Мəтіндерден есімдіктерді тауып жаз. Жіктеу есімдігі, Сілтеу есімдігі, Сұрау есімдігі, Өздік есімдік, Жалпылау есімдігі, Белгісіздік есімдігі, Болымсыздық есімдіг

Объяснение:

Незнаю сори

1. Чехия астанасы – Прага.

Прага – бұл сиқырлық пен жайлылық жетіспейтіндерге арналған жұмақ. Прага ескі көшелер мен көз тоймайтын көптеген көрікті жерлерімен кез-келген адамды баурап алатын қала.

2.Фиджи астанасы – Сува.

Фиджи Океаниядағы шағын арал. Ал, Сува оның кішкентай астанасы. Бұл қаланың ауданы 2 мың шаршы шақырымды құрайды.

Таңғаларлығы, мұнда бірде-бір жағажай жоқ. Себебі, Сува – бұл портты қала, мұнда тек кеме тоқтайтын жерлер ғана бар.

3.Италия астанасы – Рим.

Рим өте танымал болғанына қарамастан, басқа қалалардан айтарлықтай ерекшеленеді.

Ол көптеген тарихи ескерткіштер мен шіркеулерді сақтап қалған ең көне қала. Мұнда тіпті, «қаланың ішіндегі қала» Ватикан яғни, тағы бір астана, католик шіркеуі бар.

Объяснение:

Шәкен (Шаһкерім) Айманов — актер, режиссер. Болашақ актер 1914 ж. 15 ақпанда қазіргі Павлодар облысының Баянауыл ауданында туған. Ол кішкентай кезінен жездесі Қали Байжановтың әндерін тыңдап өскен. Ауыл мектебін бітіріп, (1928), Семейдегі педагогикалық техникумға оқуға түскен. Семей мұғалімдер техникумында оқып жүргенде 1932 ж. Алматыдағы Қазақ драма театрына шақырылады.

Айманов 1932 – 33 жылғы маусымнан театрға жұмысқа қабылданды. Ол алғашында бірқатар рөлдерді ойнады. Көп ұзамай классикалық пьесалар бойынша қойылған спектакльдерде басты рөлдерді шебер орындауымен көпшілік көзіне түседі. Әсіресе оның орындауындағы Ақан сері, Қобыланды, Сатин, Петруччо, Отелло рөлдері ұлттық театр тарихында өшпес із қалдырды. Айманов актерлік өнерімен қатар режиссерлік шығармашылықпен де айналысып, спектакльдер қояды.

1947 – 51 ж. қазіргі Қазақтың академиялық драма театрының бас режиссері болды. «Абай әндері» (1945), «Жамбыл» (1947) көркем фильмдерінде күрделі экрандық бейнелерді сомдады. 1953 – 70 ж. «Қазақфильм» студиясының көркемдік жағын басқарып, қазақ кино өнерінің өркендеуіне үлкен үлес қосты. Оның қойған көркем фильмдері: «Махаббат туралы аңыз» (1953), «Алдар көсе» (1965), «Атамекен» (1966), «Найзатас баурайында» (1968). Көрермен қауымның ой-талғамынан шыққан «Біздің сүйікті дәрігер» (1958) мен «Тақиялы періште» (1969) фильмдері ұлттық кино өнерінде комедиялық жанрды дамытудағы соны ізденістерімен ерекшеленді. Оның соңғы қойған «Атаманның ақыры» (1970) фильмі режиссер Айманов шығармашылығының биік шыңына айналды.

Айманов Қазақстан Кинематографистер одағын ұйымдастыруға қатысып, одақ басқармасының 1-хатшысы (1958 – 70) қызметін атқарды. КСРО Мемлекеттік сыйлығының (1952) және Қазақ КСР-і Мемлекеттік сыйлығының (1968) лауреаты. 1970 ж. 24 желтоқсанда Мәскеу қаласында жол апатынан қайғылы қазаға ұшырады; Алматы қаласында жерленді.