Қазақ халқының сыңғырлаған бұлақтай таза тілі мен күмбірлеген күйі​

Объяснение:

Қорқыт ата өмірде ізі, артында әдеби-музыка мұрасы қалған тарихи тұлға ретінде белгілі. Қорқыт атаның өмір сүрген кезеңі туралы ғылымда әр түрлі болжамдар қалыптасқан. Алайда зерттеулердің көпшілігі Қорқыт ата Сырдария бойында өмір сүрген оғыз-қыпшақ тайпалық бірлестігінде 10 ғасырдың басында дүниеге келген деген тұжырымға саяды. Қорқыт ата– ел бірлігін нығайтқан кемеңгер қайраткер, түркі дүниетанымының негізін жасаған ғұлама ойшыл, әлемдік ақыл-ой мәдениетінде өзіндік орны бар философ-гуманист ретінде көрінеді. Қорқыт Ата жайындағы аңыздардан оның бойындағы үш түрлі өнер ерекше айқындалады. Біріншіден, ол оғыз-қыпшақ ұлысынан шыққан айтулы бақсы, абыз. Екіншіден – күйші, қобыз сарынын алғаш туындатушы өнерпаз. Үшіншіден – әйгілі жырау, оның жырлары оғыз-қыпшақ өмірін бейнелеген әдеби-тарихи мұра.

я могу суть рассказать.

Кияс, ребенок чей отец ушел на фронт, он ходил на поле один. я не помню что он там делал.

в скоре у него заболела мать. и ему ходить пришлось одному. у него был младший брат. но он был ещё очень мал.

потом помнит слово «шесть гектаров», которое взвешивали 8 лет. Каждый год на одном и том же участке земли сажали просо и заготавливали его для колхоза. Но в то время его отец был с Киясом. Теперь его отец ушел на фронт. Мать больна. Когда мальчик подумал об этом, он был шокирован. Он подумал: «Я сначала полью рты на восточной стороне канавы». Тогда легко налить воду в устья на западной, наклонной поверхности >>. *** Глаза мальчика дрожали от страха, когда он увидел воду, текущую в поле. Не зная, что делать, мальчик подошел к тому месту, где падала вода, и рухнул ... Размер места, где он упал, составлял около трех или четырех ступенек. Сейчас не только место прикрыто, но мальчик еле выдерживает поток воды ... Он был так зол, что слезы текли из его глаз ... Кияс заплакал и встал. Кое-где он поймал кошку, которую сопровождал ручей. Постепенно он начал выходить из себя. Она перестала плакать. Как будто чувство настойчивости взяло верх. «Надо как-то достроить это место», - подумал он про себя. (Т. Нурмагамбетов