Достық[1] – адамдардың бір-біріне адал, қалтқысыз сеніп, бір мүдделі, ортақ көзқараста болатын қасиеті. Достық өзара жауапкершілік пен қамқорлықтың, рухани жақындықтың белгісі. Нағыз достық кісіге шабыт беріп, өмірде кездесетін түрлі сәтсіздіктерге мойымауға, басқа түскен қайғы мен қиыншылықты бірге көтеруге жәрдемдеседі. Дос-жарандардың мінездері әр түрлі болып келуі мүмкін. Мысалы, біреуінде қызбалық не шабандық, екіншісінде тұйықтық не жігерсіздік байқалса да, бұлар достыққа кедергі бола алмайды, қайта нағыз достық осындай кемшіліктерден арылуға көмектеседі. Сатқындық, екі жүзділік, өтірікшілік, өзімшілдік достықпен сыйыспайды. Қазақтың дәстүрлі әдеп жүйесінде достыққа үлкен көңіл бөлінеді. Халық арасында достық туралы мақал-мәтелдер жеткілікті: “Дос жылатып, дұшпан күлдіріп айтады”, “Досы жақсының, өзі де жақсы”, “Дүниеде адамның жалғыз қалғаны — өлгені, қайғының бәрі соның басында”. Достыққа қарама-қарсы ұғым — қастық пен күншілдік. Мұндай сезімге ерік алдырғандар басқаның қуаныш-қызығын, ырыс-бағын көтере алмайды, дос дегеннің не екендігін білмейді. Дұрыс дос таңдай білу — өмірлік мақсаттардың бірі; Саясаттанудағы Достық ұғымы мемлекеттер арасындағы саяси, экономикалық, мәдени мүдде тұрғысынан ынтымақтастық орнату шараларын бейнелеу үшін қолданылып жүр.[2]
Нағыз достық кісіге шабыт беріп, өмірде кездесетін түрлі сәтсіздіктерге мойымауға, басқа түскен қайғы мен қиын-шылықты бірге көтеруге жәрдемдеседі.
ЖЕТЕ МЕ???
Тумар ханшайымы бул казак патшайымы.Ол кышкентай кезынде онын елыне жау жапты Сол жерде онын анасы олды.Ол быр гажайыппен Аман есен калды.Ол оз озымнен оскен сон оз анасынын келген алатыны жайлы уаде береды.Акыры Ол осты Ол оте акылды,мыкты болты.Оскен сон акесын тауып Алды.Онымен сойлесып алды оган жауга шыккан Турар еды.Ол екеуынын арасында олкен согыс болды.Акыр сонында Тумар ханшайымы женеды.Содан сон Турар ханнын басын шауып алады.Содан сон айтады Канга тоймаушы едын,енды ыш дейды.Осылайша Ол оз едын ханшайымы болды.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Где учился и в какой школе Магжан Жумабаев
Магжан учился в медресе полтора года. В 1913 году он возвращается в Петропавловск и начинает учить русский язык у казахского поэта Мыржакыпа Дулатова. В этом же году поэт переезжает в Омск, чтобы поступить в учительскую семинарию.