Калай ойлайсындар, саяхатшы болу мамандыкка жата ма

жоқ өйткені ол ң қызығушылығы боп танылады

ия , сен ар елге барып саяхатайсын және де саяхаттын архасында баска елдің салт дәстүрын, тарихын, сол елдын көрікті жерлерін өз көзінмен көресін. бірақ саяхатшы болу үшін жан жақты болу керексын. яғни, баратын елдің тілін білу керексын. сонда сіз ол ел туралы өте көп және қызықты мәліметтер аласын. осынын аркасында сыз озыныздын кытабынызды жазсаныз болады. бырак кытап жазу ол баска нарсе.

қазір пайдалы нәрселерді істеп және демалуға болады . Мен армандаған болады не үшін өмір сүйемін . Мен мақсаттар қойып, оларды жүзеге асыруға болады , бұл шын мәнінде үшін . Мен табиғатты ұнайды және таза ауамен дем алады , бұл шын мәнінде үшін . Барлық жақсы және жаман ұпай үшін . Барлық табыстары мен сәтсіздіктері үшін . Әншілер көп көңіл көтереді және zhit.Zhizn бір рет беріледі және сіз оны сүю керек сіз өмір .pisateli жазу поэзия .from туралы ән . Ол істерін төтеп адамды шабыттандырады және оған бақытты жасауға болады Тек

Жайлау – жазғы қоныс. Жайлауды суы мол, шөбі шүйгін, маса-сона, шыбын-шіркейі аз жерлерден таңдайды. Қазақ елінің дәстүрлі жайлауы Сарыарқа атырабы мен орманды, желді өлкелерде, Қазақстанның солтүстік-батысында (Мұғалжарда), солтүстік-шығысында (Алтай, Сауыр және Тарбағатай өңірінде), оңтүстік-шығысында (Жетісу Алатауы, Іле Алатауы және Тянь-Шань тауының солтүстік атырабында), оңтүстігінде (Қаратау өңірінде) болды. Қазақстанның әр өңіріндегі жайлауды рулы ел, қала берді жеке ата ұрпақтары пайдаланған. Халық қыстаудан көктеуге, көктеуден жайлауға, жайлаудан күзеуге көшіп отырды. Жайлау мен қыстау малға тиімді, тіршілікке қолайлы, көшіп-қонуға ыңғайлы жерлерден таңдап алынды. Мысалы, Жетісу өлкесінде қыстау Балқаш көлінің оңтүстігіндегі құмды, қамысты аймақта орналасса, жайлаулардың көбі оның солтүстігіндегі таулы атырабында жатты. Қазақстан жеріндегі жайлау мен қыстау арасының қашықтығы да әр түрлі болды. Мысалы, көшпелі өмір сүрген адай – табын, шөмекей – шекті, бағаналы – балталы руларының Маңғыстау түбегінен Мұғалжар тауларына, Қызылқұмнан Торғай даласына, Шу өзенінің төмен алабынан Ұлытау төңірегіне дейінгі көш жолдарының арақашықтығы 1000 км-ге дейін жететін. Ал Қазақстанның солтүстік бөлігіндегі жартылай көшпелі қауымның көш жолдары 10 – 20 км-ден 40 – 80 км-ге дейін болды. Бұл төңіректегі жайлаулар құдықтар мен көлдердің айналасына орналасты. Жетісудағы жайлаулар мен қыстаулардың арасы солтүстіктен оңтүстікке қарай 100 – 200 км-ге жететін. Қазақстан жеріндегі жайлаулардың адамға да, малға да ең қолайлысы – тау алаптары. Солтүстіктегі жазық даладағы жайлауларда мал, негізінен, құдық суынан суарылатындықтан қол еңбегін көп қажет етеді. Қазір де малшылар жазғы жайылымды жайлау ретінде пайдаланады, жайлауға көшеді. Қой, түйе, сиыр жайлауға шығарылады.