ПЕРЕВЕСТИ!Елен езенінің жиегінде түймедей бір тебе тұр. Өзі қораш болса да, осы төбенің аты зор.Актебе» десе, жұрттың бәрі біледі. Ондай ақ та емес. Сонша ағартып, зор айтарлық не қасиеттібарын Кім білсін, оны қоршай салынған қала да «Ақтөбе» аталған. Қаланың күншығыс жақшетінде Елек өзені ағады. Бір жағы – ырғалған көк, Тып-тыныш, бір жағы — сартылдағанпойыз, сары құм. Екі аралықтағы қала бетін қалай бұрарын білмей тұрған сияқты. Алысырақ»ман-маңда көз жіберсең — бетегелі, құмайт жазық дала, жалпақ дала созылып кете береді.нен аспанда еркін самғаған Көк қаршығадай, осы далаға көз түскенде, көңіл шіркін де самғаti-самғап алады.қаланың іші де көңілді. Қала бұрынғыдан да көркейе түсiптi, ағаш егіліп, гүлдене бастапты.Ертеректе бұл қалада тебеңнен күн қарыса, табаныңнан жер қаритын. Ыстық күндері тынысыңтарылған соң жел іздейтінсің. Іздеген желің табылса, азабы ыстықтан да қатты. Құм араласмайда топырақпен қуыс-қуысыңның бәрін бітеп салып, сары боран ұйытқи соққанда: «Жаныпкетсем де, желің құрысын!» — дейтінсің. Міне, Ақтөбенің күні — осындай еді...​

ответ:На краю Эльфийской реки есть перемычка. Хотя это сарай, у него есть отличное имя. Актебе ', все знают. Не так уж и белый. Тот, кто знает, насколько ярким, святым или даже окруженным, также называется огороженный город, называемый 'Актобе'. Река Илек впадает в восточную часть города. С одной стороны - выбитый синий, Тихо, с одной стороны - катящийся поезд, желтый песок. Кажется, он не знает, как повернуть город между двумя расстояниями. Дальше - туманная песчаная степь и плоская степь. Как синий козел, который свободно кружится в небе, И когда он смотрит на степь, он просыпается в оживленном настроении. В городе тоже весело. Город стал более процветающим, деревья были посажены, и они начали цвести. В солнце гремело в городе, а земля была покрыта пылью. В жаркие дни вы искали ветерок после короткого вдоха. Если ветер, который вы ищете, хуже, чем жара. В песке, смешанном с мелкой почвой, весь блок был закрыт, и желтая метель закричала: «Даже если я горю, но ветер!» - Вы говорите. И вот был день Актобе ...

Объяснение: вроде бы так

Отбасы — сыйластық , жарастық орнаған орта, кішкентай Отан.

«Отан – отбасынан басталады» дегендей отанды сүю- отбасынан басталатыны рас!

Себебі, отбасы – бала тәрбиесінің ең алғашқы ұжымы.Адамның жеке басының қалыптасуы отбасынан басталады.Оның ер жетіп өсуі, бойындағы алғашқы адамгершілік белгілер отбасында қалыптасады, сондықтан да туған үйдің жылуы – оның көкірегінде көп жылдар бойы сақталып, мәңгі есінде жүреді.

Отбасы – табиғат сыйлаған кереметтердің бірі. Жеке адамның бойындағы ар-ұятын , ақыл-ойын ,адамгершілігін , мәдениеттілігін тәрбиелеуде отбасы – алғашқы қадам.Отбасы – өте қажетті, басқадай еш нәрсемен өзгертуге болмайтын баспалдақ.

Отбасында адам бойындағы асыл қасиеттер жарқырай көрініп, қалыптасады. Отанға деген ыстық сезім – жақындарына, туған-туысқандарына деген сүйіспеншіліктен басталады. Сол себепті де біз отбасын Отанның кішкентай бір бөлшегі ретінде қарастырамыз.

Объяснение:

Қасқыр-адамдардың арамызда өмір сүретіні туралы алғаш естіген кезде бойымды үрей билеп, жаным түршігіп, қиялым сан-саққа жүгіргенін білемін. Бірақ сенбедім. Ол – аңыз, ертегі. Адамдардың қиялынан туған дүние. Қасқыр-адамдар (оборотень) тек кино мен кітаптарда ғана кездеседі. Өзім сүйіп көретін «Ымыртта» (Сумерки) фильміндегі қасқырға айналып кететін жігіттің сезімі, ішкі түйсігі, махаббаты, өмір сүру қалпы дәл осы күнге дейін жазушы мен режиссердің қиялында дамыған бейне деп келдім. Сол киноны көрген сайын өз-өзімнен тынысым тарылып, тынышым кете бастады. Ал егер қасқыр-адамдар шынымен бар болып шықса ше?