Талғат Мұсабаев – қазақтың екінші, әлемнің 309-шы ғарышкері. Ол бір ай ішінде бес рет (30 сағат 8 минут) ашық ғарышта болған сапары үшін Гиннестің рекордтар кітабына енген. 2001 жылғы сапарында Талғат алғашқы ғарышкер – турист Деннис Титомен бірге ұшады. 2 Мәтіннен сан есімдерді тауып, сөзбен жаз.

Үш жұз тоғызыншы ғарышкері·
отыз сағат сегіз минут
екімың бірінші жылғы
екі

Файзолла Мұртазаұлы Оразаев 15інші желтоқсанның1938жылы Түркістан облысының Түркістан ауданының Иқан ауылында туылған. Ол ғалым, филология ғылымдарының докторы. ҚазҰУ- ды 1960ыншы жылы бітірсе, ал ҚазҰПУ-дың аспирантурасын 1969жылы бітірген. 1960 - 1966 жылдары "Лениншіл жас" (қазіргі "Жас Алаш") газетінде, "Мәдениет және тұрмыс" (қазіргі "Парасат")кітабында , "Жұлдыз" журналдарында әдеби қызметкер, бөлім меңгерушісі, "Қазақфильм" киностудиясында аға редактор.Оразаевтың ғылыми ізденістерінің бір саласы журналистика. Ол -

"Орыс журналистикасының тарихы" (1986),

"Қазақ журналистикасының тарихы" (1996, Қ.Алдабергенов пен Ж.Нұсқабайұлымен бірге), т.б. оқулықтардың авторы.

Орыс жазушылары М.Горькийдің, А.Станюковичтің, өзбек жазушысы П.Қадыровтың, У.Хашимовтың шығармаларын қазақ тіліне аударған(қысқаша) ʕ •́؈•̀ ₎

 "Коксерек" — серый волк, выпестованный в домашних условиях. Он приносит столько бед в ауле. Курмаш своего любимца Коксерек, что означает Серый Лютый. При людях он не притрагивался к еде, отворачивал от нее морду. Но стоило человеку отойти, как он мгновенно проглатывал все, что ему положили, и тоскливо смотрел на пустую плошку, будто ничего не ел. Стоило людям заглядеться, как он жадно хватал все, что было плохо положено и попадалось ему на зуб. Утаскивал вареное хозяйское мясо, лакал простоквашу из казана, будто она поставлена для него, грыз свежие шкуры, подвешенные сушиться на остов юрты. Аульные псы ходили поджарые, они были неприхотливы. У волчонка туго налились бока и грудь, заметно рос жирный загривок. А он был постоянно голоден и рыскал по юрте, поводя черным влажным носом. Частенько он попадался, и его колотили безжалостно. Он испытал и удары скалкой, от которых гудело в голове, и острую, жгучую боль от тонко свистящей плетки. Ловко увертываясь, он молча скалил белые клыки. Не было случая, чтобы он, побитый, подал голос. В ауле по ночам он проскальзывает, не замеченный собаками, в кошары и обнюхивает курдюки у ягнят, и овцы его боятся. Но как ни старался мальчик, как ни учил своего серого, тот никак не мог понять, чем хуже еда, которую он крал, той, что давали ему хозяева. Когда Серый Лютый подрос стал голенастый, как теленок, крутогорбый, как бык, он перерос их всех. Хвоста он не поднимал по-собачьи и оттого казался еще рослей, а загривок и спина его напоминали натянутый лук. Но в конце рассказа волк загрыз насмерть Курмаша, вскормившего его.