Мәсі және кимешек сөзіне сөйлем құрап беріңізші өтініш

Кимешек әжелердің салтанатын, биіктігін, пәктігін білдіреді.

Кимешек кеуде, иық, жонды жабатындай тұйық етіп жасалады.

Мәсі – етік тәрізді, жұмсақ былғарыдан, ешкі терісінен тігілген өкшесіз, ұлтаны жұқа, кебіспен киетін қонышты аяқ киім.

Объяснение:

Есім сөздерге жұрнақ жалғануы арқылы сын есімнің алынуы:

1) Орман+ды,дала+лы (-лы,-лі,-ды,-ді,-ты,-ті).

2) Бала+сыз,үй+сіз (-сыз,-сіз).

3) Жаз+ғы,іш+кі (-ғы,-гі,-қы,-кі).

4) Қыс+тық,жыл+дық (-лық,-лік,-дық,-дік,-тық,-тік ).

5) Ұйқы+шыл,кек+шіл (-шыл,-шіл).

6) Сөз+шең,бой+шаң,ашу+шаң (-шаң,-шең).

7) Тас+тай,су+дай (-дай,-дей,-тай,-тей).

8) Сән+қой,әуес+қой,өнер+паз (-қой,-қор,-паз,-кер,-гер).

9) Тарихи,қазақы (-и,-ы,-і).

Есімдерден зат есімнің жасалуы:

1) Қой+шы,күй+ші,ән+ші (-шы,-ші).

2) Шаруа+шылық,кең+шілік (-шылық,-шілік).

3) Бала+лық,жеңіл+дік,биік+тік (-лық,-лік,-дық,-дік,-тық,-тік).

4) Айла+кер,сауда+гер (-кер,-гер).

5) Шай+хана,арба+кеш,жем+қор (-кеш,-хана,-паз,-қой,-стан,-қор).

Есімдерден туынды етістіктің жасалуы:

1) Аяқ+та,күлім+де (-ла,-ле,-да,-де,-та,-те).

2) Ой+лан,таза+лан,рух+тән (-лан,-лен,-дан,-ден,-тан,-тен).

3) Сыр+лас,бір+лес (-лас,-лес,-дас,-дес,-тас,-тес).

4) Ән+дет,дауыл+дат (-лат,-лет,-дат,-дет).

5) Мін+е,тең+е (-а,-е).

6) Мұң+ай,күш+ей (-ай,-ей,-й).

7) Ескі+р,қысқа+р (-ар,-ер,-р).

8) Су+ал,тар+ыл (-ал,-ел,-ыл,-іл,-л).

9) Тын+ық,бір+ік (-ық,-ік).

10) Бас+қар,су+ғар (-қар,-кер,-ғар,-гер).

11) Үлкен+сі,пысық+сы (-сы,-сі,-ымсы,-імсі ).

12) Жат+сын,көп+сін (-сын,-сін).

13) Жетім+сіре,ой+сыра (-ра,-ре,-ыра,-іре ).

14) Бақ+ырай,тік+ірей (-ырай,-ірей).

Қазақ халқының салтында үлкенді сыйлау әдептіліктің бір үлгісі болып табылады. Ата-ананы сыйлау, оларды қадірлеу, ізет көрсету адамның ең қастерлі қасиеттерінің бірі. Кіші үлкенді сыйласа, үлкендер де өз тарапынан оған лайық ықылас білдірген. Содан барып үлкен мен кіші арасында жарасымды қарым-қатынас орнаған. Ол әдетке айналып әдептілік ережелерін тудырған. Үлкендер отырған жерде сөз жарыстырмай, ізет көрсете білу, көңілге қарай сөз айту, қажет кезде өзіңді ұстай білу халық дәстүрінде қалыптасқан қасиеттер.