Ринат заитов туралы диалог надо​

На Тур де Франс день отдыха и можно вернуться на две недели назад и рассказать о чемпионате России по велоспорту на шоссе в Туле. 25 июня в среду, проехав в электричке почти 4 часа от станции Каланчевская до Тулы 1 Курская, я добрался до гостиницы "Москва", которая расположена напротив Московского вокзала. Номер был забронирован заранее, так что проблем при регистрации не должно было возникнуть. Однако, уже при входе в гостиницу обнаружилось, что на лестнице ведутся строительно-монтажные работы - меняли плитку. Когда в холл, увидел, что в гостинице нет электричества. На стойке ресепшена в-потьмах, при свете "времянки", скопилась небольшая толпа молодых гонщиков (юниоры и андеры) под присмотром тренеров. Тут и произошло мое знакомство с тренерами из Самары, с которыми спустя пару часов я ехал по просторам Тулы и окраинам города в машине сопровождения за гонщиками на тренировке. Об этом немного позже. Мне повезло, номер дали на 3-м этаже, в то время как молодым гонщикам достались комнаты на 8-м. На первом этаже для команд было выделено помещение для хранения велосипедов. Фотографию с видом на Московский вокзал я сделал уже из своего номера, в твиттере этот вид на фотографии моментально опознал Николай Трусов. 

Дене шынықтыру сабағында

Дене шынықтыру сабағын барлық оқушылар асыға күтіп, өте жақсы көретіндері сөзсіз. Себебі, бұл сабақта оқушылар шаршағандарын басып, біраз қимылдап, бойларына энергия жинайды. Мысалға, бүгінгі сабақ басталмай тұрып, бір топ оқушылар қоңырауда далаң – далаң жүгірсе, енді біреулері жапыр – жұпыр жүгіріп жарыса бастады, қыздар болса, қайқаң етіп, кейбіреулері ербең - ербең етті. Кілт қоңырау соғылып еді, оқушылар есікке қарап, маң - маң басып келе жатқан мұғалімді көрді. Мұғалім сабақ алдында жоқ оқушыларды түгендеп алып, бүгін түрлі жаттығулар жасайтынымызды мәлім етті. Сонымен, бірінші жаттығу – бір орында тұрып секіру болды. Мұғалімнің санағанына ілесіп секіріп жатқанымызда кенеттен менің аяғым қалт етті де, жерге жалп етіп түсе кеттім. Сыныптастарымның барлығы маған жалт қарады. Қасымда тұрған құрбыларым қолдарын созып, маған көмектесіп, тұрып жатқанымда аяғым тағы қайқаң етіп тұра алмай қалдым. Медбике шақыруға тура келді. Медбике апай денсаулыққа еш қаупі жоқ жарақат екенін айтып, мені сабақтан босатып, үйге қайтарды. Екі сыныптасым мені үйге дейін шығарып салды, себебі құлағаннан соң шойнаң - шойнаң етіп қалдым. Әзірге енді тыным сақтап, спортпен айналысуға болмайды.