Ақынның «тұқымын адалдықтың шаштым, екті» деген өлең жолдарындағы басты ойын отырып, өз пікіріңізді білдіріп, замандастарыңызға арнап хат жазыңыз. шынайы өмірмен байланыстырыңыз

міне,осылай ғой дим,өзім жаздым

Менің отбасым

Менің отбасым өте үлкен. Біздің үйде атам, әжем, әкем, анам, ағам, қарындасым және мен бәріміз бірге тұрамыз.

Атам мен әжем зейнеткерлер. Зейнетке дейін атам мал дәрігері, ал әжем есепші болып жұмыс істеген.

Әкемнің аты - Олжас, жасы қырықта, қаржыгер болып жұмыс істейді. Анамның аты - Алуа, жасы отыз сегізде. Анам ауруханада дәрігер болып жұмыс істейді.

Ағамның аты - Сабыржан, жасы жиырмада. Сабыржан университетте білім алуда, болашақ заңгер. Мен мектепте оқимын, жасым он төртте. Қарындасымның есімі Аяужан, ол үшінші сыныпты оқиды.

Біз отбасы болып демалғанды ұнатамыз. Демалыс күндері ауа райына байланысты не серуенге шығамыз, не бәріміз ойын ойнаймыз. Ата - анамыз бізді салауатты өмір салтына сай тәрбиелеуде.Бәріміз де спорттың әр түрімен айналысамыз. Ағам бокспен шұғылданса, мен жеңіл атлетика үйірмесіне қатысамын, ал қарындасым жеңіл атлетика үйірмесіне қатысады.

«Үлкен кісі - шежіре» демекші атам мен әжем әрқашан бізге ақылдары мен өсиеттерін айтып, тәрбиелеп отырады. Атам мен әжем өте қонақжай кісілер. Біздің үйге қонақ жиі келеді. Қонақ күткенді бәріміз ұнатамыз. Алыс жақындағы туған - туыстардың бәрі біздің қалаға жолдары түссе, біздің үйге келіп, ат басын тірейді. Біздің отбасымыз өте тату. Мен отбасымда жақсы көремін!

Айналамдағы адамдарды бақылап жүріп мынаны ұқтым, адамның бойындағы ең басты қасиет -ақкөңілділік, яғни басқаны түсіне алу және қайғысына ортақтаса алуы.
Ақкөңіл адам ешкім көмек сұрамасада, жақсылық жасағысы кеп тұрады.
К.Воробьёвтың мәтінінде мұртты сержант жүргізуші "веллиседе" таныс емес офицерді ауылына жеткіземін деп, ешкім күтпген және өзіне келтіруі мүмкін шешім қабылдайды,:ол шаруаларға көмектесетін болып шешеді. Шаруалардан жол ақысын да,еңбекақы да сұрамай оларға көмек қолын созады, оның бұл әреетінен оның мейрімділігі мен ақкөңілдігін көруге болады. Ақкөңіл болу дегеніміз жасаған жақсылығы үшін ешкімнен алғыс күтпеу.
Тағы бір мысал келтірейін.
Бұрын мен адамдардың менің сөздеріме деген реакцияларын байқамайды екенмін.
Бір күні құрбыма бірдеңе айтқан едім, ал ол ертесіне хабарласпады да, кездескенде де сөйлескісі келмеді. Содан кейін мен өз қылықтарымды түзей бастадым , одан кешірім сұрадым, содан бері екеуміз арамызлан қыл өтпестей татумыз. Өз айналамдағыларға көбірек көңіл бөлу арқылы мен оларға қиын сәтте іспен болсын сөзбен болсын көмек беріп, оларды демеуге тырысамын.
Айналаңдағыларды сыйлау, көмектесу, оларға жақсы мінез көрсету, керек қол ұшын беру-міне, ақкөңілділік дегеніміз осы

Сама перевела, думаю правильно