Казакстаннын кызыл китабы эссе 100 -120 соз​

“Қазақстанның Қызыл кітабы” – Қазақстан Республикасы аумағында жойылып кету қаупі төнген және сирек кездесетін жануарлар мен өсімдіктердің сипаттамасы берілген арнайы басылым. 1978 жылдан шығарыла бастады. Оның омыртқалы жануарларға арналған бірінші бөлімі жеке кітап болып 1978 жылы жарық көрді. “Қазақстанның Қызыл кітабының” екінші бөлімі 1981 жылы өсімдіктерге арналып шығарылды.Қазақстанның Қызыл кітабына жан­уарлар, өсімдіктер мен саңырау­құлақ­тар­дың сирек кездесетін және құрып кету ал­дындағы түрлерінің тізімі топтасты­рылған. Бұл кітапқа омыртқалылардың 128 түрі енгізілген, оларды іштей жіктейтін болсақ – балықтар мен дөңгелекауыз­ды­лардың 18 түрі, қосмекенділердің үш түрі, бауырымен жорғалаушылардың 10 түрі, құстардың –  57, сүтқоректілердің – 40 түрі. Жойылып кету қаупі бар деп сана­латын қос­мекен­ді­лердің ішінде Жетісу бақатісі, Дана­тин ба­қасы және Сібір бақасы бар. Ал бауы­рымен жорғалау­шы­ларға келсек, олар – ала батбат (кесірт­ке), Зайсан кесірткесі, сұр кесіртке, бақы­раш­көз кесірт­ке, қызыл жолақты жылан, сары жы­лан, сары бауыр жылан, төрт­жолақты жылан, шұбар жы­лан.

Самый дорогой в мире человек — это, конечно, мама. Ведь мама всегда нежна к своему ребенку, всегда внимательная. Кто знает, сколько боли и любви может вместить в себя материнское сердце! Ведь когда болеет ребенок, мама всегда и сочувствует, и лечит, и даже болеет вместе с ним. А когда дети вырастают, то все их боли взрослой жизни мать делит с ними.
Матери сопровождают нас всю свою жизнь. И даже на пороге смерти беспокоится не о себе — о нас, ее детях. Сила материнской любви побеждает любое расстояние. И где бы мы не были, их беспокойство, их молитвы хранят нас от жизненных невзгод.
Мама — именно тот человек, который своим примером учит нежности и верности, любви к ближнему.
Девочка перенимает от матери все, даже маленькие привычки. А мальчик учится у нее тем правилам, которые впоследствии станут его жизненным кредо: уважать старших, не обижать более слабых, учиться тому особенному отношению к женщине, которое пронесет через всю жизнь. Говорят, что даже жен себе такие мальчики выбирают очень похожих на своих мам.
Сколько матерей провожало сына или дочки в дорогу, в дальний путь, без надежды увидеть когда-либо, но всегда ожидали на пороге. Материнское жилище — это дом, где мы всегда желанные гости.
Мама может простить все, даже когда закон и люди простить не могут. И в этом тоже большая сила материнской любви.
Материнская любовь «верная, неизменчивая». И зная об этом, всегда ли мы уделяем нашим мамам столько внимания, сколько нужно? Ведь только мать будет любить нас всегда и любых, в любых обстоятельствах.
Для матери ее ребенок — наилучший в мире. Так говорит народная мудрость. И это справедливо. Ведь только мама может увидеть своего ребенка таким, каким он должен и мог бы быть. И мы, дети, никогда не должны забывать своих матерей. Мамы наши заслуживают постоянного внимания и понимания, а не только открытки и цветы в праздники. Мы должны беречь наших мам. Ведь когда их не станет, кто будет оберегать нас?

Николай Степанович Гумилев өмiр сүредi және сол әйтеуiр күмiс ғасырыны атауды тасысатын поэзияның шынайы құлпыра гүлдеуi тыныштықтың Долгоесiнен кейiн момент басталатында орыс өмiрiнiң мерзiмiне жасап шығарды. Николай Гумилев гимназия жылдарында әлi парнасецтер және символисттардың француз ақындары поэзияға көңiлi шабады. Ол 1905 жылда жаңа жерлердiң жаулап алушыларына дөкiр өзiне меңзейтiн конквистадорлардың жолы өз бiрiншi жинағы шығарады, өйткенi мақсат жаулап алумен поэзияға алтындай кесектер және алмас диадемалардың поэзиясының қазынасын толтырылу санайды. Ақын (1886—1921 ) өз кемдiсiне қалқан, орыс поэзиясының қазынасында шындығында гауhар болатын Жалынды бағана мұндай Романтиялық түс ғажайып ақындық жинақтар iнжу босатуға үлгередi. Ғана емес Н.С.Гумилевтi жасап шығарады, ол әдеби Ресей өмiрiнiң ұйымдастырушылардың бiрлерi болуға тырысады. Олардың iшiнен әдеби кештер жер қойнау ақындардың цехтың ақындық жастарының бiрiктiруi дүниеге келедi