Етті. -тапсырма. Тыңда. Мәтінді оқы. Курайлы көлін қоршаған қалың егінші түнде жауын болғандықтан, жердің дегдуін күтіп, бүгін егінге күндегіден кешірек шыққан. Біреу өгіз, бі- реу ат, біреу түйе, қайсыбіреу аралас жегіп, қым-қиғаш қимылдаған жұртты Олжабек пен Жамал көріп келеді. Ертемен ауылдан шыққан айқай-ұйқай дауыстарды да құлақтары анық естіді: Әй, егеуді қалдырма, егеуді! Тоқта, доғарылып қалды! Аналар барып жырта бастады … Мәулікейді айтыңдар, Мәулікейді! Егіс басталғалы бірқатар күндер өтсе де, ауыл әлі даурығуын қойған жоқ. Көз алмай қарап келе жатқан Олжабек қабағын бір шатыр күбір етті: - Жұмыстарында өнім жоқ. Өгіз бен сиырды аралас жеккен бір бөлек егінші қара жолды жиек- тей соқасын жаңа ғана салған екен. Олжабектер келіп, солардың қасына тоқтады. Егіншілердің көлігі бастықпай, өздерімен өздері әуре болып жүр, бұларға қапелімде қарай қойған жоқ. Олжабектің көзі көліктерде. «Ана сиыр бұзау бере ме, енді?! Обал-ай!» … деген ойда түгғанда: -- О, жігітім, жол болсын!, - деді егіншілердің ішіндегі сақалды біреуі. Жасы үлкен адамға сәлем бермегені есіне түсіп, Олжабек: Ассалаумәлейкүм! - дегенде, түйенің үстінде отырған Жамал мырс Егінші де күліп жіберді. - Е, бәсе, жасың кіші көрінеді ғой, шырағым! - деді де сорайған мойнын соза түсіп Жамалға: - Есенбісің, балам! Ал жөніңді білдір. Танымадық, деді Олжабекке. Олжабек жөнін жөнді айтпады. Сұрастыра келе шалдың кім екенін өзі жақсы біліп алды. Оған кездескен осы елдегі «Пышақшы Мешел» дейтін адам еді, білгенінше жай-жапсардың бәрін айтты. Олжабек сұрай берді … - Отағасы, сонымен, колхоз егінін салып жатырмыз де. Иә, шырағым, әйтеуір қауым болып кіріскен іс қой. Тәңірі тен оңын берсін! -- Осы маңдағы елдің бәрі де колхоз болды ма? - Колхозсыз жер бар дейсіз бе? - Кім қалпында отыр дейсіз? - Бәсе, «ел-елдің бәрі-ақ осыған келді», - деседі ғой. - Дегенмен «Ортақ өгізден оңаша бұзау» жақсы да. - Әй, балам-ай, ол заман мен бұл заман - бір ме? Заманына қарай амалы да бар емес пе?! мне нужен перевод текста
Ответы
Қырқын мінсе қыр артылмайтұғын осы бір "қырт мақтан" деген бір мақтан бар, сол неге керек, неге жарайды? Ол ар, есті білмейді, намысты білмейді, кең толғау, үлкен ой жоқ, не балуандығы жоқ, не батырлығы жоқ, не адамдығы жоқ, не ақылдылығы, арлылығы жоқ. Мойынын бұрып қойып: "Өй, тәңірі-ай, қойшы әрі, кімнен кім артық дейсің, кімнің басы кімнің қанжығасында жүр, ол менің қазаныма ас салып беріп жүр ме, мен онан сауын сауып отырмын ба?" - деп бұлғақтап, немесе: "аяғаным жаным ба? Өй, енесін ұрайын, өліп кетпей неге керек? Азар болса атылып, я осы үшін айдалып кетсем де көнгенім-ақ! Әйтеуір бір өлім бар ма?" - деп қалшылдайтұғын кісі көп қой
Ответить на вопрос
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Ғалам біз білмейтін дүниелерге толы. Кішкентай күнімнен аспанға қарап, күндіщз күн мен бұлттарды, түнде жұлдыздар мен аппақ айды тамашалап, ұзағынан қарағанды ұнататынмын. Аспан әлемі мені ерекше еліктіретін. "Анау тұрған дөп-дөңгелек айдың үстіне шығып алып, жерге қараса, біздің ғаламшар ол жерден қандай болып көрінер екен? Бұлттан бұлтқа секіріп, күн сәулелеріне шомылсам ғой", - деген ойлар келетін санама. Ғарышқа, аспанға ерекше құмар болдым. Ғарышкер болуды армандайтынмын.
"Аспанда тіршілік бар ма екен? Бар болса дәл күнге барып, сонда тұрар едім", - деп ойлайтынмын. Дөңгеленген жарқын, сәулелері нұр сыйлайтын Күннің жалындаған от екенін ойламаппын да ғой. Сонда туыстарым, жақсындарымды алып барсам Күн мен Айдан үй тұрғызсақ дейтінмін. Мұның бәрі бала қиял. Бірақ бүгінде небір түрлі жаңалықтар ашылып, құрылғылар пайда болуда. Бәлкім, бір кездері Айда тұру да мүмкін болып қалар.
Объяснение: