Куралай нуркадилова туралы омирбаян керек

Гоголден кара

Мен ұнатамын кітапхана табу онда кітапты мені қызықтырады сол кезде, менің оны кетейін алыстан сөреде; бірақ менің ең сүйікті кітабын таптым жоқ кітапхана – оны маған анам әкелді.
Бұл-үлкен, қара-көк, мұқаба, кітап Вениамин Каверина "Екі капитан", кітабы туралы мен ештеңе естігем. және осыған туралы ештеңе өзінде автор. Алғашқы сәттен-беттер мен өзіне осы кітап болды әрі қарай демде өте шықты. Оторвать мені оқулары болды, бәлкім, мүмкін емес. Бәлкім, бәрі де оқиды, өздерінің сүйікті кітаптар. Бұл бірінші үлкен кітап бізге бұл тізім толық емес, жіберіп бірде-бет, бірде-орында. Кітаптың мазмұны мені әсерге бөледі. Қазақстан тарихы, өмірі, ол сонша барлығы бастан өткерді, басынан өткерген Ұлы отан соғысында сақтап қалған, махаббатын жалғыз қызға, өлеңнің тарихын экспедиция. Менің ойымша, бұл кітап көп нәрсеге үйретеді: бастан кешкен ауырсыну, түңілу, сатқындық және жоғалтпау үміт үздік.

Музыка -бул біздін жан дуниеміз . Ол бізге өз өзімізге келіп , рахаттануға көмектеседі. Арасында жанымызға жақын, тыныш өлен тындап , қиын маселелерді шеше аламыз. Жанға жайлы өлендер біздін көніл куйімізді өзгерте алады. Музыканын арқасында біздін жан дуниеміз тынышталады . Музыка адамдарды жақындастыра туседі. Табиғат аясына , от жанында отырғанда гитарамен өлендер айтылады. Барлығы гитаранын унін тындап, достарынын касында демалып отырады , өздерін өте жайлы сезінеді. Кей біреулермен жанадан кездескені манызды емес. Жане бунын барі музыканын арқасында. Мен өз өмірімді музыкасыз елестете алмаймын.Ол бізге өмір суруге көмектеседі.