в его стихотворении: «Әсемпаз болма әрнеге...», что означает: «Если ты талантлив, гордись,и надежным лишь кирпичом в стену, строящуюся ложись. Убегающий - видит путь, догоняющий - вслед спешит. Воля с разумом их ведут. Справедливость - вот свет души. Такой перевод я нашла в различных источниках, хотя литературный перевод не так легко перевести. Эти слова я нахожу современными, так как такие человеческие качества как: Ум, мудрость, справедливость, хваставство, жадность, сплетни, есть и сейчас, почему же люди стремятся к добру, делая неправильные поступки? Ведь все люди,хотят доброго к себе отношения, а поступают не по доброму. Читая, его мудрые слова, я сделала вывод, что люди, совершая и проявляя отрицательные черты характера, все равно приходят к добру, так как доброта-это гармония природы.
Содержание работы:
Если прикрепленный файл не отображается, перегрузите страницу
Сведения О Работе
Конкурс, в котором автор работы принял участие: Международный конкурс сочинений 2019/2020
Направление педагогики: Филологические дисциплины
Форма представления работы:
Дата публикации работы: 20.01.2020
Сведения Об Издании
Наименование издания: "Наука и образование ON-LINE"
Сетевое издание (сайт) зарегистрировано Роскомнадзором, свидетельство ЭЛ № ФС 77 - 70153 от 30.06.2017 (предыдущее Эл№ФC77-49690 от 26 апреля 2012). Возрастная категория сайта 6+
Корман М.О. - ответственный редактор
Учредитель: ООО "МЦНИП"
Гл.редактор: Скопин О.В.
Единый Call-центр тел.:
+7(912)728-17-80
Email:
[email protected] in your application
Сайт издателя:
mcnip.ru
Лицензия На Образовательную Деятельность
Лицензия на осуществление образовательной деятельности №1686 от 01.11.2019.
Открыть лицензию
Архивы СМИ
Архивы СМИ
Выберите месяц
Выберите месяц
Информация
Академический глоссарий
Публикационная этика
участнику конференции
Правила размещения конкурсных работ на сайте
Подпишитесь На Новости В Facebook
Пользовательское соглашение Политика конфиденциальности Публичная оферта
Международный центр научно-исследовательских проектов © 2005-2020
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Составить вопросы с пословицами • өнер алды – қызыл тіл. • көп сөз - күміс, аз сөз - алтын. • ойнап сөйлесең де, ойлап сөйл
Қардан жасалған гүл
Анашым, ертегі айтып беріңізші?! Жарайды, айтып беремін. Тек кеш батсын. Не үшін кештің батқанын күтуіміз керек? Білмеймін...ертегіні кешке тыңдаған жақсы сияқты. Жақсы. Онда келістік. Қызым күн батқанша әрең шыдады. Қыстың келте күні әп-сәтте кешке ұласты. Пешке жағылған оттың қызуы үйді жылытып жіберді. Жарықтың сөндірсең, оттың ойнаған алауының көлеңкесі керегеде ойнайды. Осындай кезде бала кездегі ата-анамның ортасында еш алаңсыз отыратын кездерім есіме түседі. Анашым, ал, ертегіңізді бастаңыз. Қызымның қызығушылыққа толы көзіне қарап, жымидым. Есіме әдемі ертегі түсті. Ертегіні жалғыз өзің ғана тыңдайсың ба? Барып, бауырларыңды шақырып кел. Қызым сүйінші сұрағандай жүгіріп кетті. Балаларым «ертегі, ертегі!» деп қуана айқайлап жүгірісіп келді. Айнала отыра қалып, менің аузымды бақты. Ертеде бір қыз болыпты. Ол өте арманшыл болған. Өз қиялында жасап алған үйде мекен етіп, қиялындағы кейіпкерлермен тілдеседі екен. Жер бетіндегі барлық нәрсені аппақ түс сияқты қабылдайтын-ды. Аппақ ақша бұлттар, аппақ қар сияқты барлық адамзат, жер беті тап-таза деп ойлайды. Бір күні қыз әкесі мен анасының бір-бірімен сөйлеспей жүргенін байқап қалыпты. Сірә, ренжісіп қалған-ау. Олар неге ренжіскен екен? Үлкендер кейде солай бір-біріне өкпелеп қалады. Бір-бірінен кешірім сұрай салмай ма?! Біз сөйтеміз ғой...содан кейін ойнап кетеміз. ... Содан, олар татуласып па? Кішкентай арманшыл қыз ата-анасын қалай татуластырсам екен деп, түнімен терезеден жапалақтап жауған қарға қарап ойланыпты. Сөйтіп жатып ұйықтап кетіпті. Таңертең тұра салып, киімдерін киіп, далаға жүгіріп шығыпты. Дала аппақ қарға ораныпты. Тура өз қиялындағы ертегі патшалығы сияқты. Қыз қарды біраз тамашалап тұрыпты да, дереу жалаң қолдарымен қарды ала жөнеліпті. Анасы қызының бұл қылығына таң қалып, «Қызым-ау, жаурадың ғой. Үйге кірсеңші. Күн жылынған соң бірақ шығып ойна» деп бәйек болады. Қызы анасын естімеген сияқты қарды жентектей береді. Бір кезде қолындағы қарды ала сала әкесіне жүгіріп барады. Әке, әке, қараңызшы, мен қардан гүл жасадым. Өтінем, осы гүлді анама сыйлаңызшы. Қазір қыс, еш жерде гүл өспейді. Қызым-ау, мынау қар ғой... Бұл қар емес, қардан жасалған гүл...жүріңізші, анама сыйлаңызшы. Бұл ғажайып гүл... Қызы табандап тұрып алған соң, әкесі көңілін қимай жентектеліп гүл бейнесіне келтірген қарды алып үйге кіреді. Анама сыйлаңыз, - деп сыбырлайды қызы. Мынау саған...қардан жасалаған гүл...қызымыз жасапты... Әдемі екен... Анасы пештің жанында тұрған. Қолын созып аппақ қар гүлді алды. Жүзіне жылу жүгірді. Адамның қолы мен үйдегі жылу қар гүлді еріте бастады. Су тамшылай бастайды. Әке, әке, гүлді ұстаңыз. Әйтпесе ол қазір еріп құлап қалады. Міне мен де ұстаймын. Үш алақанға қонған аппақ қар гүлі тез ери бастады. Еріп-еріп жерге тамшылап жатты. Суыққа қызарған алақандар қалды. Қардың суық суы қыздың әкесі мен анасының ренішін жуып кеткен сияқты. Қыз қатты қуанып кетті. Айттым ғой, ол ғажайып гүл деп...ертегі осымен бітті. Бітті ме? Ата-анасы татуласып па? Иә. Жақсы болды ғой. Мен тәтеммен ренжісіп қалсам, сондай гүл сыйласам бола ма? Мен жымиып қана қойдым. Ес кіріп қалған қыздарым бір сәтке қиялдап кеткендері анық.