"Қыран жетпеген жерге қиял жетеді" деген тақырыпта эссе керек

Адам қиялы еңбек процесінде, іс-әрекет үстінде жарыққа шығып, дамып отырады. Мұндағы негізгі шарт: саналы мақсаттың болуы, болашақты болжай алу, істейтін еңбектің нәтижесін күні бүрын көре білу, яғни оны өңдеп, өзгертіп, елестете алу — адам қиялына тән негізгі белгілер. Қиялда адамның дүние жөніндегі әр түрлі таным-түсінігі әртүрлі формада қиюласып, жаңа сапаға ие болады. Қиял бейнелері адам қажеттігінен тәуелді бола түрып, оны белсенді кызметке итермелейді,творчестволық ісіне күш-жігер қосады. Қиял тек теориялық және практикалық қызметте ғана емес ол адамның бүткіл рухани өмір жүйесінде елеулі орын алады. Кісінің өмір жолы, жеке басының ойдағыдай дамуы, даралық қасиеттері, іс-әрекетінің қүрылымы, өмір салтының қалыптасуы мүнсыз мүмкін емес. Адам санасының жануар психикасынан басты айырмашылығы адамда ойлаумен қатар қиял әрекетінің олғандығында.

Объяснение: Удачи

Altynomel - ұлттық парк, 1996 жылы Алматы облысының Керібұлақ ауданында ашылған. Ол Іле өзенінің солтүстігінде орналасқан. Жер көлемі - 460 мың га. Оған Үлкен Қалқан мен Кіші Қалқанның жанында орналасқан табиғи ескерткіштердің бірі - «Әнші құм» кіреді. Мұндай «Әнші құм» табиғатта сирек кездеседі.

Алтынномель саябағы археологиялық ескерткіштерге бай. Мұнда көптеген тастар мен үлкен үңгірлер бар, оларда ежелгі суреттер бар.

«Алтынномел» ұлттық табиғи паркінде 1800-ге жуық өсімдік түрлері, жануарлардың, балықтардың және құстардың 56-ға жуық түрі бар. Олардың көпшілігі «Қазақстанның Қызыл кітабына» енгізілген,

Биік ағаштар, өзендер мен көлдер бар. Оған әлемнің түкпір-түкпірінен келген туристер таңданады.

Паркте 17 аңшылық бекеті және 3 туристік маршрут бар. Мәтін бойынша сұрақтарға жауап береді.

1) Алтынтомел ұлттық паркі қашан құрылды?

2) Саябақ қай жерде орналасқан?

3) Саябақтың көлемі қандай?

4) Бұған қандай таулар кіреді?

5) Саябақ неге бай?

6) Саябақта өсімдіктердің неше түрі өседі?

7) Қазақстанның Қызыл кітабына не кіреді?

8) Қазіргі уақытта саябақта қанша аң аулау алаңдары мен туристік маршруттар жұмыс істейді?

Шипинская земля (укр. Шипинська земля) — историческое название самоуправляемых русинских земель северо-восточного Прикарпатья, существовавших как автономная территориально-экономическая единица с конца XIII до середины XV века[1]. Самоуправление в этих землях возникло как следствие ослабления власти Галицко-Волынского княжества под ударами татаро-монголов. Однако, из-за многочисленных речных преград, последние сюда добирались крайне редко, а потому торговый путь Львов-Сучава остался нетронутым, что позволяло шипинскому населению организовывать довольно прибыльные ярмарки и некоторое время вести довольно независимый образ жизни. Последнее привлекало сюда скотоводов-валахов, теснимых венграми из Трансильвании. Местные русины, как и валахи, придерживались православия.