Мәтінің соңғы сөйлеміне сүйеніп, кейіпкердің ойын жалғастырып жаз .Егер сенің болашақта көлігін болса нестер едің​

-Сәлем Меруерт!
-Сәлем Алма
-Меруерт,сен маған көмектесе аласың ба?
Бізде жақында ашық сабақ өтеді,мұғалім бізге Шоқан Шыңғысұлы Уәлиханов туралы біліңдер-деп айтты
-Шоқан Шыңғысұлы Уәлиханов (шын есімі Мұхаммед Қанафия; 1835, Қостанай облысы Сарыкөл ауданы Құсмұрын жері — 10 сәуір 1865, Көшентоған, Жетісу) — қазақтың ұлы ғалымы, XIX ғасырдың екінші жартысында Қазақстанда туған демократтық, ағартушылық мәдениеттің тұңғыш өкілдерінің бірі, шығыстанушы, тарихшы, фольклоршы, этнограф, географ,ағартушы. Әжесі бала күнінде «Шоқаным» деп еркелетіп айтуымен, «Шоқан» аталып кеткен.
-Өте қызық екен.
-Қазақтың ұлы ойшыл-ағартушылары Шоқан мен Абайдың дүниетанымы мен шығармашылық бағытында, тарих пен заман мәселелерін түсінуі мен талдауыңа, әсіресе, мәдени мұраны меңгеру, дамыту, оны елдің рухани қажетіне жарату әрекетінде мол үндестік байқалады. Бұл Абай мен Шоқанның ауыз әдебиетінің асыл үлгілерін жас кезінен санаға сіңіріп, өшпес тағлым алуынан да, небір шешендер мен ақындардың тапқыр сөздерін естіп есуінен де, арғы түбі шығыс елдерінен таралған, араб, парсы, түркі тілдеріндегі қисса, дастан, аңыз, әпсана, ғазел мүлкін өздігінше ізденіп оқып, білімін байытуынан да, орыс және Европа кітаптары, соның ішінде олардағы фольклорлық нұсқалармен терең таныстығынан да көрінеді. Шоқан халық әдебиетін тарихты танудың аса бағалы ескерткіштері деп қараса, Абай көркемсөз байлығын жамағатты кәміл адамдық жолдарға баулып, тәрбиелеудің, жақсылықтарды өнеге етіп көрсетіп, зұлымдық, надандық атаулыны әшкерелеуің құралы санады. Абай осы мақсатты көздеп, езінің шығармаларында ауыз әдебиетінде қалыптасқан неше алуан нақыл сөздерді, мақал-мәтелдерді, тұрақты тіркестерді жаңғырта пайдаланды. Абайдың халық елеңдеріндегі дәстүрлі ұйқастар мен буындық өлшемдерді, арнау, толғау, жоқтау, жұбату секілді фольклорлық жанрларды қолдануы осыны көрсетеді. Шығыс фольклорындағы фабулаларға сүйеніп, «Ескендір», «Масғұт», «Әзімнің әңгімесі» тәрізді келемді туындылар жаратуы да ақынның жаһан халықтарының рухани қазынасын кең игергендігін дәлелдейді.
-Сен бұның бәрін қайдан білесін?
-Маған атам түсіндірген.
-Көп рахмет!Сау бол!Келесі кездескенше.
-Сау бол!

  Еще с первого дня существования человечества на Земле, человек тесно взаимодействовал с природой. Именно природа давала ему пищу, предоставляла помыться и обогреться, позднее – открывала все свои всевозможные ресурсы, создавая благоприятные условия для жизни каждого человека. Безусловно, природа – это неотъемлемая часть жизни любого живого существа, в том числе и разумного.

   В сказке-были М.М. Пришвина «Кладовая солнца» достаточно ярко и аргументировано раскрывается тема взаимодействия человека и природы. В начале сказки читатель узнает о том, что на судьбу двоих детей (мальчика Митраша и девочки Насти) выпала нелегкая ноша – расти сиротами и во всем друг другу. Благо, родители оставили им небольшой домик и неплохое хозяйство, за которым нужно ухаживать, с чем дети отлично справлялись. Брат с сестрой не только занимались домашними делами, но и другим людям и казались взрослыми не по годам.

   Центральным происшествием сказки становиться поход Митраша и Насти в лес за клюквой. С особым трепетом автор описывает читателям природу села, леса и даже два одиноких дерева у болота восстают перед читателем как два живых существа, которые навеки сплетены друг с другом. С рассказа мы узнаем подробности сбора детей в лес: как Настя заботливо берет с собой продукты, а мальчишка – отцовское ружье. Вместе с детьми читатель наблюдает всю роскошь лесной природы, представляет звуки, которые издают лесные жители, и переживает, дабы герои не угодили в страшное болото, где пропало немало животных и людей.

   В данном эпизоде раскрывается взаимоотношения человека и лесной природы. Дальше из-за принципиального спора сестры с братом, их тропинки расходятся, и девочка идет известным протоптанным путем, а мальчик, следуя указаниям компаса, попадает в болото, откуда теряет надежды выбраться. Именно в этот момент раскрывается еще одна связь человека и природы – в сказку вводится еще один важный персонаж – собака Травка. Собачка Митрашу выбраться с тянущего болота и даже ловит для него зайца в качестве поживы, за что мальчик собаку (да и себя тоже) от хитрого волка «Серого помещика», который после недавней облавы обозлился на всех жителей села и их животных. В этом случае раскрывается противостояние человека природе, когда представители диких животных угрожают жизни и благополучию людей.

   Тем временем Настя или Золотая Курочка, как нежно ее прозвали в сказке, собирает много вкусных, сладких, красных ягод, но вспомнив о брате, спешит ему на Ту ночь дети провели в лесу, где им больше не грозила опасность – еще один пример взаимодействия человека и природы. После герои вернулись домой, и пожертвовали все собранные целебные ягоды больным деткам-сиротам.

   Стоит упомянуть, что всю эту историю поведал рассказчик, что разведывал болотные богатства, а конкретнее – добывал торф, которого там было в излишке. Этим автор еще раз подчеркивает, как природа заботится о человеке, предоставляя ему все необходимое. И осталось только одно очень важное пожизненное дело – взаимно заботится о природе.