Казакстан тарихы сор клас казаскии 10 мин

н тарихы сор клас казн тарихы сор клас казн тарихы сор клас каз

Объяснение:

н тарихы сор клас н тарихы сор клас казазн тарихы сор клас каз

Усуней би-младший пришел посетить сотни Альшин Айтеке танцы. Айтеке хорошее место, которое не могло turmaptı. Толе вернулся обиженный. Оглядываясь назад Айтеке допроса известного усуней Толе. Зная, как свести его к минимуму:
Вызов лисиц, одно лезвие лезвия, во время разговора с кем-то и спросил, как он мог сидеть спокойно слушать слово Айтеке.
Если это разрешено, Barak, сказал дети Фокс.
Он приветствовал гонщиков из передней части лошади выиграли торги, чтобы двигаться, и сидели, слушая речи.Одно время оплаты:
Месяц, сын мой, дорога! По его словам.
Пусть Али, говорит ребенок. Учитывая это, можно было бы спросить. Триста?
- Казахская трое детей и трое братьев.
- Брат человек ökpelesse tarqaydı что?
Опять же в легких не может быть разрезан. Один на одном наблюдении sağınısıp tarqaydı.
То, что он ökpelesse пару tarqaydı?
Они днем ösekpen мира arazdasadı ночные кровати.
- Старший брат ökitelese?
"Zordan ден, Аган бор" брат камня, старший будет пустым, сказал Толе
Töreligiñizge рабство, дедушка! Это собирается вернуться домой что-то против Iniñizge raydan возвращение в отель, меня попросили вернуться, говорит лисица ребенок.
Unbreakable были дети, один решенный, заинтригованный, Толе было отвлечено там.

Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.