Краткое содержание а.п.чехов вишнёвый сад

Действие происходит весной, в имении помещицы любови андреевны раневской. когда начинает вишневый сад, который в необозримом будущем планируется продать за долги. людмила андреевна и ее дочь анна на протяжении пяти лет жили за границей, в париже. мужа у раневской нет, он погиб от алкоголизма. в данном имении на протяжении этого времени жил брат раневской гаев со своей дочерью варей. денег у любови андреевны практически не было. во всем этом виновата была ее беспечность отношение к деньгам и ее последний возлюбленный, который обворовал, а затем и вовсе бросил. брат и его дочь встречали раневскую и анну на станции. дома их ждала горничная дуняша и купец лопахин. они активно обсуждали судьбу владения. купец лопахин предлагал раневскому разбить имеющую землю на наделы и отдать в аренду дачникам. но тот сопротивлялся с ссылаясь на то,что земля засажена вишневым садом. гай оставшись наедине с варей пытался разрешить сложившуюся ситуацию. он предложил своим родственникам к зажиточной тетки в ярославль и попросить у нее денег. племянница его успокоилась, ведь дядя решила их проблемы. двадцать второго аавгуста-деь торгов. в этот вечер в имении проводился . раневская ждала брата ведь он должен был деньги от тетки из ярославля. и вот он появился пятнадцать тысяч. этих денег не хватало, чтобы выкупить имения. приобрел это имение купец лопахин и его аж распирала радость, ведь владение достались ему. любови андреевны рыдала об утерянном саде, дочь успокаивала ее, говоря, что будет другой сад и другое имение. потом все начинают разъезжаться

Ерте, ерте, ертеде бір кішкентай қаланың шетінде Мэри атты қарапайым әйел өмір сүріпті. Шағын қалада Мэриді бәрі біледі екен. Мэридің неше түрлі гүлдер өскен ғажайып бағы болыпты. Жүрегі таза, мейірімді Мэри гүлдеріне үлкен сүйіспеншілікпен күні-түні қарап, әлпештеп күтіп-баптайды екен. Оның ақ, қызыл, сары, көк түсті гүлдері көктемнен бастап, күзге дейін алма-кезек гүлдеп, баққа кірген адамның көзін қуантыпты. Көктемде Мэри нәзік әрі таңғажайып «қызғалдақ» деген жаңа гүлдерді отырғызады. Бірде сол сүйікті гүлдерін көрейін деп, ол түнде қолына шам алып, баққа барады. О, ғажап! Қызғалдақтарға жақындап қараса, олардың ішінде сүйкімді нәрестелер тәтті ұйқыда жатыр! Бұл гүл періштелерінің балалары еді. Мэри оларға мейірлене қарап қайырлы түн тіледі. Ертеңіне бақтың иесі ерте тұрып, терезені ашады. Үйдің ішін лезде аңқыған жұпар иіс алып кетеді. Мэри баққа жүгіріп шығады. Бүгін қызғалдақтардан бұрын-соңды болмаған хош иіс аңқып тұр екен. Бұл ғажап иісті Мэридің қайырымдылығы үшін гүл періштелері қызғалдақтарға сыйлаған еді. Күндер, айлар, жылдар зырлап өтіп жатты. Мэри қартайып, гүлдеріне қарай алмайтын болғандықтан басқа қалада тұратын баласының қолына көшеді. Үйді сатып алған жаңа адамдар бақтың орнына бақша егіп, көкөніс сатпақшы болыпты. Бір көктемнің ішінде Мэридің тамаша гүлзарын құртып жіберіпті. Гүл періштелерінің жағдайлары кетіп, олар көрші бақтарды паналауға мәжбүр болыпты. Сүйікті Мэриді сағынып, қызғалдақтар ауырып қалады. Күтімсіз қалған гүлдерді көршілер үйлеріне алып кетіп, өздерінің бақтарына отырғызып, аялайды. Келесі көктемде қызғалдақтар дертінен жазылып, жаңа орындарында құлпырып өсіп шыға келеді. Бірақ, олардың ғажайып хош иісі жоғалып кетіпті. Содан бері, гүл өсірушілер бүгінгі күнге дейін қанша ізденіс жасаса да, қызғалдақтардың бұрынғы иісін қайтара алмапты.

Жүк алды Шаян, Шортан, Аққу бір күн, Жегіліп, тартты үшеуі дүркін-дүркін. Тартады Аққу көкке, Шаян кейін, Жұлқиды суға қарай Шортан шіркін. Бұлардың машақаты аз болмады, Жұмысы орнына кеп мәз болмады. Тартса да бар күштерін аямай-ақ, Аслан жүк орнынан қозғалмады. Оншама ол жүк артық ауыр емес, Құр сырттан «пәлен» деу де тәуір емес. Жүк бірақ әлі күнге орнында тұр, Бырыңғай тартпаған соң бәрі тегіс.  Жігіттер, мұнан ғибрат алмай болмас,  Әуелі бірлік керек, болсаң жолдас. Біріңнің айтқаныңа бірің көнбей, Істеген ынтымақсыз ісің оңбас.