ДұрысДүрмеАқпарагЗигфрид Вагнер деп айтуға тілі келген Ахмет ал онықазақшалар Зекен деп атады.Өзiндегi бар мейірімін, ұлттық қайетін осы Зекен бойынасіңіруге тырыспады.Бөтенсiмей, сіңіп кетті.Әке мен ананың ыстық құшағы, жұмсақ алақаны, махаббаты Зекенді қазақ ұлы етіп жіберді.Төрт-бес аптаның ішінде аяғын күс басқан қара сирақ, қара торы бала болды да шықты.​

дұрыс

объяснение:емес

Досыма хат!

Сәлем, досым!

Қалың қалай? Мен Алматы қаласынан хат жазып отырмын. Бүгін Қазақстандықтардың ерекше мерекесі яғни бүгін 1-мамыр Қазақстан халқының бірлігі күні, қазір Қазақстанда көптеген ұлт өкілдері тату тәтті өмір сүріп жатыр.

Мен сені 1-мамыр Қазақстан халқының ерекше мерекесі бірлік күнімен құттықтаймын! Мен Қазақстан халқымыз, Тәуелсіз еліміздегі түрлі халық өкілдерінің бірлікте, ынтымақтастықта өмір сүріп жатқанына қатты қуанамын! Саған ашық аспан, бейбіт өмір тілеймін!

Мамырдың бірі, достық күні

Мамырдың бірі, достық күніӘн салып, билеген халықтың үні.

Мамырдың бірі, достық күніӘн салып, билеген халықтың үні.Тұтасып, тойлаған ұлттар,

Мамырдың бірі, достық күніӘн салып, билеген халықтың үні.Тұтасып, тойлаған ұлттар,Керемет мереке, мамырдың бірі.

Жазған досың

Ұят. Абайдың ілімінде, оның даналық түсінігінде адамның адамшылығы, ең игі қасиеті – жан сақтау емес, ар сақтау.

Ары таза адамның шыққан биігі әдемі көрінеді. Өйткені, ол не нәрсеге қолы жетсе де, таза жетеді. Оған ешкім барып даурығып, шекпенін шешіп ала алмайды. Негізі, ар, ұят, намыс – адамның иманының деңгейін көрсететін негізгі қасиеттер.

Абай өзінің бір сөзінде "Ұят кімде болса, иман сонда" деген хадисті келтіреді. Ал сол ұят деген не өзі? Біздің бойымызда бар ма? Болса, қандай ісімізге ұяламыз? Осы "ұят" деген ұғымның шеңберінде Абайға сүйеніп әңгіме өрбітіп көрейік.

Надандықтың ұяты

Абай: "Бір ұят бар – надандықтың ұяты, жас бала сөз айтудан ұялған секілді, жақсы адамның алдына жазықсыз-ақ әншейін барып жолығысудан ұялған секілді" дейді. Шынында да, өзі кінәң болмаса, ешкімнің алдында жазықты болмасаң, болмайтын жерде қысылып, қызара кету – надандықтың көрінісі. Ол есейіп ер жетсе де, әлі ішкі жасы есейе қоймаған, өзі ел алдында ұялатындай іс жасамаса да, артында ынжықтығы басымырақ келетін сипат. Абай оны "Не шариғатқа теріс, не ақылға теріс жазығы жоқ болса да, надандықтан бойын керістендіріп, шешілмегендік қылып, ұялмас нәрседен ұялған мұндай ұят шын ұялу емес – ақымақтық, жамандық" деп бір-ақ қайырады.

Надандық, жамандық, ақымақтық деуінің де жөні бар. Мысалы, бір адам өзінің ауруын айналасынан жасырса, ол ұяттан емес. Ол надандықтан. Айтсын, емделсін.