баню тупых дегенератов которые всякую хрень пишут

1) дурыс

2) бурыс

3)дурыс

4)бурыс

5)дурыс

Вот:Махамбет Өтемісұлы қазақ халқының тарихи ауыр кезеңінде, ХІХғасырдың басында дүниеге келген. Оның туған жері, туған жылы туралы деректер нақты емес. Орал казак әскері Махамбетті қашып жүргенде 1841 жылы наурыз айында ұстап, оны Орынборға жөнелтерде сырт пішінін және жасы 37-де деп көрсеткен. Бұған сүйенсек - ол 1804 жылы туған болады, кейде солай жазып та келеміз. 

Махамбеттің қарымы - Байұлының Беріш руы. Әкесі Өтеміс, Құлмәлі ауылы Нарын құмының шығыс жағын, Ақшунас, Шағыр шағыл төңірегін мекендегені архивтен белгілі. Ал Махамбеттің туған жері БатысҚазақстанныңЖаңақала ауданындағы Бекетай құмы делінеді.

Сонымен Махамбет 14 жасында әкесінен айырылып, ағалары мен шешесі Қосуанның тәрбиесінде болады. Ел аузындағы әңгімеге қарағанда Қосуан өжет, есті адам болыпты. Балаларының тәрбиесін өз қолына алған ана оларды адалдыққа, адамгершілікке, бауырмал болуға тәрбиелейді. Қолынан келгенше балаларын оқытады. Махамбет татарша сауатты жаза білген.  Махамбет жас кезінен-ақ ақындығымен көзге іліне бастайды. Ол 10 жасқа жетпей-ақ өлең шығарған секілді. Оның "Түйелі шалға айтқан жауабы" деген өлеңі ел арасында сақталған. 

Зар заман, зар заман,

Зарлап өткен бір заман.

Сөздің басы — бисмілла,

Біз айталық, сіз тыңда

Мұсылманның тарихын:

Төрт аяқты хайуан —

Бұ дүниенің жарығы.

Бағасы кеткен жігіттің

Бетінен алар зайыбы.

Бір алладан басқаның

Көпті қылған айыбы.

Кесапаттың кесірі

Келе ме деп керт басқа,

Сол себептен қорқамын!

Әуелгі қорлар зор болды,

Сондай зорлар қор болды,

Әуелгі барлар жоқ болды,

Сондай жоқтар тоқ болды,

Жөн білмеген жамандар

Ел билеген бек болды,

Көтере алмай билігін,

Ұласқан үлкен кек болды,

Ниетіне қазақтың

Тым - ақ тәуір еп болды —

Заманақыр болар деп,

Сол себептен қорқамын!

Қыс көбейді — жаз аз боп,

Бай таусылды — мал аз боп,

Ағайыны көре алмай,

Атаға бала араз боп.

Әр нәрсенің болжалы

Келе жатыр жақындап.

Ағашты тауға үй салып,

Алды кәпір ақында,

Елді еркіне қоймады

Буыршындай тақымдап.

Дуан басы, болыс тұр

Кәпірдің сөзін мақұлдап,

Бейшараның пұлы жоқ,

Қорыққаннан қақылдап.

Жарысқа кірген жақсылар,

Аша алмассың көзің деп,

Сол себепті қорқамын!

Елге егін жайылды,

Байға қоңсы жоламас.

Алдап-арбап жүрем деп,

Өз тілегін тілемес.

Арам сулы балаға

Атаның сөзі ұнамас.

Заманақыр боларда

Алуан-алуан жан шықты,

Қайыры жоқ бай шықты.

Сауып ішер сүті жоқ,

Мініп көрер күші жоқ,

Ақша деген мал шықты.

Жарлы - кедей жоқ десек,

Қорлықпенен күн өтер.

Таңда махшар күн туса,

Таразыны аударар

Жаһаннам деген дозақта.

Шайтан болар жолдасы,

Құбыласын білмей құл,

Сонда тартар жазасын.

Кешірмейді құдайым

Бес намаздың қазасын.

Құрт-құмырсқа жиылып,

Сонда алады мазасын.

Жаһаннамның белгісі —

Жалғанға болар расың.

Мұқым қылмай құдайым

Ол залымның тау басып.

Сақта құдай солардан,

Сол себепті қорқамын!

Байлар ұрлық қылады,

Көзіне малы көрінбей,

Билер жейді параны

Сақтап қойған сүрін.

Заманың сенің құбылды

Текеметтің түріндей.

Ойлағаны жамандық,

Жарадан аққан іркіл.

Жеті жұрт кеткен қожадан,

Сен тұрмайсың бүлінбей.

Қазақ ұлы жиылып,

Құдайыңа сыйынып,

Қондыгерге хат жазып,

Кешіктірмей дат жазып,

Өлместің де қамын қыл,

Басың сотқа ілінбей.