Адалдық – ардың ісі дейтін болсақ, ауылдың қара жолында шаңғытып ойнап өскен бала қанша елді аралап, қанша жердің дәмін татса да, туған топырағының бақалы көлі мен балдырғанды жеріне адалдығын еш өзгертпек емес. Негізі, а өзі жаратылған топырақпен тамырлас. Қаншама академик-профессорлардан алған сан-салалы білімнің шетін ұстап жүрсең де, туған жеріңнің аты аталса, құлағыңды тосып елеңдей қаласың. Тіпті «Әр бақа өз көлшігін мақтайды» дегендей, дәл сенің ауылың, дәл сенің ауылыңның адамдары басқаларға ұқсамайтынын айтып, көңілің алабұртып, көзің ойнап шыға келесің. Бұл – туған жердің, балалық бақыттың құдіреті. Кейіннен ел тізгінін ұстап, мақтаулы маман, атпал азамат болған жандардың өз ауылын ұмытпай, тіршілігіне араласып отырғанын көргенде, осы құдіреттің жүрек түкпірінен өшпегеніне куә боласың. Өзім білетін сондай бір азаматтың өмір жолы туралы жазылған Қайнар Олжайдың «Қара нары қазақтың – Ұзақбай Қараманов» атты кітабын оқи отырып, осындай толғанысты басымнан кешірдім.
Қазағымның қайтпас қара нарысың, Туған елдің абыройы, арысың. Тайталаста тайдырмаған намысын, Ұрпағыңа қасиетің дарысын, – деген ақын жолдарымен басталған бұл кітап басынан аяғына дейін қазақтың қара нары, елінің сыйлы да ұлағатты азаматы, қоғам қайраткері Ұзақбай Қарамановтың өмір жолы мен қызметіне арналыпты. Ұзекеңмен мен біраздан таныспын, өзін көрмей тұрып, бірінші атына қанықтым. Құрылыс инженері мамандығы қазақ жерінде тек 60-жылдардың басында ғана қалыптаса бастады, дәлірек айтсақ, осы мамандық бойынша алғашқы түлектер 1962 жылы еліміздің құрылыс индустриясын дамытуға қанат қаққан еді. Сол алғашқы түлектердің бірі болғаным – мен үшін үлкен мақтаныш. Қазақ даласында сәулет өнері кенже қалған дүние емес: қалалар, астаналарды айтпағанда, жаз-жайлаудан кейін қыстың қатал ызғарында ық, пана болатын қыстақтар салынғаны бұрыннан-ақ белгілі, бірақ халықтың басым көпшілігі үшін құрылыс ісі атакәсіп болып қалыптаспаған. Сондықтан да болар, сол 60-жылдардың басында құрылысшы жұмысшылардың арасында қазақтар некен-саяқ кездесетін, қыз-келіншектер тіпті болмайтын да. Қазіргі Никольский шіркеуінің қасындағы базардың маңында университет жатақханасын салып жатқан бригадаға бір қазақ қызының жұмысқа келуі үлкен оқиға болған.Бұл жайттың тосын әрі қызық болып көрінгені соншалық, Алматы қаласы бойынша құрылыс-монтаж басқармаларында (СМУ-17) қызмет атқаратын 3-4 қаралы қазақ жігіті сол қызды көруге барғанбыз. Ол кезде құрылысшы қыз-келіншектердің бәрі орыстар болатын, солардың ішінен кәдімгі жұмысшының комбинезонын киіп, қолына сылақшының құралын ұстаған қазағымыздың қараторысы көзге оттай басылған еді.Ол уақыттарда қыз баланың құрылыс ісінде қара жұмыс істегені, әрине, қазақ тәрбиесіне жат нәрсе еді.
