Жақша ішіндегі тиісті сөздерді қойып, сөйәлемді жаз.қадиша, (талға, гүлге, ағашқа) су құйшы. апа, қуыршақтарымд(ертеңбүгін, таңертең) жинаймын. апа, (шырын, тамақ, ботқа) ішемін​

1- ағашқа

2- ертең

3- тамақ

Қазақ халқы ерте заманнан-ақ табиғатқа етене жақын өскендіктен ауа-райын сол табиғат құбылыстары мен жан-жануарлардың тыныс-тіршілігіне қарап болжағаны белгілі.Олар ерте кезден ауа-райын алдын ала бақылап, мал-жанның түрлі апаттардын аман сақтау үшін ерте қамданып отырған.Ауа-райын болжаушылар табиғат құбылыстарын бақылап,күн есептеудің дәстүрлі әдістерін құпия ұстаған.Оны атадан балаға мұра етіп қплдырып отырған.Сонымен де олар аспан денелері мен табиғат құбылыстарын бақылап,естелікке алып отырумен бірге,өз кезегінде мал-жанға қолайлы жаңа өріс,ел-жұртқа жайлы құтты қоныс таңдауда да шешуші рөл атқарып келген.Бүгінде сол игі дәстүр ұмытылып бара жатқаны жасырын емес.

көре алмау – қызғану; іші күю – өкіну

ит өлген жер — алыс

тайға таңба басқандай — анық

Тілді үйіреді — тәтті

көз шырымын алу — ұйықтау

Ағама жеңгем сай, апама жездем сай — мінез қылығы үйлес

Ағынан жарылды — ештеңені жасырмай, бар шындығын айтты

Ажал оғы атылды — мерт болды

Ажары кірді — көріктенді

Аузы алты қарыс — қаһарлы

Азуын айға білеген — батыл

Айдар тақты — әйгілі қылды

Айдарынан жел еседі — рахат өмір

Айды аспанға бір шығарды — аты шықты

Айдың күні аманда — аман есенде

аймандай қылды — әшкереленді, ұятқа қалды

Айна қатесі жоқ(айна қатесіз) — діл, тура

Айтаққа ерді — өсекке ерді

Айтқан сөз құлағынан ағып кетеді — естімейді, ұқпайды

Айы оңынан туды — жолы болды

Айызы қанды — көңілі жай тапты

Ақ ауыз қыды — алдап соқты

Айылын жимау — жасқанбау, сескенбеу

Ақ жарқын — ашық көңіл

Ақиық — айрықша асыл

Ақ киізге көтерді — хан сайлады

Ақ саусақ — еріншек

Ақыл (ой) таразысына салды — дұрыстап ойланды

Ақыл қосты — кеңес берді

Ақылға салды — ойланды

Ақысын жеу — еңбегінің ақысын бермеу / біреудің еңбегін пайдаланды

Алаауыз — бірлік жоқ

Ала болды — араздасты

Ала көзімен атты — жек көрді

Алақанға қарады — дәмеленіп тұр

Алақанның аясындай — тар

Алақынына түкірді — дайын, әзір тұр.

Ал-дал болды — көңілі жай таппады

Алқам-салқымы шықты — тозығы шықты