Қазақ тілі 4сынып 5бет 2жаттығу​

Фотосын жибершиш койтан

Абай (Ибраһим) Құнанбайұлы (1845-1904) — ақын, жазушы, қоғам қайраткері, қазіргі қазақ жазба әдебиетінің негізін салушы, либералды білімді исламға таяна отырып, орыс және еуропа мәдениетімен жақындасу арқылы қазақ мәдениетін жаңартуды көздеген реформатор.
Абай 10 тамыз 1845 ж. қазіргі Семей облысының Шыңғыс тауларында Қарқаралының аға сұлтаны Құнанбайдың төрт әйелінің бірінен туған. Орта жүздің Арғын тайпасының Тобықты руынан шыққан билер әулетінен. Әкесі Өскенбайұлы Құнанбай өз заманындағы атақ даңқы алысқа кеткен адамдардың бірі болған. Патша өкіметі XIX ғасырдың ортасындағы бір сайлауда оны Қарқаралы ауданының аға сұлтандығына бекіткен. Шешесі ұлжан орта жүздің Арғын тайпасынан Қаракесек руының шешендікпен, тапқырлық, әзіл әжуамен аты шыққан шаншарлардың қызы «Абай» деп жас Ибраһимді анасы Ұлжан еркелетіп атаған. Содан бері бұл есіммен Абай тарихқа енді.

Абай Кунанбаев - великий поэт, писатель, общественный деятель, основоположник современной казахской письменной литературы, реформатор культуры в духе сближения с русской и европейской культурой на основе просвещенного либерального ислама.

Абай родился 10 августа 1845 г. в Чингизских горах Семипалатинской области (по нынешнему административному делению) от одной из четырех жен Кунанбая, старшего султана Каркаралинского окружного приказа. Семья Абая была потомственно аристократической, и дед (Оскенбай) и прадед (Иргизбай) главенствовали в своем роду в качестве правителей и биев. Ему повезло в смысле семейного уюта и домашнего воспитания, поскольку и мать Улжан и бабушка Зере были чрезвычайно обаятельными и одаренными натурами. Именно с легкой руки матери данное отцом имя "Ибрагим" было заменено ласкательным "Абай", что означает "осмотрительный, вдумчивый". Под этим именем он прожил всю свою жизнь и вошел в историю.

Соғыс қаншама адамның өмірін қиды. Бәлкім, әрбір отбасына жоғалтты сүйікті адамдар, олардың көбісінің тіпті жоқ көр... жігіттер өмірден кетіп жатты да, қорқынышты шайқаста, басшылығымен керек. Балалар соғыс жылдарындағы алмады, мен туралы ойлауға, әдемі ойыншықтарға. Олар тіпті қалыпты мектепке баруға. Олардың көпшілігі жетім қалды. Ал соғыстан қайтып калеки емес, жаралардың денеде емес, қиналған жаны.

Бірақ соғыс ашқан адамдар көп жақсы. Барлық барынша көмектесуге тырысты бір-біріне қиын мән-жайлар. Үшін сонымен қатар, босату үшін туған жерін етеді, адамдар жасаған ерліктері көлеміндегі өз өмірін. Ал әжем оқысаңыз, бұл оккупированном қаласында неміс солдаттары подкармливали. Әжесі айтатын: "бұл соғыс өте нашар шықты дәл, өйткені оған және өледі адамдар сезініп отырған өшпенділік бір-біріне.

Сондықтан, 9 мамыр – Жеңіс Күні – мереке жарқын да, мұңды бір мезгілде.