Менің ең жақсы күнім деген тақырыпқа эссе жазу керек,

Менің өмірімдегі ең жақсы, тамаша күн ол менің 17 жасқа толған күнімЕсіме алсам, бүгінгі күнге дейін жаныма жарық нұр төгілгендей күлімдеумен боламын. Кейде көшеде кетіп бара жатып есіме түсіп кетеді, сол кезде өзім мен өзім мәз болып бара жатқанымды көрген бейтаныс жолаушылар маған есі ауысқан кісіні көргендей қарайды. Менің сол қуанышқа толы күнім түнгі 24-00де басталады. Негізінде менің туылған күнім 18-тамызда, ал 17-тамызда біз, менің би тобымдағы қыздармен әншілерді ауызашарға мейрамханаға шақырғанбыз . Ауызашар біткеннен кейін қонақтарымыз қайтып кетті. Биші қыздар 24-00ге дейін күтіп, мені құттықтап барып үйлеріне тарады. Мен бір неше құрбыммен қайттым. Қайтып бара жатқанда көлігіміз үйдің жаңындағы мектептің алдында тоқтай қалады, құрбыларым көліктен шығаса салып, мектеп жаққа жүгіре ұмтылады. Мен не болғанын ұқпай, қыздардың артынан барып едім, мектепке енді жақындағанда майшамдар жағылып, достарым « Туылған күніңмен» деп бүкіл көшеге айқай салды. Қарасам менің барлық достарым жиналып алыпты, қолдарында әр түрлі шариктер,мен жақсы көретін гүлдер, әдемі торт және мені әлі күнге дейін қуандыратын тоты құс. Таң қалғаным соншалық айтарға сөз таппай тұрып қалдым, ал кеудемде болса қуаныш толып тұр. Тортты турау үшін көліктің жанына барғанда, тағы бір достарым келіп құттықтап, өз көліктерінің багажнигін ашып туған күнге арналған әндерді қосты біз сол әнге билеп, бір-бірімізге торт жағып, ойнап-күліп қайттық.

Келесі күні біз бәріміз кешке жиналып «Тұңғыш президенттің паркіне» бардық ол жердің әр түкпір-түкпірін аралып шықтық. Шынымды айтсам сол кезде мен ол паркке бірінші рет кірген болатынмын және мен табиғатты жақсы көремін.Сол үшін маған бұл күн өте ерекше болып көрінді. Газонда отырып түрлі ойындар ойнадық, әңгіме-дүкен құрдық солай тағы түнгі 24-00ге дейін жүріп қалдық. Осы күнде маған қатты ұнағаны достарымның жастарының үлкен айырмашылығына қарамастан, бәрі ұйымшылдықпен жиналып келгені. Сол үшін мен достарыма өте риза болдым. Осы күннен кейін біз әр досымызды түнгі 24-00де құттықтауды әдет қылып алдық.Иә, жылдар өтіп жатыр, ал біз әлі де бала болып қалудамыз, менің өскім келмейді кішкентай болған сондай тамаша, уайым-қайғы жоқ тек қуаныш пен бақыт...

Жылына үш жүз алпыс бес күн болады және олардың барлығы мүлдем өзгеше, олар өздерімен бірге белгілі бір жаңалықтар немесе біздің өмірімізге өзгерістер әкеледі. Олардың әрқайсысының өзіндік ерекшелігі бар, егер адамның қанша қаласа да, өткізген бір күнінің өзі қайталана алмайтындығына байланысты. Бірақ ерекше күндер бар, олар басқалармен ерекшеленеді, олар белгілі бір адам үшін маңызды, өйткені оның өмірінде басталғанда қандай да бір маңызды оқиға болды. Сіздің өміріңіздегі қай күнді ең жақсы деп санауға болады?

Бейбітшілік – адамзаттың асыл құндылықтарының бірі. Адамзат өмір бойы үнемі тыныштықта, мәңгілік бейбіт өмір сүруді армандайды .Бірақ нақты өмірде оған ешқашан толық қол жеткізген емес. Өткен тарихқа көз салсақ, адамзат қоғамы соғыстардан көз ашпады. Зерттеушілердің деректеріне қарағанда, соңғы 5.5 мың жылда жер бетінде небары 292 жыл ғана бейбітшілік «билік» етіп тұрыпты. Қалған уақыттың бәрінде «Тыныштық керек болса – соғысқа дайындал»-деген қағидамен өмір сүріппіз. Осы аралықта жер бетінде 15 мыңнан астам қантөгіс шайқастар өтіпті. Екінші дүниежүзілік соғыстан бері жер бетінде бейбіт өмір орнады десекте, әлемнің түрлі аймақтарында ірілі-ұсақты соғыстар, қарулы қақтығыстар, лаңкестік әрекеттер жиі кездесуде. Батыстың бір ғалымыныңесептеуіне қарағанда өткен ХХ ғасырдың соңғы 45 жылында әлемде бар жоғы 12 ғана «бейбіт» күн болыпты. Кейінгі 40 жылдың ішінде ғана дүниежүзінде 250 соғыс болып, 354 млн. адам қаза тауыпты. Сөйтіп, бейбітшілікті сақтау, соғысты болдырмау, бейбітшілік үшін күресу – ХХІ ғасырдың да өзекті мәселелерінің бірі болып, мұраға қалдырылды, Халықаралық қоғамдастық бейбітшілікті сондықтан жалпы адамзаттың құндылықтар қатарына қосып отыр.

Құрметті Елбасы Нұрсұлтан Әбішұлы!

Менің Сізге хат жазу себебім Қазақстан республикасы тәуелсіздік алғалы 24 жыл және қазақ тілінің мәртебесі туралы "Тіл туралы" Заңымыздың қабылданғанына 26 жыл болса да, ана тіліміз өзінің ғасыолар бойы қол жеткізген мәртебесіне әлі жете алмай жүр. Мысалы үйдегі менің анам үлкен адам ол мемлекеттік құзырлы органдарға қандай да бір шаруаларымен хабарласса (тікелей немесе телефон арқылы) өзіне қажетті ақпараттарды жеткізе және түсіне алмайды. Өйткені ол орындарда өзге ұлттың өкілдері "Говорите по русский! деп шығады. Құрметті Нұрсұлтан Әбішұлы! Сіз мына сұраққа жауап беріңізші. Өзіміздің ана тіліміз қашан өзінің заңды мәртебесіне қол жеткізеді? Әлі қанша уақыт осылайша тілден кемістік көріп жүреміз? Қазақ Қазақстанда қазақша сөйлемегенде Шыңжанға немесе Баян-Өлгейге барып сөйлейді ме?