Ежелгі қазақстан қалаларының ішінде отырардың аты екі жайтқа байланысты ерекше айтылады: 1) ұлы щйшыл әбу насыр әл- фараби туған қала ретінде кеңінен танымал; 2) әлемдегі ең ірі кітапхана орналасқан мәдени орталық ретінде белгілік. алғаш рет "отырар" және "фараб" атаулары біздің занамыздың iх ғасырындағы жазба деректерде кездеседі. отырар хiii ғасырдың ортасында батыс пен шығыс арысындағы жолда ірі сауда орталығына айналады. себебі ұлы дала арқылы өткен ұлы жібек жолы- өркениеттің кепілі болды. түркі қағанаттары қ өркениетті ұштастыра айтты. батыс пен шығыстан өздері де үйренеді, өзгелерге де үлгі көрсетті. алтын мен күміс бұйымдарға, " мәңгілік тастарға", өгізтересіне, қағазға басылған жазулар, теңгелердегі таң - соның дәлелі.

Перевод.

Среди древних городов Казахстана название Отырара особенно упоминается по двум причинам: 1) город широко известен как место рождения великого мыслителя Абу Наср аль – Фараби; 2) также известен как культурный центр, где располржена самая большая библиотека в мире. Первые упоминания названий «Отырар» и «Фараб» встречаются в письменных источниках IX века н.э.

В середине XIII века Отырар становится крупным торговым центром между Западом и Востоком, т.к. Великий Шелковый путь, проходивший через Великую степь, был показателем цивилизации. Тюркские каганаты связывали общечеловеческую цивилизацию. У Запада и Востока учились сами, другим показывали пример. Тому подтверждение тамга (знаки) на золотых и серебрянных украшениях, «вечных» камнях, на бычьих шкурах, на бумаге и тенге (деньгах).

Мыржакып Дулатов (1885-1935) — соратник Ахмета Байтурсынова, находившийся рядом с ним и в годы борьбы за свободу народа, и на литературном поприще. Его сборник «Оян, _аза_» («Проснись, казах!", Казань, 1909) — одно из первых произведений, где остро поднимается проблема тяжелой судьбы народа. Книга, направленная против царской администрации и колониализма, была воспринята враждебно, и тираж ее был уничтожен. Сам автор неоднократно подвергался гонениям и заключался в тюрьму. Однако это не сломило поэта, он активно продолжал свою литературную деятельность. В этот период он издал роман «Несчастная Жамал» (Оренбург, 1910) и сборники «Азамат» (1913), «Терме»

Сыйлық алғанды ұнатпайтын адам жоқ,Кез келген сыйлық адамды қаунтады, Сыйлық сыйлау әрқашанда құрмет пен сыйласымдық белгісі, Менің ойымша''кітап бағалы сыйлық'' деп бекер айтпаған.Кітапты оқысаң бір таңғажайып әлемге кіресің! Жақында менің сіңілімнің туған күніне құрбылары,''Қыздардың энциклопедиясын ''сыйға тартты,Қонақтар кеткесін-ақ оның беттерін ашып сүйсіне оқыдық,Оның ішінде қыздардың шашын қалай өрудің түрін,тамақты қалай пісіру керектігін ,басқа да керек мәліметтер бар екен, Сондықтан, кітапты сыйласаң немесе өзің біреуге сыйға тартсаң, ешқашан өкінбейсің,Өзім ''Кітап -бағалы сыйлық'' екеніне көзім жетті!