Көп нүктенің орнындағы сөздерді тауып оқыңдар (әжем, ұршық, құрметтеу, аппақ, кимешегі, мақаммен, кейуананы, ардақты, ірімшік, қасиетті Мақсатым-қыздарыма өз ... сияқты нағыз қазақи кейіп тегі ... көрсету еді. Ондағы ойым -әже деген жарықтықтың анау-мынау қарапайым адам емес, былайғы жұрттан өзгеше ... да ... жан екенін сәбилер шын көңілмен сезінсін оларды не үшін ... керегін түсіне білсін дегег ниет​

ответ:Мақсатым — қыздарыма өз әжем сияқты нағыз қазақи кейіптегі кейуананы керсету еді. Ондағы ойым — әже деген жарықтықтың анау-мынау қарапайым адам емес, былайғы жұрттан өзгеше, ардақты да қасиетті жан екенін сәбилер шын көңілмен сезінсін, оларды не үшін құрметтеу керегін түсіне білсін деген ниет.

Объяснение:

Қазақта ежелден жерін жаудан, елін езгіден, қызын күңдіктен, ұлын құлдықтан қорғаған батырлары көп болған. Сонау заманда Қабанбай, Бөгенбай, Наурызбай сынды батыр бабаларымыздан басталатын ерлік істер кешегі Желтоқсан оқиғасына дейін жалғасты. Олардың күрес жолдары мен ерен ерліктерінің бәрі Тәуелсіздік, ел, жер үшін болды. Осы жолда көптеген ер азаматтар тер төгіп, өз жандарын құрбан етті.

Аналарымыз жесір, сәбилеріміз жетім қалып, ақ жүздерін қайғы жасы жуып, ащы зары мен мұңы дүниені күңірентті. Күрес жолында халқымыздың басынан өткерген небір қиындықтар мен қасіреттер, ерлеріміздің ерлігі тарихқа жазылып, халық есінде мәңгілік сақталып қалды.

Туады ерлер ел үшін,

Өлмейді ісі мәңгілік.

Өшпейді абзал есімдер,

Ұрпаққа жетіп мәңгілік, - деп ақын ағамыз Жұбан Молдағалиев жырлағандай, батыр ағалары-мыздың есімдері, ерліктері жас ұрпақ санасында мәңгілік сақталатынына сенемін.

Қазіргі таңда біз, Тәуелсіз елдің жас өрендері үлкен күрес жолымен келген Тәуелсіздігімізді, елдігімізді көзіміздің қарашығындай сақтап, еліміздің жарқын болашағы үшін өнегелі тәрбие, терең білім алып, аянбай еңбектенуіміз қажет.

Объяснение:

Если мой ответ был полезным поставьлайк

В ранние века пшеница растет сама по себе. Это год засухи. Это плодородная охота на засуху. Белая пшеница округляется,

Некоторые высокие кустарники намеренно не стоят на солнце и не светятся, поэтому состояние белой пшеницы ухудшается с каждым днем.

Наконец, число погибших подходит к концу, и тогда он просит из опыта. Но по его он умолял птиц, больших птиц. Никто не услышит его грусти. Теперь, когда я умру,

Человек, который охотится за белой пшеницей, с копьем в руке, охотится за охотой. Пшеница пасется на лице Адама, изливая слезы. Человек думает, и, наконец, он принимает свою Он положил лук в лук, бросил копье в кусты и начал бежать. Вся трава вокруг белой пшеницы

с руками и ногами рук. Их корни питаются пшеницей своими копьями.

Он поднялся к реке и наполнил ее водой. Ослабленная белая пшеница рождает воду в воде.

Человек слишком часто приходит и заботится о пшенице. Травы и травы регулярно поливают и не поливают.

Осенью, вклад будет пшеница. Зерно Будды не только растет, но и доставляет Адаму. Зерно, которое получает человек, сохраняет зиму.

Когда дело доходит до весны, оно прорастает землю вокруг дачи и сеет ее вместе с ней. В течение лета сорняки сеют, приправляют и приправляют. Наконец, осенью Адам получает один кусок пшеницы. В следующем году сумка, а затем десять сумок.

затем тысячи мешков, и люди могли сделать миллион пачек пшеницы.

Это было началом вечной дружбы Адама и Белой пшеницы.