Футбол монолог қазақша және жеңіл атлетика​

Қазіргі заманда технологиялар қарқынды даму үстінде. Түрлі ұялы телефондар, планшет, компьютер, ноутбуктар және т.б электронды құрылғылар адамзат өмірін оңтайландыруда игі көрсеткіштерге қол жеткізуде. Алайда олардың пайдасымен қатар зияны да бар екендігін көп уақытта аңғарып жатпаймыз.

Ең алғаш ұялы телефоносыдан 50 жыл бұрын қолданысқа енген болатын. Оны швед өнертапқышы Стюре Лаурен құрасиырған. Қазіргі таңда қялы телефон күнделікті тұрмыста құрылғыға айналып кетті. Кішкентай ғана аппарат арқылы керек адамдарыңмен хабар алмасуға, өзіңе керекті ақпараттар іздеуге, фотоға түсуге, түрлі ойындар ойнауға мүмкіндік бар. Бірақ одан бөлек оның зиянды жақтары да жетерлік.

Әрине, қялы телефон ел игілігі, байланыстың тиімділігі үшін құрастырылған.Алайда, кейбір ата-аналар балаларына ойыншық ретінде ұсынуына байланысты ұялы телефон олардың денсаулығына кері сеін тигізуде.

Ұялы телефонды еңбектеген баладан еңкейген қартқа дейін пайдаланады. Тіпті қолдан тастамай, тәулік бойы қызығына бататындар да баршылық. Осылайша олар өздерінің алтын уақыттарын жоғалтады. Бір күнде 24 сағат болса, соның 9-10 сағаты ұялы телефон пайдаланумен өтеді. Мектеп оқушылрынң көбісі ұялы телефонды сабақ үстінде пайдаланады, музыка тыңдайды, бейнеклип көреді, кейде сондағы әуенге еліктеп, ұйқылы-ояу маужырап отырады. Соның әсерінен сабаққа деген қызығушылығы да әлсірейді. Оның жарқыраған экранына қарап отыру ең алдымен,көз жанарын құртады. Сонымен қатар, есте сақтау қабілетін бұзып, нерв жүйесіне кері әсерін тигізеді.Тіпті, жүрек ауруы, қатерлі ісік сырқатына шалдығуға а әкелп соғуы мүмкін.

бола білуде, әрбір сәттен ләззат алуда, талпыныс жасауда, әрбір нәрсенің байыбына жетіп қастерлеуде. Бұл негізінде мынадай деп қадап, пішіп, кесіп, қатып қалатын нәрсе емес. Әр адам үшін әр түрлі.

Кейде өзімді түкке тұрғысыз жаны бар тіршілік иесі секілді сезінемін, қарадай көңіл-күйім құлазып, басым ауған жаққа кетіп қалғым келеді. Бой сергіту үшін көшеге шығам: мүгедектер арбасына таңылған жандарды, өмір басқа салғандықтан жол шетінде қайыр сұрап отырған әйелдер мен бала-шағаларды, ішкілікке салынып кетіп отбасынан кетіп көшеге беттері көнектей боп көгеріп жүрген кей жандарды көргенде мен АЛЛАһқа жалбарынып асылық-пендешілік ойларым үшін шын жүректен кешірім тілеймін, менікі ессіздік, тіпті еркелік екенін түсініп ұяламын. Менен мың есе жағдайы төмен, мұқтаждық көріп жатқан жандар бар. Өкініштісі, анда-санда қалтамдағы бес-он тиыныммен көмектескенім болмаса (оны бұлдап тұрғаным жоқ), қоғамды жақсарту үшін, ел мен жұртқа пайдалы заттар істегенім қайда? Мен еңсемді түсіретіндей қиямет-қайым жоқ, он екі мүшем иншаллаһ аман-сау, өмірден баз кешкенім орынсыз, күресу, күресу, тек қана күресу тұр алдымда