Алтайдың «Прописка» [16, 299 6] аты әңгімесінің тақырыбы дажелтоқсан Урбанизация қалаға қуған қазақ ұлтының наласы меншері, пропискаға отырудың соры қала қазақты қабылдағысы жоқ.Әңгіме жолға шыққан Арқат есімді жігіттің бір сәт басынан кешкендрамасына құрылған. Алайда бұл жеке бастың қайғысы емес, бүкілқазақ қоғамының басына түскен ауыртпалықты таңбалайдыАлайда, кекхем БЯЛА, де ѕѕраны басыдумай Арханы — ол даСхепал. «Бұландай жигиттер» ел автор тегін айтып отырған жоқ, Махамбетте, «Бұдандай ерді, кескен күн» деген еден БЯЛДары бар.Xш ЖІГІТ — желтоқсан арбандары. Сол боздақтарды аспалдайды.Аркад қалаға продскага ТЫРУ, А Н ТӨрх ай қанғНДЫ. Када қазақбаласына өгей шешеден бетер Асайша айтқанда, ор қайғы мыңкайғыны қозғайды. Ол — Е, дуу амьцндағы шындық​

Відповідь:

Театр (грек. тһеатрон – ойын-сауық орны; ойын-сауық) – сахналық өнердің өмір көріністерін драмалық әрекет арқылы көрермендердің көз алдында актерлер күшімен бейнелейтін бір түрі; ойын-сауық немесе спектакль; түрлі сахналық ойын-сауықтар, сонымен қатар жалпы мәдени шаралар өткізілетін орын-жай.

Театрдың тарихи жағынан қалыптасып, даму, өсіп-өркендеу жолы әрбір ұлттың, әр халықтың өмір-тұрмысымен, олардың жалпы тарихымен және тұрлаулы мәдениетімен тығыз байланысты. Басқа өнер түрлері сияқты театр өнері де қоғамдық ой-сананың негізгі бір формасы болып табылады.

Пояснення:

Число китайцев в Казахстане менялось с течением времени. В XIX и начале XX веков имели место различные миграции этнических меньшинств из Китая (англ.)русск. в Казахстан, например, дунгане (хуэй), бежавшие от вооружённых сил династии Цин после неудавшегося восстания 1862-1877 годов на северо-западе Китая, или уйгурский и казахский исход из Синьцзяна во время Большого скачка 1950-х годов; однако их потомки не считают себя "китайцами".[1][2] Современная волна миграции из Китая началась только в начале 1990-х годов.[3]

В результате многовековых миграций из Китая в Казахстане возникли отдельные этнические диаспоры: уйгуры — 246 449 человек (2010 г.), дунгане (хуэй) — 51 577 человек (2010 г.) и ханьцы — 3424 человека (2009 г.).[4] Ханьские китайцы — высокоурбанизированная этническая группа: 80% живут в городах, преимущественно в Алматы, Нур-Султане и Караганде, и хорошо образованы: 48,2% ханьцев имеют высшее (университетское) и профессиональное образование.[5]