перевестиАбай қазақтың жазба әдебиетінің негізін қалады. Ол қазақтың дәстүрліөлең жүйесін мағыналық жағынан да, түр жағынан да байытты. Абай қазанөлеңіне жиырмаға жуық жаңа өлшем енгізді.Абаймен тоғыз жасымда кездестім. Ол кезде қазақ мектебіне оқуғатүсіп, қазақ тілін енді-енді үйрене бастаған едім. Мұғаліміміз — КүлшараҚасымова Абайдың «Қыс» деп аталатын өлеңін үйден жаттап келуге тап-сырма берді.Есілдің жағасындағы кішкене қазақ ауылы қарлы боранның астындақалған. Сол жылы қыс сұмдық қатал болды. Біз бұрынғы дәрігерлік пункттіңбір бөлмесін паналап отырғанбыз. Терезені жел ұрғылайды. Кішкенеқаңылтыр пештің іші гу-гу етеді. Жетілік шамның сығырайған жарығыныңастына алба-жұлба оқулығымды қойып, күбірлеп Абайдың өлеңін оқып менжатырмын.Ақ киімді, денелі, ақ сақалды, Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды.Үсті-басы – ақ қырау, түсі суық, Басқан жері сықырлап келіп қалды.Мен Абайдың өлеңін оқысам, анам кішкене қарындасыма әлдилеп не-місше өлең айтады. Шешемнің айтып отырғаны — кейін білдім, Гетенің«Даланың раушан гүлі» атты өлеңі екен. Сөйтіп, менің санама Гете мен Абайбейнелері қатар еніпті.​

Абай основал казахскую письменную литературу. Он в

со стороны смысловой системы стихотворения, обогащает видовой стороны. Абай октябрь

в стихотворение вошли около двадцати новых размеров.

Я встретил Абая в девять лет. Он на учебу в школу при казахском

теперь я начал изучать казахский язык. Наша Учительница — Кульшара

Касымова Абая «Зима» выучить стихотворение называется именно посетить на дому-

дай сырму.

Село Кишкенеколь на берегу есила под снежным бураном

остальные. В том же году зима была суровой суровой. Мы бывшего медицинского пункта

отырғанбыз технических регламентов комнату. Ұрғылайды окно на ветер. Немного

жестяная печь делает гу-гу. Сжатого света семерых ламп

"я и мой сын, и я, и я

Белая одежда, телосложение, белая борода,

Слепой, глухой, незнакомый живот.

Поверхность-голова-белая огранка, цвет холодный,

Трещит при нажатии на место президента.

Я читаю стихотворение Абая, что моя мама-младшая сестра алилеп-

говорят, что стихи місше. О том, что я говорю-потом узнала, Гете

«Золотая роза» как стихотворение. И, наконец, мое сознание Гете и Абай образы того еніпті

Бир куни аже мен Ата болыпты.Атасынын карнын ашкан сон атасы ажесине барыпбылай депти:Ажесине маган бауырсак писирип бершиш деп сурады.Содан ажеси бауырсак писирип берди.Оны суытайын деп терезенин алдына койды.Содан кейин Ош кашип кетти.Бауырсак кашып келе жатканда алдынан коян шыкты.Сосын коян:Бауырсак,бауырсак мен сени жеймин дейди.Сосин бауырсак мени жемеши мен Саган Олег айтып берейин дейди.Коян келеседи.Атамнан да каштым ажесненда каштым енди сеннен кашамыз Дейли де кашып кетеди. Создан сон алдынан аю шыгады.Аю айтады:Бауырсак,бауырсак мен сени жеймин дейди.Бауырсаккоркип мени жемеши мен саган олен айтайын Дейди.Аю келеседи.Атамнан да каштым ажемнен де каштым кояннан да каштым Дейли енди сеннен кашамын деп домалап кетеди.Содан келе жатканда алдынан каскыр шыгады.Каскыр айтады: Бауырсак, бауырсак мен сени жеймин дейди.Бауырсак:каскыр мени жемеши мен Саган олен айтайын дейди.Каскыр келеди.Атамнан да каштым ажемнен де каштым кояннан да каштым аюданда каштым енди сенен кашамын деп кашып кетеди.Содан тулки шыгады.Тулки айтады:Бауырсак,бауырсак мен сени жеймин дейди.Тулки мени жемеши мен Саган Олег айтып берейин дейди.Тулки келеседи.Атамнан да каштым ажемнен де каштым кояннан да каштым аюдан да каштым каскырдан да каштым енди сенен кашамын дейди.Тулки мен сени естемеймин Дейли менин мурныма туршы сол кезде естеймин дейди.Бауырсак турады Оленин айтып жатканда тулки оны жеп кояды

Кiрпi мен қарға
Ёж и ворона.

Баяғыда кiрпi мен қарға дос болыпты.
Давным-давно ёж и ворона друзьями были.

Бiр күнi кiрпi қарғаға келдi.
Однажды ёж к вороне пришёл.

– Қарға, менiң тоным жаман, тiкенек. Сенiң тоның жақсы, жұмсақ, үлпiлдек. Маған тоныңды бершi.
– Ворона, моя шуба плохая, колючая. Твоя шуба хорошая, мягкая, пушистая. Мне свою шубу дай

– Ал мен не киемiн?
– А я что одену?

– Сен менiң тонымды киесiң.
– А ты мою шубу оденешь.

– Жарайды, – дедi қарға.
– Хорошо, – сказала ворона.

Олар тондарды айырбастады.
Они шубами поменялись.

Бiрақ кiрпi алма жинай алмады, түлкiден қорғана алмады. Ал қарға ұша алмады. Кiрпi қайтадан қарғаға келдi.
Но ёж яблоки собирать не мог, от лисы защищаться не мог. А ворона летать не могла. Ёж снова к вороне пришёл.

– Қарға, менiң тоным жақсы екен. Мен алма жинай алмаймын, түлкiден қорғана алмаймын.
– Ворона, моя собственная шуба хорошая, оказывается. Я яблоки собирать не могу, от лисы защищаться не могу.

– Ал мен ұша алмаймын, барлық қарғалар менен қашады.
– А я летать не могу, все вороны от меня убегают (избегают меня) .

Әркiмнiң өз тоны өзiне жақсы.
Каждому своя шуба хороша.