Мəңгіліктің символы деп аталатын ағаш

Мәңгілік символы деп аталатын ағаш - Бәйтерек

Мектеп асханасы туралы әңгіме.

Әрине,мектепті асханасыз елестету мүмкін емес қой."Ас – адамның арқауы" демекші,мектепте үзіліс кезінде оқушылардың көпшілігі асханаға асығады.Бұл жердің иісі мен атмосферасы да өзгеше.Сабақтан шаршаған оқушының осы жерге келіп күш жинауы да осыда.

Біздің мектептің асханасы үлкен,өте әдемі әрі ыңғайлы.Бұл жерде дәмді және неше түрлі тағамдармен қатар,мереке сайын безендірулер де жасалынып тұрады.Ал асханашы апайдың тіл үйірер дәмді асына,мейрімділігіне не жетсін,шіркін!Кейде ақшаң болмаған кезде бәліштерін қарызға да беріп жіберетін.Не дегенмен де,мектеп асханасының оқушылар үшін алар орны зор.

Күз - әдемі мезгіл. Күз ашық түсті бояумен және иістермен ажыратылады. Күздігүні жығыл- жапырақтармен аңқиды, ал шалғындарда - орулы шөппен. Уже салқындыктар болады, сол кезде жас аязды ауамен аңқиды. Жел күздігүні посвежевший, ол күздің иістерін ша қалаға және кенттерге разносит.Күздің жаңбырлары уже басты. Тал-шыбықтар барлықты тамшыларда тұрады. Қарлығаштар жылы аймақтарға деген кетті. Ал тал-шыбықтарға қамықтырғыш құстармен. Алдым орманның жылға ағады. Ол олай тез ана, не күздің жаңбырларының ағады құла-. Қашан мен мектепке деген барамын, мен сияқты көремін жаңбырдың тамшылары сусоқты жерге жапырақтардан деген құлайды. Ал қашан мен мектептен деген барамын, мама-стрижиха баста жазға судың тамшыларын аулайды және өзінің стрижатам несет. Кейін ана сияқты сабақтар алқындыр-, мен погулять: шығу білмеймін жатпай-тұрмай жаңбырлар барады! Бірақ және олар тез кетеді. Қар жауады! Қарамастан және біз шаналарда тебу боламыз. Қарамастан және уже жаңбырлар болма-. Қарамастан және мен уже биыл шығармалар туралы күзді жазу болмаймын.