Перевидите на казахский язык . я к вам пишу – чего же боле? что я могу еще сказать? теперь, я знаю, в вашей волеменя презреньем наказать.но вы, к моей несчастной долехоть каплю жалости храня, вы не оставите меня.сначала я молчать хотела; поверьте: моего стыдавы не узнали б никогда, когда б надежду я имелахоть редко, хоть в неделю разв деревне нашей видеть вас, чтоб только слышать ваши речи, вам слово молвить, и потомвсе думать, думать об одноми день и ночь до новой встречи​

ответ:Мен саған хат жазып отырмын - тағы не бар?

Тағы не айтайын?

Енді мен сіздің еркіңізде білемін

Мені жеккөрушілікпен жазалаңыз.

Бірақ сіз, менің бақытсыз үлесіме

Бір тамшы аяушылық танытса да

Сен мені тастамайсың.

Басында мен үндемегім келді;

Маған сеніңіз: менің ұят

Сіз ешқашан білмегенсіз

Менде үміт болған кезде

Кем дегенде аптасына бір рет

Біздің ауылда сізді көріңіз

Тек сіздің сөзіңізді тыңдау үшін

Сіз бір сөз айтасыз, содан кейін

Барлығы ойланады, бір нәрсені ойлаңыз

Күндіз-түні тағы кездескенше

Объяснение:

Hh менің туып өскен жерім - егеменді қазақстан. қазақстанның байлығы өте көп және қазынаға бай ел. біздің еліміздің табиғаты өте сұлу. биік-биік асқар тау, мөп-мөлдір көлдер, неше түрлі өсімдіктер мен дәрілік қасиеті бар шөптер өседі. қазақстан жерінде аңдар мен құстар, неше түрлі жануарлар өмір сүреді. сол жерде біздің ата-, батырларымыз, ақындарымыз, ғалымдарымыз туып өскен. қазақстандай жері шұрайлы, шөбі шүйгін өлкені мен әрқашан да мақтан тұтамын.қазақстанның кең даласындай байтақ дала еш жерде жоқ шығар. «отаның-алтын бесігің», «отаны жоқтық – нағыз жоқтық»- деп дана халқымыз бекер айтпаған. өз отанын сүю, өз ана тілін ардақтау - әрбір азаматтың бірінші міндеті. источник: ©

Қыстың желтоқсан жұлдызы. Қар көптен жауып, нағыз қыс болды. Күн әбден қысқарған. Күннің көзі көрінсе де жылынбайды. Өзенді, көлді мұз қаптап, жұрт үстімен жүре бастады. Қалың қардан шөптің басы көрінбейді. Қыс күні аяз күшті болып, үскірік борандар да аз емес. Орман қарайған, ішінде қүстарды көре алмайсың, қоян күндіз жасырынып, түнде ғана жүгіріп жас ағаштарды кеміріп жүр. Иелері жылы қораға шөп салып бағып-қақса да, қысты күні үй хайуандарына да бапсыз. Адамның өзі де суықтан қорғанып үй салып, жылы киім киіп, үйлеріне от жағып, дәйім жұмыстарынан қала алмайды. Қыстыгүні жылқышыларға бек қиын: қандай суық борандарда күні-түні далада жүргені, қасқырдан бір қорқып, бораннан екі қорқып, бейшараларда тіпті рақат жоқ. Жалтаң аяз көбінің беттерін қарыған. Шилі бет байғұстар желге де қарсы қарай алмайды. Сабаққа мезгілімен жүретін баланың да ертеңгі аяз есінен көпке дейін шығатын емес.