gigbes
28.03.2022
Әр адам жақсы көреді және оның үйіне және оның отбасын бағалайды. Өйткені, үй қиын заманда бір сіз өмірі мен проблемаларды барлық бед қашып болады, және осы үйде өмір сүріп жатқан тұрғындар әрқашан түсінуге бекініс, және қолдау болып саналады - бұл отбасы. Отбасы адамның жеке және сипаттағы қалыптастыруда маңызды рөл атқарады. Өйткені, білім беру, махаббат, мейірімділік, алаңдаушылық тәрбиелеу мен ата-аналар әсерінен қалыптасты. қоғамның отбасы бірлігі, оның отаны деп аталады таң қалмайсың. әр бір адамның тұрмыс - бұл ең сүйікті және бала кезінен онымен болған адамдардың туыстары болып табылады. Әр адам бақытты отбасы, ол күтті үйге, және махаббат армандайды.эмоциялар, сөздер, мейірімділік, махаббат, мейірімділік, және әрбір адам үшін аса қажетті жағымды естеліктер: «Отбасы» сөзі үлкен қойды. бұл үлкен, бірақ достық, көңілді және өте сүйікті емес, сондықтан мен де отбасым бар.Әрине мен үшін шешесінің отбасынан басталады. Өйткені, ол маған өмір берген ол болды. Менің ана әрқашан айналамыздағы, жылулық нежность ласкать. Оның нәзік иығына бүкіл үй жүктеледі: оның жұмыстан кейін, сіз, кешкі пісіру сабақтар жасауға көмектеседі және әлі жағдайларда көп жасау қажет. Кейде қалай анам барлық уақытта білгім! Ал Мен барлық оған көмектесуге тырысамыз. Оның есімі Наталья кәсіп кадрлар бөлімі болып табылады. Анам оқып жақсы көреді. Ал біз оның сүйіспеншілік үйлері мен мерекелерді безендіруге қолөнер істеу бар.Біздің отбасы келесі өте маңызды мүшесі Dad болып табылады. Әкем, әрине қолдау және біздің отбасы басшысы. Рим Папасы әрқашан сене алады. Оның жанында Мен әрқашан ол әрқашан барлық проблемаларды қорғау сәл қызы, сезінеді. Менің әкем аты Игорь болып табылады. Ол жеке кәсіпкер болып табылады.Және, әрине, менің кішкентай ағасы онымен Егор әрине болады скучать. Ол, көңілді тапқыр, мейірімді болып табылады. біз кейде ант бірақ ол әлі де менің сүйікті кішкентай ағасы болып табылады. Дегенмен Ол 6-шы сыныпта мектепке барады.Мен отбасымды жақсы көремін. Мен үшін, отбасы - бұл Мен әрқашан жалтақтап болады орын. Менің туыстары мен достары әрқашан мені күтіп, және махаббат жатыр. Менің отбасым - менің қолдау. Менің отбасым - менің тірегім.
Ответить на вопрос
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Татьянаның хаты , онегиннің хаты , татьянаның сөзі и ленскийдің сөзі план или краткое содержание
Қазағымның қайтпас қара нарысың,
Туған елдің абыройы, арысың.
Тайталаста тайдырмаған
намысын,
Ұрпағыңа қасиетің дарысын, – деген ақын жолдарымен басталған бұл кітап басынан аяғына дейін қазақтың қара нары, елінің сыйлы да ұлағатты азаматы, қоғам қайраткері Ұзақбай Қарамановтың өмір жолы мен қызметіне арналыпты.
Ұзекеңмен мен біраздан таныспын, өзін көрмей тұрып, бірінші атына қанықтым. Құрылыс инженері мамандығы қазақ жерінде тек 60-жылдардың басында ғана қалыптаса бастады, дәлірек айтсақ, осы мамандық бойынша алғашқы түлектер 1962 жылы еліміздің құрылыс индустриясын дамытуға қанат қаққан еді. Сол алғашқы түлектердің бірі болғаным – мен үшін үлкен мақтаныш. Қазақ даласында сәулет өнері кенже қалған дүние емес: қалалар, астаналарды айтпағанда, жаз-жайлаудан кейін қыстың қатал ызғарында ық, пана болатын қыстақтар салынғаны бұрыннан-ақ белгілі, бірақ халықтың басым көпшілігі үшін құрылыс ісі атакәсіп болып қалыптаспаған. Сондықтан да болар, сол 60-жылдардың басында құрылысшы жұмысшылардың арасында қазақтар некен-саяқ кездесетін, қыз-келіншектер тіпті болмайтын да. Қазіргі Никольский шіркеуінің қасындағы базардың маңында университет жатақханасын салып жатқан бригадаға бір қазақ қызының жұмысқа келуі үлкен оқиға болған.Бұл жайттың тосын әрі қызық болып көрінгені соншалық, Алматы қаласы бойынша құрылыс-монтаж басқармаларында (СМУ-17) қызмет атқаратын 3-4 қаралы қазақ жігіті сол қызды көруге барғанбыз. Ол кезде құрылысшы қыз-келіншектердің бәрі орыстар болатын, солардың ішінен кәдімгі жұмысшының комбинезонын киіп, қолына сылақшының құралын ұстаған қазағымыздың қараторысы көзге оттай басылған еді.Ол уақыттарда қыз баланың құрылыс ісінде қара жұмыс істегені, әрине, қазақ тәрбиесіне жат нәрсе еді.